کارگردان مستند سینمایی «مادرکشی» در گفتگو با خبرنگار سوره سینما که به بهانه روز جهانی بیابان زدایی انجام شد، گفت: در رابطه با مساله آب و بیابان زایی سازمان ها و نهادهای متفاوتی کار می کنند و این ها غیر قابل نفوذتر از آن هستند که با یک مستند بتوان در عملکردشان انتظار تغییر داشت. مستند «مادرکشی» برای مردم ساخته شد تا از آنچه پیرامون شان می گذرد آگاه بشوند و به مطالعه گری رو بیاورند.

کمیل سوهانی افزود: تنها با آگاهی و مطالعه است که مطالبه مردم شکل می گیرد و در نتیجه طلب و انتظار جامعه نیز می تواند مسئولان را تحت فشار قرار داده و امید به تغییر رویه را بیشتر کرد. این مهم یک شبه و با یک محصول اتفاق نمی افتد بلکه نیاز به زمان دارد و قبل از آن آگاهی و بیداری مردم از هر چیزی مهمتر است.

وی در پاسخ به اینکه مرکز بررسی ‌های نهاد ریاست جمهوری به عنوان متولی ساخت این مستند چقدر در تاثیرگذاری این اثر در رویکردهای دولت نقش داشته است، بیان کرد: این مرکز یک واحد پژوهشی است که در حوزه اندیشه و پژوهش استقلال دارد. در واقع وظایفش تحقیقاتی بوده و دخالتی در اجرا ندارد. این واحد در زمینه سیاستگذاری و موارد استراتژیک به دولت مشاوره می دهد و تنها می توان گفت احتمالا از این مشاوره ها استفاده ای نمی شود.

سوهانی درباره اینکه بعد از این در حوزه مستند چه کارهایی جهت رفع بیابان زدایی تاثیرگذار است، پیشنهاد داد: کاری که حوزه مستند در رابطه با موضوع آب، بیابان زدایی و مبارزه با بیابان زایی باید انجام دهد اینکه به منابع آب زیرزمینی بیشتر توجه کند. «مادرکشی» توجهش بر منابع آب سطحی بود و نقطه ای برای طرح یک مساله.

وی ادامه داد: بعد از ساخت آن منتظر شدم کسی این بحث را ادامه دهد تا ببینیم چه بلایی سر آب زیرزمینی آمده اما نشد. به نظر من نه تنها سینمای مستند بلکه حوزه های رسانه، پژوهش و حتی سینمای داستانی هم جا دارد بیشتر به موضوع بیابان زدایی توجه نشان دهد. یکی از اصلی ترین دلایل بیابان زایی از بین رفتن سفره های آب زیر زمینی است.

سوهانی در پایان توضیح داد: در واقع تفاوت بزرگ ما با جایی مثل لیبی و دیگر کشورهای حوزه خلیج فارس که سرزمین شان را شنزار بیابان فرا گرفته در این است ما منابع آبی داریم که طی چندین هزار سال ما را سر پا نگه داشته اما در حال از بین رفتن است. با همین زوال کم کم به کشورهایی که نام بردم تبدیل می شویم یعنی سرزمینی کیلومترها بیابان که هیچ واحه ای در آن دیده نمی شود. متاسفانه به واسطه از بین رفتن منابع آب زیر زمینی این شرایط خیلی هم از ما دور نیست.