ناصر رفایی از مهجور ماندن سینمای کودک بعد از وعده و وعیدها گلایه کرد.

رفایی به سوره سینما گفت: بعد از تولید «چتر سبز» دیگر نتوانستم کاری را شروع کنم، چون برای این فیلم هنوز هیچ پخش کننده ای پیدا نکرده ام. اوضاع اسفباری که سینمای کودک دارد، رغبت را از تهیه کنندگان گرفته و ما در این شرایط واقعا دیگر قادر به کار کردن نیستیم. «چتر سبز» که در جشنواره سال قبل ۶ جایزه هم کسب کرد، مربوط به بخش خصوصی بود و من هنوز نتوانسته ام حتی یک اکران نیم بند برای آن بگیرم. درست است که وام برای تولید این فیلم به من تعلق گرفت، اما این مبلغ هم بلاعوض نبود و به هر حال باید آن را پس داد. وقتی فیلم اصلا اکران نمی شود تا سودی کسب شود، من چطور می توانم از پس این امر بر بیایم؟

وی در ادامه افزود: متاسفانه تنها وعده و وعیدها به گوش می رسد و در جشنواره های سالانه فیلم کودک امیدهای بی پایه و اساس به ما می دهند و بعد هم آن را رها می کنند. نتیجه آنکه انبوهی از فیلم های کودک به تولید می رسد، بدون آنکه فکری برای اکران این حجم از آثار تلنبار شده در انبارهای خصوصی و دولتی باشد. سوال من این است که آیا در این کشور کودک و نوجوان ما سینما نمی خواهند؟ آیا سینمای کودک در خدمت فرهنگ نیست؟

این کارگردان بیان داشت: چیزی به نام عرق فرهنگی، واژه ای است که امروز معنای خود را از دست داده است. برخی فکر می کنند عده ای برای کسب سود وارد سینمای کودک شده اند و تنها به دنبال منافع خودشان هستند، درحالیکه شرح شرایط من می تواند به خوبی بیان کننده این موضوع باشد که یک فیلمساز کودک به راستی تنها به عرق فرهنگی خود می اندیشد. آیا واقعا نمی شود حتی یک اکران محدود هم برای این آثار در نظر گرفت؟ امروز سطح سلیقه مردم تنزل پیدا کرده است و دیگر نه آنان به فیلم های فرهنگی می‌اندیشند و نه فیلمسازان.

ناصر رفایی فیلم های سینمایی «خانه امن است»، «صبحی دیگر» و «امتحان» را در کارنامه دارد.