به گزارش سوره سینما، بهروز غریب‌پور نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی«اردک لی» درباره فضا و مضمون اثر خود توضیح داد: کودکان تابعی از یک متغیر هستند. اگر در رفتار خانواده، اعضای مدرسه مورد تبعیض قرار بگیرند، این رفتارها را تکرار می کنند.

وی افزود: وقتی بایرام اردک لی وارد مدرسه می شود، دانش آموزانی که انتظار می رود در مدرسه آداب اجتماعی را بیاموزند، او را به خاطر اسم نامتعارفش مسخره می کنند. مدیر و ناظم مدرسه نیز به جای این که آن ها را از این کار منع کنند، به ماجرا دامن می زنند.

غریب پور همچنین خاطر نشان کرد: مساله این فیلم به جامعه ای ضعیف کش تعمیم داده می شود. هم برای کودکان توصیه های عمیق دارد و هم به جامعه هشدارهای جدی می دهد. کسانی که لکنت زبان دارند یا از معلولیتی رنج می برند ممکن است خواسته یا ناخواسته در کودکی و دوران تحصیل مورد تحقیر و تمسخر قرار گرفته باشند و «اردک لی» به این ماجرا اشاره می کند.

وی با اشاره به مهم ترین مساله سینمای کودک و نوجوان عنوان کرد: به نظرم مشکل اصلی نگاه تحقیر آمیزی است که ما به کودک داریم. برای مثال وقتی می خواهیم رفتاری زشت یا ناشیانه ای را تعریف کنیم، آن را کودکانه می خوانیم. در حالیکه از نظر روانشناسی، کودکان را فیلسوفانی کم تجربه می دانند و آن ها دارای نگاه و زبانی ویژه هستند. وقتی کتاب و فیلم کودک جدی گرفته نمی شود، مولفان آن ها نیز بی انگیزه خواهند شد.

این کارگردان تئاتر و سینما با اشاره به این که در سینما سرمایه حرف اول و آخر را می زند، خاطر نشان کرد: اگر امکان آزمون و خطا در سینمای کودک ایجاد و فضایی برای رشد سینما فراهم شود، تعداد زیادی از سینماگران مطرح و خوبی که در سینمای بزرگسال و سایر ژانرها فعالیت دارند، مایل به ساخت فیلم کودک می‌شوند. در دورانی از فعالیت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که من در آنجا حضور داشتم، هیچ ابایی از هزینه کردن برای کودکان وجود نداشت اما امروزه کانون به عنوان یکی از متولیان سینمای کودک اعتنای زیادی به این امر ندارد. به نظرم زنجیره ای از عوامل مختلف از خانواده گرفته تا مدرسه و نهادهای مسئول سینمایی در وضعیت نه چندان مطلوب کنونی سینمای کودک سهم دارند.

وی درباره نتایج جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان ادامه داد: این جشنواره چراغ سینمای کودک و نوجوان را روشن نگه داشته است. اما برای سینمای کودک باید دوید. زمانی که فیلمنامه «دونده» را نوشتم و این فیلم موفق شد، فکر می کردم بعد از این مورد توجه هستم و به من پیشنهاد فیلمسازی می شود اما از آن زمان تاکنون برای سینما و تئاتر کودک خودم دویده ام.