سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۲۳ بهمن ۱۳۹۷ در ۳:۰۰ ب.ظ چاپ مطلب
هومن بهمنش به سوره سینما گفت:

«سرخ‌پوست» و «متری شیش و نیم» مثال زدنی هستند/ عوامل مشترک در دو فیلم متفاوت

behmanesh

هومن بهمنش که امسال با دو فیلم سینمایی در سی‌و‌هفتمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت معتقد است عوامل این دو اثر که غالبا مشترکند توانایی‌های متفاوت خود را به نمایش گذاشته‌اند.

به گزارش خبرنگار سوره سینما، مدیر فیلمبرداری تازه ترین اثر سینمایی نیما جاویدی درباره ویژگی های تصویری «سرخ‌پوست» بیان کرد: این فیلم با دو دمای رنگی سرد و گرم کار شده و رنگ‌های زمینه بین نارنجی و آبی حرکت می کند. ضمن اینکه عنصر باران از جایی به بعد کلید قصه ماست و از آنجا که روایت یک صبح تا عصر را دنبال می کنیم لازم بود که ۳ طیف هوایی را تجربه کنیم.

هومن بهمنش افزود: ماجرای «سرخ‌پوست» از سپیده دم آغاز می شود به میان روز و شروع دوباره باران می رسد و در نهایت به آمدن آفتاب ختم می شود. تمام این حرکت ها و روندشان در فیلمنامه به دقت نگارش شده و به همین خاطر لازم بود که با حساسیت های بالایی در فیلمبرداری لحاظ شود. برای بیننده شاید باورش سخت باشد که در بسیاری از صحنه ها ۷۰ پروژکتور در مساحت ۲۵۰۰ متر نورپردازی انجام شده است.

وی با اشاره به اینکه کار فیلمبرداری «متری شیش و نیم» ساخته سعید روستایی نیز دشواری های خاص خود را داشت؛ اضافه کرد: در هر دو فیلم کار طراحی، دکور صحنه، گریم، لباس و جلوه های ویژه مثال زدنی است. خیلی خوشحالم اکثر کسانی که در «سرخ‌پوست» حضورداشتند عوامل مشترک «متری شیش و نیم» هستند و همه شان با دو ساختار کاملا متفاوت در دو  فیلم توانایی های خود را به نمایش گذاشته اند.

بهمنش اظهار کرد: در فیلم سینمایی «متری شیش و نیم» همین بچه ها در فضایی کاملا متفاوت کاری کردند که چشم شما تمام المان هایی که در اجتماع روزمره از کنارشان عبور می کنید را به تصویر بکشند دقیقا بر خلاف «سرخپوست» که شما را به گذشته ای دعوت می برد که بسیاری از ما تصور و تجربه ای از آن در ذهن مان نداریم. به نظر من هر دوی این فیلم جزو آثار مثال زدنی سینمای ما هستند و امیدوارم اتفاقات خوبی برای شان رخ دهد.

وی با اشاره به اینکه سختی های هر دو فیلم در نوع خود چالش برانگیز بود، ادامه داد: علاوه بر همه آنچه در یک پروژه سینمایی می گذرد یکی دیگر از دشواری های هر دو کار مشغله تئاتری نوید محمدزاده بود که هر روز علی رغم گریم های طولانی مجبور بود ساعت ۳ به تهران برود و از آنجا که در نقش اصلی هر دو فیلم حضور داشت و در اغلب سکانس ها باید بازی می کرد گروه تنها از ساعت ۱۰ صبح تا ۳ بعد از ظهر فرصت ضبط و فیلمبرداری داشتند.