مهدیار عقابی کارگردان نماهنگ هایی چون «ارغوان» و «چای روضه» که بعد از این اثر فعالیت تصویری نداشته است به خبرنگار سوره سینما گفت: مدتی است کار جدید شروع نکردم و ترجیح دادم فضایی ایجاد شود که کارگردانان جوان تر در عرصه نماهنگ آموزش ببینند تا بعد از این کارهای بیشتر و متنوع تری را شاهد باشیم. به همین خاطر این مدت در عرصه نماهنگ کم کار بودم و بیشتر در موسسه فرهنگی هنری «مصیر» که به همین منظور تاسیس کرده ایم فعالیت داشتم.
وی درباره تولید نماهنگ دیده شده «چای روضه» گفت: این اثر یکی از اشعار قدیمی حمیدرضا برقعی است که پیش تر از خودش شنیده بودم تا اینکه فرصتی دست داد بتوانیم در مجموعه باشگاه فیلم سوره ضبط موسیقی و آهنگسازی را انجام دهیم دهیم. همان روزها ایده ای در ذهنم شکل گرفت اما چون به محرم خیلی نزدیک شده بودیم فرصت برای تولید آن دست نداد و از طرفی برایم مهم بود که حتما تا سال بعد کار کنیم چون هم فرصت کافی برای ایده پردازی داشتیم هم در زمان مناسبی در اختیار مردم قرار بگیرد. مطمئنم اگر قرار بود همان سال که موسیقی ساخته شد نماهنگ را کلید می زدیم اتفاق خاصی نمی افتاد.
عقابی با اشاره به اینکه شعر، خودش قصه را تعریف می کند، درباره چگونگی اجرای تصویری اثر گفت: برای به تصویر آوردن این شعر که حالا دیگر موسیقی آن هم آماده شده بود تصمیم گرفتم یه قصه فرضی بگذارم که در یک قالب همخوان روایت شود. همانطور که نماهنگ نیز مشهود است متن از زبان دخترکی روایت می شود که با بزرگسالی اش تعامل دارد و به نوعی خاطره بازی می کند. در واقع دوست داشتم تصویر واسطه ای باشد تا شعر و دکلمه حمیدرضا به درستی نمایان شود و حق مطلب را ادا کند.
دریافت جایزه ویژه بخش «نماهنگ» برای «اربعین تا اربعین» و «ارغوان» در جشنواره عمار
این کارگردان همچنین درباره حضور نابازیگران در نماهنگ گفت: استفاده از نابازیگران خوبی و بدی خود را دارد ولی به هر حال آنها را به حضور بازیگران چهره ترجیح می دهم. چرا که نماهنگ نیاز به شخصیت پردازی دارد و با توجه به زمان کمِ این فرمت، باید خیلی سریع اتفاق بیفتد و مخاطب در۵ دقیقه با تصویر ارتباط بگیرد. بازیگر چهره از آنجا که در تصور مخاطب به هر شکلی جای گرفته است؛ خیلی فرصت برای اینکه ذهنیت قبلی را پاک کرده و او را در قالب نمایشی ۵ دقیقه ای معرفی کنید وجود ندارد و بیشتر شبیه یک تیزر سینمایی می شود.
وی افزود: به همین خاطر تر جیح می دهم چهره های بکری حضور داشته باشند که فارغ از تمام حواشی برای اولین بار دیده می شوند. قطعا همکاری با این عزیزان کار راحتی نیست. بازی گرفتن از کسانی که کار اول و دوم شان است آن هم برای نماهنگ که دیالوگ ندارد و هر پلان با یک سکانس سینمایی برابری می کند دشواری خود را دارد اما نتیجه اش همه سختی ها را جبران می کند. ما در این کار یک دختر کودک داشتیم که تجربه ای در سینما نداشت و طبعا نیاز بود وقت بیشتری در اختیارش بگذاریم ولی خوشحالم که خروجی کار رضایت بخش بود.
مهدیار عقابی اظهار کرد: گاهی مجبور می دم خودم به عنوان بازیگر ورود کنم تا همه بازیگران تصور دقیق تری از کار داشته باشند. در کار صحنه آهسته بازیگر باید دو برابر سرعت بازی داشته باشد تا زمانی که ریتم کار کند می شود تبدیل به قاب عکس نشود و فیلم دربیاید. همه اینها نیاز به وقت و حوصله داشت اما با همکاری تک تک شان توانستیم ظرف ۳ روز تصویربرداری را به سرانجام برسانیم.
این کارگردان درباره سایر فعالیت های خود گفت: در یکسال اخیر خیلی هم بیکار نبودم و نوع کار را از فضاهای مذهبی و عاشقانه به مباحث سیاسی تر بردم اما احساس کردم نباید اینکار را می کردم چون شرایط به گونه ای شده که امروز متوجه اتفاقی می شوید که ۱ماه بعد ممکن است به کل تغییر کند. فضای سیاسی در حال حاضر مبهم است و ما صرفا دنبال تولید اثر نیستیم بلکه میخواهیم اتفاقی ایجاد کنیم اما در این شرایط کمی سخت است.
نماهنگ «چای روضه»