مریم بحرالعلومی کارگردان فیلم «‍پاسیو» درباره ساخت این فیلم به سوره سینما گفت: از آنجا که من سال ها به عنوان دستیار و برنامه ریز در سینمای ایران فعالیت کردم، همیشه دغدغه ساخت فیلم بلند داشتم. سوژه فیلم من تنهایی است و به نظر من در جهان هستی یکی از دغدغه ها و اشتراکاتی که بین آدم ها وجود دارد، شاید تنهایی باشد که بین تمام مردمان سرزمین های مختلف این دغدغه وجود دارد و من هم سراغ این سوژه رفتم، نه فقط به خاطر اینکه جهان شمول است بلکه بیشتر به این دلیل که در سرزمین خودمان و به خصوص هم نسلان خودم را درگیر این مسئله می دیدم. کمی هم طعم عشق به آن دادم و تنهایی را با عشق درگیر کردم که نهایتا به قصه «پاسیو» رسیدم.

وی درباره انتخاب اسم «پاسیو» برای این فیلم گفت: انتخاب اسم «پاسیو» کاملا یک انتخاب شخصی بود. من تنهایی و وسعت آن را به وسعت شهر در نظر گرفتم اما می توان گفت درد تنهایی و میزان فشاری که این مسئله به فرد وارد می کند شبیه به یک فضای کوچک مثل پاسیو دیدم و به همین دلیل این اسم را برای فیلم انتخاب کردم و به جای خلاصه هم متنی را آوردم که همین مفهوم را به خواننده و شنونده منتقل کند: گاهى شهر با تمام بزرگى‌اش براى بعضى آدم‌ها همقواره‌ یک پاسیو، کوچک مى‌شود! آنقدر که به هر طرف نگاه می کنی انگار دیوار است و هیچ یک از آدم هایی که در پیرامونت و در شلوغی شهر می بینی انگار نیستند و حضور ندارند و تو در یک چاردیواری که شاید مثل پاسیو فقط نوری از بالا بر آن می تابد با خودت و در خودت تنیده شدی و باید با آن کنار بیایی.

بحرالعلومی ادامه داد: گاهی آدم ها در تنهایی هایشان تصمیمات اشتباهی هم می گیرند و درگیر خطاهایی می شوند که ریشه ای جز تنهایی ندارد، به زعم من آنها یک ناجی را می طلبند که شاید عشق آن ناجی باشد و در قصه «پاسیو» هم سعی کردم این نجات و ناجی گری را به واسطه عشق بین شخصیت اصلی قصه با بازی محدثه حیرت (مینا) و شخصیت رضا ملقب به رضا پرنده با بازی کریم امینی کاملا به تصویر بکشم.

وی درباره دلیل ارائه فیلمش به سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر گفت: همانطور که گفتم موضوع فیلم یعنی تنهایی یک مسئله جهانی است و علاوه بر آن این نکته که در فیلم از دو زبان فارسی و در برخی سکانس ها آذری انتخاب شده طبیعتا می تواند در ارتباط گرفتن مخاطب خارجی مثمر ثمر باشد. اینکه ما داریم زبان دیگری از سرزمین خودمان را هم ارائه می دهیم. اصولا دغدغه های اجتماعی، سوژه های روز و درگیری های عاطفی و خانوادگی همانطور که برای ما جذاب است برای مخاطبان جهانی نیز جذاب خواهد بود.

کارگردان «پاسیو» درباره جشنواره جهانی فیلم فجر گفت: دلم می خواهد یک تشکر ویژه از آقای میرکریمی داشته باشم، چراکه وقتی فیلم هایی مثل «پاسیو» که تجربه اول است، شخصی ساخته شده، بدون بودجه عجیبی و بدون هر گونه حمایتی ساخته شده، دیده می شود و فرصت حضور در بخش مسابقه پیدا می کند، یعنی فیلم ها بدون توجه به تیتراژ و اینکه چه کسانی و چگونه ممکن است پشت فیلم ها بوده باشند، دیده شده است. این واقعا جای تشکر دارد، واقعا ممنونم که فیلم هایی مثل فیلم مرا دیده اند و یک تشکر ویژه تر دارم برای راه اندازی بخش رقابتی فیلم های اول که متاسفانه در جشنواره ملی فیلم فجر حذف شد و این موضوع ناراحتی های خیلی زیادی در میان هم نسلان من ایجاد کرد، کسانی که با هزار امید فیلم اول ساخته بودند و به جشنواره فرستاده بودند و خودشان و سرمایه گذارهایشان روی حضور این فیلم ها در جشنواره حساب کرده بودند و به دلیل حذف این بخش با مشکلات زیادی مواجه شدند، اما خوشبختانه دیدیم که در این دوره از جشنواره جهانی فیلم فجر بخشی با عنوان جایزه بهترین فیلم اول در نظر گرفته شد و این ارزش گذاری واقعا قابل ستایش است.

وی درباره جشنواره جهانی فیلم فجر اظهار کرد: از آنجا که من اندکی در حوزه پخش بین الملل هم فعالیت کرده ام، می دانم که خوشبختانه جشنواره جهانی فیلم فجر در میان مهمانان خارجی که برای حضور در این جشنواره به ایران می آیند و یا حتی سینماگرانی که در جشنواره های مختلف مثل کن یا برلین می بینیم، هم برای خودش و هم برای ما کسب اعتبار کرده و این امکان را ایجاد کرده که فیلمسازها بتوانند به راحتی با مدیران فستیوال ها، پخش کنندگان خارجی، سینماگران بین المللی ارتباط برقرار کنند، چای بنوشند، معاشرت کنند و به نظرم این جداسازی جشنواره ملی از جهانی باعث شد آنقدر متمرکزتر و حرفه ای تر روی این حوزه کار کنند که قطعا هر دوره از دوره قبل بهتر خواهد بود.

بحرالعلومی که فیلمش علاوه بر بخش مسابقه در بخش بازار نیز حضور دارد، درباره بازار فیلم نیز گفت: بازر فیلم سینمای ایران در زمانی که بخش ملی و جهانی از هم جدا نبود هم فعالیت می کرد ولی این متمرکز شدن باعث شده که مهمانان مناسب تر و ویژه تری به جشنواره جهانی فیلم فجر دعوت شده و در این جشنواره حضور پیدا کنند که قطعا این امر برای پخش کنندگان ما فرصت بسیار ارزشمندی است، زیرا ممکن است همه این پخش کننده فرصت پیدا نکنند که در همه بازارهای بین المللی شرکت کنند. بنابراین تمرکز روی بخش جهانی و تاثیر آن بر رونق بازار فیلم نیز جای خوشحالی بسیار دارد، زیرا به عنوان مثال فیلمسازی مثل من که با بودجه شخصی فیلمی را می سازد، به امید دیده شدن این همه زحمت و مشقت را به جان می خرد.

وی در پایان اظهار کرد: دوستان بسیار خوبی مثل مسعود امینی، علی کیان ارثی، امید گل زاده و دوستان دیگری با همراهی و همدلی در ساخت پاسیو در کنار من بودند و این فیلم، متعلق به همه ماست؛ اگر این زحمت و تلاش دیده نشود اتفاق نامناسبی است و حالا که این تلاش ها فرصت دیده شدن و به اشتراک گذاشته شدن پیدا کرده است، و از همه مهم تر من به عنوان یک فیلم اولی می توانم نظرات آدم های مختلف با کیفیت های مختلف به لحاظ دانش و بینش داشته باشم، حیرت انگیز است و هیچ چیزی برای یک فیلمساز به خصوص یک فیلم اولی جذاب تر از این نیست.