به گزارش سوره سینما، فیلمبرداری فیلم سینمایی «فریدِ؟ میگه ساعت هشت» به کارگردانی مسعود فرجام و تهیه کنندگی پیمان راد به روزهای پایانی خود در تهران نزدیک میشود. قصه این فیلم روایت و برشی از دو شب زندگی پنج جوان است که بر اساس تصمیمها و انتخابهای غلط سرنوشت نافرجامی را برای خود رقم میزنند. آذرخش فراهانی، روشنک گرامی، الهه افشاری، آزاده سدیری، سام حسامی و شقایق فراهانی بازیگران این فیلم هستند.
پردیس رافعی طراح لباس این فیلم در گفت و گو با خبرنگار سوره سینما، درباره طراحی لباس برای کارکترهای این فیلم که اخرین روزهای ضبط را سپری می کند، بیان کرد: این فیلم اثر رئالی است که شخصیتهای اصلی آن جوان هستند. طراحی لباس در نگاه اول ساده به نظر میرسد اما چون این جوانها کاراکترهای پیچده و مرموزی داشتند، طراحی لباس برای آنها نیز حساسیت زیادی داشت که طی جلسات متعددی که با کارگردان، گریمور و خود بازیگران داشتیم، توانستیم این کاراکترها را به خوبی روانشناسی و تحلیل کنیم و به نتیجه خوبی برسیم.
وی افزود: این اثر یک فیلمنامه غیر خطی پُرماجرا دارد و اتفاقاتی که برای پنج جوان در دو شب رخ میدهد را روایت میکند. در این دو شب داستان، دو لوکیشن اصلی وجود دارد. یک لوکیشن خارجی و یک داخلی است؛ در نتیجه درست کردن لباسها و وجود لباس کافی برای بازیگران و واقعی به نظر رسیدن تیپ آنها و یک دست نشدن استایل این پنج نفر با هم یکی از حساسیتهای جدی کار بود.
وی اشاره کرد: از آنجا که این فیلم به صورت غیر خطی تدوین خواهد شد، باید تغییرات این دو شب از نظر راکوردی از هم جدا میشد تا به روند داستان لطمه نخورد. از طرفی به دلیل نزدیک بودن روحیات و سن این پنج کاراکتر و حضور تقریباً همه آنها در اکثر سکانسها، بعد از مشورت با کارگردان به این نتیجه رسیدیم که با استفاده از ترکیب رنگها و استایل، لباسها را به گونه ای انتخاب کنیم که یک دست نشوند.
رافعی ادامه داد: همچنین میخواستم یک تصویر واقعی از گروه جامعه را به تصویر بکشم. به همین دلیل از لباسهایی استفاده کردیم که واقعی هستند و توسط تیپ شخصیتهای خاصتری پوشیده میشوند. همچنین برای نشان دادن تضاد بین شخصیتها از رنگها و استایل های مختلف به طور نسبی برای آنها استفاده کردیم.
و در پایان اظهار کرد: در شخصیت پردازی رها و هانیه دو بازیگر زن اصلی فیلم با بازی روشنک گرامی و الهه افشاری، با نظر کارگردان ترکیب رنگهای متفاوتی به نمایش گذاشته شد و چون تمام فیلمبرداری در شب و خارجی و نور محدود بود، استفاده از رنگهای شارپ باعث شد تا دیده شوند. همچنین با لایه لایه کردن لباسها، مشکل سرمای بازیگران به دلیل حضور در لوکیشن های خارجی متعدد و نیز حجاب آنها نیز حل شد.