داریوش یاری کارگردان سینما و تلویزیون در رابطه با دلیل تولید کم رمق آثار دینی و مذهبی به خبرنگار سوره سینما گفت: متاسفانه اکثر آنان که مدعی دین خدا هستند و معاش شان را از این طریق می گذرانند؛ هیچ اعتقاد و باوری به این ماجرا ندارند و ظواهر برای شان اولویت دارد. از آنجا که گرایشی به این اعتقادات در مرام شان دیده نمی شود دغدغه ای هم برای بهتر شدن ژانر دینی و مذهبی ندارند. ظاهرا به فیلمسازانی که در این حوزه فعالیت دارند می گویند چرا دیگر فیلمنامه نمی نویسی و کار نمی سازی اما در خلوت بهشان گوشزد می کنند که این کارها دیگر مخاطب ندارد.

وی در باره ضعف عمده ای که در اکثر درام های مذهبی وجود دارد توضیح داد: در حوزه فیلم های اجتماعی، پلیسی، کودک و …  آثار بسیار متنوعی ساخته شده و سینمایش در طی همین روند به تکامل رسیده است. نمی توان با تعداد انگشت شماری که در حوزه دینی ساخته شده قضاوت کرد که در این حوزه غالبا کارهای ضعیف ساخته می شوند. در سیما و سینمای دینی باید سالی ۵۰ اثر تولید شود تا در مسیر ساخته شدن بتوان خروجی قابل توجهی به دست آورد. مگر در سینمای جنگ می شد تنها با ساخت ۳ فیلم، امروز به چنین آثار ماندگاری دست پیدا کرد؟ این روند در سینمای دینی جایگاهی نداشته و متاسفانه همیشه فقط شعار دادیم.

کارگردان مجموعه تلویزیونی «هاتف» بیان کرد: طی چهل سالی که از انقلاب اسلامی ایران می گذرد همین تعداد آثار قابل ملاحظه ای هم که ساخته شد نتیجه ذوق و دغدغه فیلمساز و گروهش بوده است. در سیستم مدیریت کارفرمایان فرهنگی شعار چیزی را می دهند که اساسا به آن باور ندارند. انقدر نابلدند که دو هفته قبل از آغاز ماه محرم کارگردان را صدا می کنند و پیشنهاد کار محرمی می دهند. وقتی فیلمنامه را نزدشان می برید در دالان کارشناسانی گرفتار می شوید که هیچ از سینما و دین نمی دانند و شما را از هرچه کار کردن است، خسته می کنند.

خالق فیلم تلویزیونی «حبیب» افزود: گاهی نهادهایی که سفارش کار می دهند نیز از خود اثر حمایت نمی کنند و این جای تاسف دارد که برای زحمت های خودشان هم ارزش قایل نمی شوند. از طرفی انتقاد من به رسانه ها و منتقدان است که وقت نمی گذارند کار دینی ببینند که حتی معایب و نواقص را بگویند. کلا کار را نمی خواهند که ببینند چون نسبت به دین گارد دارند. دلیلش هم به این خاطر است که متولیان فرهنگی کارشان را درست انجام ندادند. ما فیلم های ماندگار دینی در کارنامه سینما و تلویزیون داریم که هرگز تکرار نخواهند شد اما کسی قدر کسانی که برای آن کارها زحمت کشیده اند را نمی داند.

کارگردان فیلم سینمایی «دخیل» در پاسخ به اینکه آیا تهیه کننده ای پیدا نمی شود که دغدغه دین و مذهب داشته باشد، گفت: وظیفه نهادهای فرهنگی ما بود تا در این سالها تهیه کننده هایی تربیت کند که دغدغه این کار را داشته باشند اما نه تنها این اتفاق رخ نداد بلکه مسیر عکس را طی کردیم. یعنی تهیه کننده و سرمایه گذارانی که بیست سال پیش زیباترین آثار مذهبی را در سینما به تصویر کشیدند امروز تهیه کننده کمدی هستند.  جامعه ای که مردمش گرفتار بحران اخلاقی هستند دغدغه فیلم دینی ساختن جایی ندارد. متاسفانه بلد نبودیم از آیین های خودمان به درستی دفاع کنیم.