بازیگر فیلم هایی چون «عشق و آتش»، «آینه های روبه رو» و «دایره زنگی» درباره تازه ترین فعالیت های خود به خبرنگار سوره سینما گفت: در حال حاضر همزمان در دو فیلم سینمایی «کاتیوشا» به کارگردانی علی عطشانی و «تخته گاز» ساخته محمد آهنگر حضور دارم و اخیرا هم فیلم سینمایی «داش آکل» محمد عرب را بازی کردم.

نیما شاهرخ شاهی که امسال با سریال «محکومین» در تلویزیون و «هوس» در شبکه نمایش خانگی ظاهر شد با اشاره به اینکه «من و شارمین» را روی پرده داشته است، درباره حضور کمرنگش در محافل سینمایی گفت: سعی کردم حضور بی دلیلم را حذف کنم تا باعث حاشیه نشود و همیشه تلاش می کنم از این فضاها دور باشم و چون فیلم هم در جشنواره نداشتم به نظرم لزومی نداشت بخواهم با لباس های مختلف روی فرش قرمز هم راه بروم و عکس بگیرم امیدوارم هر زمان که فیلم داشتم بیایم و از کارم دفاع کنم.

وی اشاره کرد: همچنان معتقدم بازیگر باید سالی یک سریال بازی کند تا از ذهن مردم فراموش نشود. رسانه ملی مدیومی است که نباید از دست داد اما بستگی دارد چه کاری به شما پیشنهاد شود. متاسفانه کارهایی که امسال دعوت شدم خیلی باب طبع نبود و اگر قرار به یک کار معمولی باشد که خوب دیده نشود و پول شما را ندهند اگر بازی نکنید منطقی تر است. برای سال جدید هم به گونه ای نیست که من تصمیم بگیرم بیشتر در چه مدیومی حضور داشته باشم و همه چیز به پیشنهادها برمی گردد.

این بازیگر در آخرین روزهای سال ۹۶ برای همکارانش اظهار امیدواری کرد: انشالله در سال جدید با هم مهربان تر باشیم، عصبانیت مان را نسبت به هم کمتر کنیم و  انقدر پول یکدیگر را نخوریم. دوستان تهیه کننده ای که تازه وارد سینما می شوید! یاد بگیرید چگونه پول عوامل را پرداخت کنید نه اینکه چگونه پول شان را بخورید. متاسفانه این داستان ها در تهیه کننده های جدید تازه وارد به وفور دیده می شود در حالیکه تهیه کننده های قدیم و با اصالت همچنان خوش قول هستند. یاد بگیریم عقده نداشته باشیم و زیراب هم را نزنیم. اینها را برای اهالی سینما می گویم که رو در روی هم مهربانیم اما از پشت زیراب می زنیم.  یادمان باشد جامعه سینما خیلی کوچک است و در سال آدم های کمی به آن اضافه می شوند پس چطور می توانید به هم بدی کنید در صورتی که می دانید همه یکدیگر را می شناسیم و از کارنامه حرفه ای هم خبر داریم.

وی در پایان گفت: در این شرایط خیلی سخت می توان دوام آورد. الان به گونه ای شده که دوست شما در لحظه دشمن تان می شود. یاد بگیریم دوستان اسپانسری که وارد این حرفه می شوند نگه داریم. آنها به واسطه کارشان از ابتدا شاید بلد نباشند حرفه ای رفتار کنند پس سعی کنیم مهربانانه به این راه علاقمندشان کنیم نه اینکه کاری کنیم جوری فرار کند که برای همیشه از سینما متنفر شود این مورد متاسفانه خیلی زیاد اتفاق می افتد و آخر اینکه انشالله سال پرپولی باشد و لبخند روی لبان ما بماند.