به گزارش سوره سینما، محمدرضا شرف‌الدین تهیه‌کننده سینما در گفتگو با روابط عمومی جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت در خصوص لزوم برگزاری جشنواره فیلم مقاومت گفت: جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت نه تنها در سطح ملی، بلکه در سطوح بین‌المللی هم، لازم الاجراست و باید در جایگاه تبلیغات داخلی، خارجی و دیپلماتیک به آن توجه شود. این در حالی است که مفهوم مقاومت به یک منطقه و یا موقعیت زمانی محدود نشده و گستره قابل توجهی از مناطق را تحت پوشش قرار می‌دهد.

وی افزود: در شرایط سیاست‌های امروز جهان، مقاومت یک سبک زندگی محسوب می‌شود و با ایجاد عدالت و استقرار فرهنگ ظلم ستیزی در دنیا، دشمنان را به چالش جنگ مابین فقیر و ثروتمند می‌کشاند.

شرف‌الدین، دفاع مقدس را جنگ فرهنگی معرفی کرد و اظهار داشت: مقاومت واژه‌ای طیب و مقدس است که بر اساس اصول سنت‌های الهی و به اقتضای شرایط جغرافیایی و زمان، در مسیر رشد فردی و اجتماعی مردم پیش می‌رود؛ این در حالی است که جهاد علمی، مقاومت اقتصادی و فرهنگ مقاومتی و مدیریتی در سایر ملت‌ها منجر به پیشرفت کشورها شده و به دقت رصد می‌شود.

وی عنوان کرد: امروزه قدرت و نفوذ فرهنگ مقاومت در پیشرفت بشریت، تفکر ارتجاعی وهابیت و دشمنان را به چالش کشانده و منجر به واکنش منفی بر علیه این فرهنگ شده است. بنابراین چنگ زدن به فرهنگ مقاومت و عاشورایی یکی از الزامات برخورد و مقابله با فرهنگ جهان خواری و استکبار بوده و ترغیب به تبعیت از آن نیز تکلیف هر مسلمان است.

این تهیه‌کننده سینما در خصوص جشنواره فیلم مقاومت و تاثیرات و کارکردهای گسترده فرهنگی و اجتماعی آن اظهار داشت: آگاه سازی، اطلاع رسانی و امید به جامعه جهانی از جمله عملکردهای سینما است که در قالب یک پیام رسان منجر به تأثیرات اجتماعی می‌شود. برگزاری جشنواره فیلم مقاومت از مهمترین برآیند سینمای امروز در زمینه آثار دفاع مقدس و مقاومت است. متأسفانه، سینمای امروز ما فاقد ساختار مناسب و اختصاصی به نشانه گذاری‌های مقاومت بوده و با ضعف روبرو است.

وی ادامه داد: مقاومت در ایران قدمتی۴٠ساله دارد و این امر تجربه خوبی برای سینمای ما است اما بی‌توجهی به ظرفیت بالای سینمای مقاومت، تفکر خطرناک کوچک سازی و اعمال محدودیت زمانی در برگزاری جشنواره و نبود آثار مناسب در این زمینه منجر به بازدهی پایین جشنواره می‌شود و مسئولان سینمایی و مراکز تولیدی باید پاسخگو باشند.

شرف الدین، عدم حمایت از هنرمندان و فیلم‌سازان را علت اصلی ضعف در آثار مقاومت معرفی کرد و یادآور شد: توجه به آثار تولید شده محدود به ایام برگزاری جشنواره‌های فیلم شده است و سبک و الگوی مناسب به فیلم‌سازان جوان ارائه نمی‌شود. در حالی که جشنواره فیلم مقاومت نیاز به آثار ارزشی و پرمحتوا بر اساس تجربه دارد، متاسفانه بیشتر آثار به تکرار موضوعات پرداخته و شبکه‌های بیگانه را الگوی خود قرار داده است.

وی افزود: وجهات هنر همانند سیاست باید به روز شود که این امر از واقعیت تولیدات فیلم به دور بوده و موضوعات و تصاویر را به تکرار انداخته است. امروزه به علت عدم انتقال تجربه و نظارت‌های اصولی آثاری تولید می‌شود که در شان واقعیت مقاومت و دفاع مقدس نبوده و واقعیت را تحریف کرده است. نبود مرکز و ارگانی اختصاصی برای حفظ صیانت از فرهنگ مقاومت و دفاع مقدس، منجر به افزایش انحرافات عقیدتی و رفتاری شده است.

این تهیه‌کننده سینما جامعه امروز را مبتلا به از خود بیگانگی و بلاتکلیفی فرهنگی معرفی کرد و اظهار داشت: بلاتکلیفی فرهنگی منجر به بلاتکلیفی اعتقادی می‌شود. در این شرایط باید از طریق ابزاری‌های موجود نسبت به تقویت فرهنگ اقدام کرد. سینما یکی از مهمترین ابزارهای فرهنگ سازی مقاومت است که با پرداختن به ژانرهای متفاوت، قدرت تاثیرگذاری گسترده‌ای بر مخاطب می‌گذارد.

وی در خصوص قابلیت حضور فیلم‌های مقاومت در جشنواره‌های بین‌المللی دیگر کشورها اظهار داشت : برخی فیلم‌های تولید شده در حوزه دفاع مقدس و مقاومت قابلیت شرکت در جشنواره‌های بزرگ کشورهای دیگر را دارند اما به دلیل حمایت صهیونیسم از این جشنواره‌ها شرکت در آنها امکان پذیر نمی‌شود.

شرف‌الدین در ادامه اذعان کرد: با اراده مسئولان امکان هر پیشرفتی وجود دارد. بر این اساس با اجاره سینما در کشورهای خارجی و تبلیغات بین‌المللی مسیر برای حضور فیلم‌های مقاومت هموار شده و مخاطبان بین‌المللی بیشتری را به خود اختصاص می‌دهند . ناگفته نماند با اختصاص درصدی از مبالغ اکران فیلم‌ها به تبلیغات بین‌المللی می‌توان این هزینه‌ها را جبران کرد.

وی سینمای مقاومت را پرمخاطب معرفی کرد و اظهار داشت: اکران فیلم‌های ایرانی در کشورهای دیگر مخاطب بالایی دارد و با راه‌اندازی و سیاست‌های مدیریتی می‌توان این عرصه را برای حضور در سینماهای خارجی آماده کرد.

شکوفایی سینمای مقاومت نیازمند سیاستگذاری‌های نوین

در شرایطی که ایران سکان‌دار اندیشه آزادی خواهی و ظلم ستیزی در دنیا است، با برگزاری جشنوار بین‌المللی فیلم مقاومت، سینمای کشورمان به چشم انداز جدیدی از سینمای صنعتی جهان دست می‌یابد.

محسن علی اکبری، تهیه کننده سینما، مسیر رشد سینمای مقاومت را امیدوار کننده دانست و گفت: جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت، سطوح فرهنگی و هنری کشور را با تحول بی‌نظیری روبرو کرده است. قرابت سینمای ایران به سینمای صنعتی جهان و تاثیر مضمون مقاومت در این حیطه، آینده خوبی را برای سینمای کشورمان رقم می‌زند. در شرایطی که فعالیت‌های آزادی خواهانه و ظلم ستیز نیاز به مشارکت جمعی دارد، بسیاری از حامیان این اندیشه در دیگر کشورها به صورت انفرادی فعالیت می‌کنند. بنابراین ایران به عنوان چشم امید ملت‌های ستم دیده، می‌تواند سکان‌دار این حرکت بزرگ در جهان باشد.

وی افزود: ایران در دفاع از حقوق ملت سوریه، فلسطین، یمن و دیگر کشورهای ستم دیده جهان دستی بر تقدیر دارد. برگزاری جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت نیز بهانه‌ای است تا فیلمسازان جهان را به دور هم جمع شده و آثار مشترکی را در سطح بین‌المللی تولید کنند.

اکبری در خصوص جایگاه جشنواره فیلم مقاومت در کشور خاطرنشان کرد: جشنواره فیلم مقاومت نیاز به معرفی بیشتر و حمایت مسئولان فرهنگی کشور، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارد. بنابر تاکید مقام معظم رهبری مبنی بر توانایی هنر در بیان حرف‌های ناگفته و مبازره با ظلم استکبار جهانی، نسبت به حمایت از فیلمسازی در حوزه مقاومت به سیاست‌های جدیدی در این عرصه نیاز داریم تا حرکتی عظیم در این زمینه اتفاق افتد.

وی ضمن اشاره به تعلق جوان‌ترین جمعیت کشورهای دنیا به ایران، حضور فیلمسازان جوان در جشنواره فیلم مقاومت را عملکرد مناسب مسئولان این رویداد، معرفی کرد و اظهار داشت: فیلمسازان جوان نیاز به حمایت و تجربه دارند. حضور این افراد در جشنواره و شروع فیلمسازی با موضوعیت مقاومت و دفاع مقدس به انگیزه‌ای برای تولید آثار ارزشی تبدیل شده و تجارب افراد پیشکسوتی چون ابراهیم حاتمی‌کیا را می‌طلبد تا مسیر روایت تاریخ ایران به انحراف کشیده نشود.

این تهیه کننده سینما ادامه داد: ایران از معدود کشورهایی است که برخلاف دیگر ملت‌ها، در عرصه فیلمسازی مستقل عمل کرده و به ژانر مقاومت و دفاع مقدس اهمیت بسیاری می‌دهد. جایگاه شاخص سینمای مقاومت در بازتاب تاریخ ایران، تا جایی است که اقدام به سرمایه‌گذاری و حمایت مسئولان از این عرصه، به یک نیاز اساسی تبدیل شده و سیاستگذاری‌های نوین به تنها راه نجات تبدیل شده است.