سوره سینما – الناز نعمتی :  فیلم سینمایی «سرو زیر آب» ساخته محمدعلی باشه‌آهنگر به سینمای داستانگو نزدیک است.

خلاصه داستان فیلم: «سرو زیر آب» داستانی پیرامون شهدای مفقود الاثر و سرگردانی خانواده‌های آنها در پی خبر و نشانی از آنهاست.

عوامل فیلم: نویسنده و کارگردان: محمدعلی باشه‌آهنگر/ تهیه کننده : سیدحامد حسینی/ فیلمبردار: علیرضا زرین دست/ تدوین: حمید باشه آهنگر/ موسیقی: بهزاد عبدی/ بازیگران: بابک حمیدیان، رضا بهبودی، مسعود رایگان، هومن برق نورد، حسین باشه آهنگر، همایون ارشادی، مهتاب نصیر پور، مینا ساداتی، شهرام حقیقت دوست، ستاره اسکندری.

آنچه عوامل فیلم گفتند:

محمدعلی باشه آهنگر: من اگر بخواهم راه سینمای دفاع مقدس را ادامه بدهم اتفاق بسیار سختی است زیرا این سینما راه بسیار سختی است و من شش سال از زندگی خود را برای این اثر گذاشتم. فیلمنامه سرو زیر آب ۱۶ بار بازنویسی شد تا بالاخره بتوانیم آن را بسازیم. ما برای نگارش فیلمنامه بسیار اذیت شدیم و حتی بارها مجبور شدیم اسامی شخصیت ها را عوض کنیم.

سیدحامد حسینی: به موضوعاتی مثل دفاع مقدس باید انسانی و اقلیمی بپردازیم و اگر این سوژه قرار به معرفی ایران داشته باشد این هدف عظیم تر می شود. در «سرو زیر آب» تعدد لوکیشن های ما در ۴ استان و ۸ شهر با همراهی یک تیم ۱۲۰ نفره و طراحی صحنه استثنایی کار را پیچیده تر می کرد. ما در این کار حجم بالایی از دکور، نورپردازی و بازیگر را داشتیم که شاید نظیر آن را پیش از این در پروژه های سینمایی از این جنس کمتر دیده باشیم. در «سرو زیر آب» با حادثه ای طرف هستیم که هر انسانی فیلم را ببیند با خودش فکر می کند اگر در چنین شرایطی قرار بگیرد چه می کند. در واقع در روایت ما همه از هر قوم و نژاد و جغرافیایی می توانند با کاراکترها همذات پنداری کنند. به نظر من نگاه انسانی عمیق تر مخاطب جهانی را بیشتر می کند و این فیلم اخلاق انسان را در قبال حادثه به تصویر می کشد.

نظر منتقدان:

سایت سینمایی هنرلند: فیلم به لحاظ کارگردانی و بازی بازیگران کاملاً طبق اصول و قواعد ساخته شده و به واقع نمی‌توان خللی در آن وارد کرد. تصویرهای جناب زرین دست مخصوصاً در روستاهای یزد و لرستان فیلم بسیار چشم نواز و استادانه است. این تصاویر در انبوه باران‌های موجود در فیلم و همچنین در زیر آب کاملا کنترل شده و خوب و شایسته تقدیر است. همین منوال در طراحی صحنه و همچنین لباس نیز در روستاهای گوناگون و لوکیشن‌های متعدد و سخت روستایی از این حیث نیز کاملاً رعایت شده است. بازی‌ها نیز کاملا خوب و استاندارد است اما دو بازی بی نظیر از دو بانو در فیلم وجود دارد که هر کدام در دو سوی ماجرا کاملاً تاثیرگذار و چنان درست است که دیده نشدنش واقعاً هنر می‌خواهد.

سایت سلام سینما: «سرو زیر آب» حرف برای گفتن زیاد دارد، و خوشبختانه درگیر شعار دادن نشده است. یکی از مهم ترین مسائل که در فیلم به آن پرداخته شد، تقابل ادیان و خصوصا اسلام و زرتشت بود. که بدون توهین و با نگاهی عادلانه و بدون قضاوت، روند اتحاد این دو دین را در فیلم به تصویر کشید. فیلم قدمی رو به جلو برای ایران برداشت. در این فیلم به نحوی ایران بزرگ نشان داده شده بود که مخاطب عاشق کشورش می شد. و این بزرگ نمایی بدون شعار و اغراق بود.

باشگاه خبرنگاران جوان: نگاه کارگردان در فیلم منحصر به فرد است. هر چند در ۳۰ دقیقه ابتدایی فیلم، مخاطب در یک سردرگمی به سر می برد، اما به مرور ماجرا روشن می شود. باشه آهنگر، جهانی وسیع را در مقابل شخصیت های اصلی فیلم می گشاید؛ به طوری که شخصیت اصلی فیلم که بابک حمیدیان ایفاگر آن نقش است، در پایان داستان در موقعیتی قرار می گیرد که ابتدا برای دیگران ایجاد می کرد. «سرو زیر آب» سناریویی قوی دارد و خرده داستان ها به خوبی در داستان اصلی فیلم حل شده اند. این فیلم روایتی آهسته از اتفاقات معراج الشهدا ، محل اصلی احراز هویت شهدا دارد و به خوبی تشریح می کند که در پشت جبهه ها چه مصائبی برای سپردن پیکر رزمندگان به خانواده ها وجود دارد.

نظر من را بخواهید:

فیلم پیشین باشه آهنگر«ملکه» با وجود اینکه از طرف منتقدان با استقبال روبرو شده و جوایز بسیاری را نیز کسب کرده بود اما به واسطه‌ی تدوین غیر خطی و ضد داستان بودن چندان برای مخاطب عام دارای جذابیت نبود. در «سرو زیر‌آب» اما کارگردان به زبان داستانگوی فیلم‌های اولش مانند«فرزند خاک» بازگشته است. «سرو زیر آب» داستان دو برادر است که در معراج شهدا محلی در اهواز کار می‌کنند و وظیفه شان بازگرداندن پیکر شهدا به خانواده های آنهاست. قصه از جایی آغاز می‌شود که یکی از برادران به نام جهانگیر کرامت شک می ‌کند که شاید جنازه شهیدی را به اشتباه به خانواده دیگری داده است و برای یافتن حقیقت ماجرا سفری را آغاز می‌کند. این سفر آغازی می‌شود برای روایت قصه دو خانواده که در پی یافتن پیکر شهدای شان هستند. خانواده هایی که یکی از آنها زرتشتی و ساکن یزد و دیگری مسلمان و ساکن کردستان هستند.

خط داستانی «سرو زیر آب» ساده و دلنشین است. کارگردان در دام شعارزدگی نمی افتد و تلاش خود را می‌کند تا تصویری واقعی از نگرانی ها و اندوه خانواده های شهدا در زمان جنگ ارائه کند. کارگردانی فیلم بسیار جلوتر از فیلمنامه است و اگر فیلمنامه نیز مانند کارگردانی در حد عالی بود بی‌شک با یک شاهکار سینمایی روبرو می‌شدیم که در حال حاضر چنین نشده است. به برخی از داستناک های فرعی فیلم بیش از اندازه پرو بال داده شده است. پرداختن به قصه خانواده ها لازم بوده اما حواشی آ‌ن زیاد است. برای مثال به تصویر کشیدن سکانس‌های متعدد از موبد زرتشتیان یا خانه خانواده شهید مسلمان بدون آنکه کارکرد دراماتیک داشته باشند بارها تکرار می‌شوند.

با این وجود تماشای فیلم «سرو زیر آب» برای مخاطبان جذاب خواهد بود. دنبال کردن داستان خانواده‌هایی با فرهنگ، دین و حتی زبانی متفاوت ولی با یک باور و هدف در سینمای ایران کمتر دیده شده است و از این جهت ایده ای نو محسوب می‌شود. اضافه کنید به اینها فیلمبرداری عالی علیرضا زرین دست را پلان به پلان فیلم را چشم نواز و دیدنی کرده است.

منبع: بهمن سبز