جشنواره جهانی فجر نه آن ترجمه واژه فستیوال به معنای شادمانی و جشن گرفتن است و نه آن تعریف دبیر جشنواره مبنی بر گردهمایی مضمونی.
چرا در ماجرای قتل بابک خرمدین، قوه قضاییه، خبرگزاریها، صداوسیما و برخی هنرمندان به جای واکنش درست، درد جامعه را عمیقتر کردند؟!
سینمای فلسطین در مسیر حرکت خود چهار دوره کاملاً متفاوت را تجربه میکند که برای درک آن میبایست زمینههای اجتماعی و سیاسی آن را ارزیابی کرد.
با پیوستن جشنواره جهانی فجر به فهرست جشنوارههای جهانی فیاپف، بار دیگر سینمای ایران توانست اتفاق مهمی را در عرصه بینالمللی رقم بزند.
نکته حائز اهمیت این است که جشنوارههایی چون کن، ونیز، برلین، سن سباستین، لوکارنو، مسکو، کارلووی واری و امثالهم رتبه الف دارند. بنابراین، پرسش ما این است که چگونه باید این رتبه الف را حفظ کرد؟
ثبت جهانی جشنواره جهانی فیلم فجر به معنای تثبیت این جشنواره در ماه می میلادی است و این یعنی مخالفان تفکیک بخش ملی و جهانی در دولت آینده قدرت کمی برای ایجاد تغییرات در جشنواره فجر دارند.
«مونیخ» با آنکه بیشتر داستان از نگاه یهودیان روایت میشود؛ ولی نگاهی منتقدانه به رهبران وقت صهیونیسم دارد یا حداقل سعی در تصویرسازی اینچنینی از دل وقایع سالهای موسوم به دوره جنگ فرسایشی دارد.
سیوهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر درحالی برگزار میشود که این دوره به لحاظ برگزاری تفاوتهای بسیار زیادی با دورههای پیشین خود دارد که در این گزارش نگاهی خواهیم داشت به برگزاری آن در شرایط کرونا.
همواره درباره جشنوارهزدگی هنر و فرهنگ مباحث متعددی مطرح میشود؛ اما به نظر میرسد یکی از دلایل نقدهای بسیار به کثرت جشنوارهها در ایران فقدان شفافیت مالی باشد که جشنواره جهانی فجر را نیز شامل میشود.
سینمای این روزهای فلسطین از کلیشهها در حال گذر کردن است و کمابیش تلاش دارد مبارزه مردم فلسطین را در پیوند با زندگی روزمره به تصویر کشد. ترکیبی از زندگی قهرمانی و امر روزمره.
تعدادی از هنرمندان [در داخل و خارج از کشور] با انتشار مطالبی در صفحات شخصی خود در فضای مجازی، از مردم مظلوم فلسطین دفاع و حملات رژیم صهیونیستی را محکوم کردهاند.
پیوند نویدمحمدزاده و فرشته حسینی، الگویی از همبستگی مردم سرزمینهای ایران کهن است که از هم جدا شدهاند. در پیشگاه این بستر تمدنی ۷ هزارساله، هنرمندانش باید تکاپویی شایسته برای پاسداشت آن داشته باشند.
روایت سینمایی آمریکا از افغانستان همین امروز هم بر ذهن ایرانیها نشست کرده است. رسوبات فیلمهایی که طی پانزده حضور نظامی آمریکا در هالیوود ساخته شده است، بدل به وانمودهای شده است پذیرفته شده از سوی ما.
رویکرد فرهنگی ما نسبت به فلسطین با کمکاری شدیدی همراه بوده است، کمکاری ای که با شعارها و فریادها همخوانی ندارد.
سینمای ایران در نادیده گرفتن اقشار مختلف ید طولایی دارد؛ اما حذف معلم از سینما بیشک ناشی از عدمدرک درست از شخصیت و تیپولوژی معلم است.