به گزارش سوره سینما، بهروز غریبپور نویسنده و کارگردان سینمای کودک و نوجوان درباره تجربههای فعالیت خود در این حوزه گفت: پیش از نوشتن فیلمنامه «دونده»، ایده های مختلفی برای سینمای کودک و نوجوان داشتم، اما «دونده» را که نوشتم، مسیر دیگری را هم تجربه کردم.
وی افزود: در ادامه فیلمنامه های متعددی درباره کودک و نوجوان نوشتم که یکی از آن ها فیلمنامه «اردکلی» بود که کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان حاضر نشد بر آن سرمایه گذاری کند و بالاخره بعد از بیست و پنج سال انتظار سال گذشته آن را ساختم.
غریبپور خاطر نشان کرد: همین طور «کارآگاه ۲» و «تنبل قهرمان» را هم ساختم که دومی فقط تقدیر شد، زیرا برای کودکان ساخته شده بود، نه منتقدان. یک منتقد آن را با فیلم «حسن کچل» زنده یاد علی حاتمی مقایسه کرد و نتیجه گرفته بود که من نتوانسته ام فیلمی مانند او بسازم. در حالی که اگر دقت کرده بود، می فهمید که مخاطب «حسن کچل» مطلقا کودکان نیستند. با این وجود فیلمنامه «تنبل قهرمان» در سال ۲۰۰۰ جزو برترین آثار مکتوب کودک و نوجوان شناخته شد.
وی در پاسخ به این که علت رکود نسبی سینمای کودک و نوجوان بعد از دوران طلایی دهه های ۶۰ و ۷۰ را در چه عواملی ارزیابی می کند، عنوان کرد: متولی جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان در ابتدا کانون بود، اما بعد از انقلاب بنیاد سینمایی فارابی عهده دار برگزاری این جشنواره شد.