به گزارش سوره سینما ، یزدان عشیری مدیر روابط عمومی و امور محافل سازمان سینمایی حوزه هنری در گفتگوی تلفنی با میز خبر برنامه تلویزیونی «نقد سینما» در خصوص حواشی مربوط به توقیف فیلم «رحمان ۱۴۰۰» و نامه نگاری های انجام شده مبنی بر تذکر کتبی به مدیرعامل شرکت فیلمیران ( علی سرتیپی تهیه کننده و پخش کننده فیلم) در خصوص پذیرش اصلاحات پیشنهادی حوزه هنری گفت: ای کاش نسخه اصلاح شده حوزه هنری در تمامی سینماهای کشور اکران می شد تا از این هزینه ها و آسیب پیش آمده در سینما جلوگیری می شد. حوزه هنری بر اساس تجربه با هوشمندی، حزم و دوراندیشی خواستار اصلاح فیلم شد. توقیف فیلم، اتفاق خوشایندی برای جامعه سینمایی و افکار عمومی نیست و هزینه های بسیاری را فارغ از خستگی مضاعف و ضررهای مالی صاحبان اثر، برای سینما هم ایجاد کرده و نوعی چالش منفی برای سینماست؛ چرا که سینمای ما به شدت نیاز به جلب اعتماد خانواده ها و طیف های مختلف مردم دارد و بروز اینگونه اتفاقات آسیب های جدی به اعتماد افکار عمومی وارد کرده و شکاف و فاصله خانواده ها را با سینما بیشتر می کند.

وی افزود: حوزه هنری به عنوان نهادی پرانرژی و جریان ساز، سالهاست با دغدغه های انقلابی، بر آرمان های خود تاکید داشته  و دارد و جهت گیری و رویکردهایش در راستای صیانت از سالن های سینمایی اش، با شعار و برند«سینمای خانواده و اخلاق» صورت گرفته؛ و قطعا، تاکید همه همکاران بنده در حوزه هنری نیز، بر این اهتمام بوده و خواهد بود. احساس می کنیم خوشبختانه، هشدارهای این نهاد انقلابی در یک دهه اخیر؛ و حتی مهندسی اکرانی که توسط این نهاد صورت می گیرد در کلیت سینمای ایران اثرات و برکات خوبی داشته و با وجود برخی بی احتیاطی ها، بی دقتی ها و کم مسئولیتی هایی که بعضا، اتفاق می افتد در شوراهای پروانه ساخت و مهمتر از آن، شورای پروانه نمایش، و برخی حرکت های جسته و گریخته «فروقانونی» در ارشاد، ما سینمای بدی نداریم.

عشیری با ریشه یابی علل توقیف فیلم«رحمان ۱۴۰۰» یادآور شد: ظاهرا نسخه فیلمنامه ای این فیلم با نسخه نمایشی تطابق نداشته و این عدم تطابق در نسخه های نمایشی فیلم در سالن های متعدد سینماهای کشور نیز، وجود داشته است. این در حالی است که حوزه هنری براساس اولویت های خود و به دلیل اهمیتی که برای  خانواده ها و حفظ شان و حرمت آن ها، قائل است با تعامل با تهیه کننده و پخش کننده اثر تلاش کرد نسخه اصلاح شده و بی حواشی فیلم را در سینماهایش به نمایش بگذارد. البته، سیاست این مرکز بر این مبناست که کلیه آثاری را که موفق به کسب پروانه نمایش می شوند مورد بازبینی قرار داده و بهترین ها را متناسب با مخاطبان سینماهایش برای نمایش انتخاب کند .

وی ادامه داد: حوزه هنری بدون تردید، خط قرمزهایی دارد که نسبت به آن ها به هیچ وجه تعارف ندارد. فیلم های مغرضانه و مخرب سیاسی، فیلم های ضد مبانی اعتقادی و مظاهر مذهبی و نیز، آثار معارض با بنیان های خانواده از آن جمله است. در سینمای ایران بعضا، اتفاق افتاده که فیلمی با مبانی اعتقادی و  دینی و باورهای جامعه تعارض داشته و یا محتوای آن، علیه بنیان خانواده شکل گرفته است. حوزه طی این سال ها کوشیده تا در چرخه اکران سینماهایش فضایی به آن ها ندهد.

به گفته وی، خوشبختانه، با هشدارهایی که در آغاز دهه ۹۰ از سوی آقای مومنی شریف رییس حوزه هنری نسبت به شکل گیری موجی از فیلم های ضدخانواده صورت گرفته؛ همچنین، موضع گیری ها و سخت گیری هایی که توسط سازمان سینمایی حوزه و شخص محمد حمزه زاده رئیس این سازمان نسبت به برخی محتواها در  فیلم ها اعلان و عملی شده، در کنار، افزایش حساسیت در نهاد متولی دولتی در سازمان سینمایی، شرایط خوبی انجام شده است، با این وجود نیاز به هوشیاری و اهتمام بیشتری در مکانیزم های نظارتی احساس می شود.

مدیر روابط عمومی و محافل سازمان سینمایی حوزه هنری درباره مطلع کردن مسئولان سازمان سینمایی نسبت به ایرادات «رحمان ۱۴۰۰» اظهار داشت: ایرادات و مشکلات فیلم ها بعد از بازبینی در حوزه هنری به عوامل فیلم اعلام و معمولا، به گوش مسئولان سینمایی می رسد اما متاسفانه، برخی از مدیران در سازمان سینمایی ارشاد نسبت به همفکری برخی گروه های مرجع و نخبگان فرهنگی و نهادهای چون: حوزه هنری گارد دارند که نامه مدیرکل سینمای حرفه ایی به مدیرعامل موسسه پخش فیلمیران و تذکر به وی نمونه ای از آن است.

وی در واکنش به پیشینه مذاکرات رایت ویدئویی دو فیلم «هزارپا» و «رحمان ۱۴۰۰» توسط موسسه هنرهای تصویری سوره از موسسات حوزه هنری و خطر احتمالی برای اعتبار این مجموعه خاطرنشان ساخت: طبق رویه و روال مرسوم در فضای فعالیت مراکز و موسسات پخش و توزیع محصولات سینمایی به خصوص فعالان در شبکه نمایش خانگی، معمولا آثاری که قرار است در طی سال تولید شود توسط مدیران و کارشناسان آن موسسه ها رصد، پیگیری، مذاکره و توافق می شود. طبیعی است در این میان،  موسسه هنرهای تصویری سوره به عنوان پرانرژی ترین و کارآمدترین موسسه در شبکه نمایش خانگی نسبت به تولیدات سینمایی و  فیلم ها بیکار نمی نشیند و از طریق مذاکره با برخی تهیه کنندگان و کارگردانان و در برخی موارد، ممکن است در مرحله فیلمنامه هم با فیلم ها همراه شود ولی همه این موارد منوط به فرآیند فیلم است و همه توافقات و تعاملاتی که در این راستا صورت می گیرد منوط به خروجی آثار است. در مورد فیلم «هزارپا» حوزه هنری به محض وجود برخی ملاحظات در فیلم به راحتی نسبت به واگذاری آن  اقدام کرده است. یا فیلم «اکسیدان» به تهیه کنندگی منوچهر محمدی، علیرغم همه توافقات حوزه پای اصولش ایستاده و از منافع آن عبور کرده است. حوزه هنری تاکنون، نشان داده و سعی کرده است در مقابل خط قرمزهای تعریف شده اش،  محکم و انقلابی بایستد ، هزینه اش را هم داده است.

عشیری ادامه داد: «رحمان ۱۴۰۰» هم، روند معمول موسسات شبکه نمایش خانگی را طی کرده و مورد بازبینی، رصد و پیگیری های لازم قرار گرفته است. این فیلم از آن دسته فیلم هایی است که اشکالات ساختاری و مبنایی نداشته و با پاره یی اصلاحات، ویرایش و پالایش قابل نمایش است. معتقدم با بی تدبیری، فضای نامطلوبی برای آن ایجاد کردند.

وی یادآور شد: نسخه اصلاح شده فیلم «رحمان ۱۴۰۰» می توانست با نسخه اصلاح شده سینماهای حوزه هنری هم در سینماها و هم در شبکه نمایش خانگی  پخش و توزیع شود. اگر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با نسخه اصلاح شده همراهی کرده بود  قطعا  این فیلم به توقیف نمی رسید.

مدیر روابط عمومی سازمان سینمایی حوزه هنری تاکید کرد: «رحمان ۱۴۰۰» شروع یک ماجرا نیست و پایانش هم نخواهد بود. سال ها است که این کش و قوس ها را داشته ایم. معتقدم سینمای ایران در آستانه سال ۱۴۰۰ نیاز به بازنگری دارد تا نسبت به  ظرفیت شناسی و ذائقه سازی جدیدی در این عرصه  اقدام  شود. باید اجازه دهیم سینما پوست بیاندازد و مسئولان سازمان سینمایی نیز باید صدای گروه های مرجع، منتقدین، نخبگان فرهنگی، رسانه های مستقل و رسانه های اصولمند را بشنوند و دغدغه ها را ببینند.

عشیری تصریح کرد: سینمای ایران، سینمای کم رمقی است و در قبال جمعیت ۸۰ میلیونی ۲ تا ۵ میلیون را قادر است – آن هم، با چاشنی برخی حواشی-  جذب کند. بنابراین،  به شدت نیاز به کشف و جذب ظرفیت جدید مخاطبان و مخاطبان خاموش سینما بویژه گروه هایی که در فعالیت های مدنی و مشارکت های اجتماعی حضور دارند  هستیم؛ چرا که سینمای ما با فعالیت در سیکل بسته اش نمی تواند در  رشد فرهنگ عمومی تاثیر چندانی داشته باشد.

وی  درخصوص ماموریت حوزه هنری در حمایت از فیلم ها و تنوع موضوعیت آثار بالاخص کمدی خاطر نشان کرد: برای حوزه هنری ژانر کمدی یا دیگر ژانرها فرقی ندارد و تا حد امکان از همه حوزه ها حمایت کرده است چرا که مخاطب حوزه هنری خانواده است که در مجموعه ای از کودک، نوجوان و بزرگسال تعریف شده و حتی روی کودک ونوجوان و فیلم های انیمیشن هم سرمایه گذاری کرده و این حمایت ها در زمینه فیلم های کمدی پاک و مطلوب هم ادامه داشته است. اگر چه اولویت حوزه هنری مفاهیم انقلابی و دفاع مقدس و تاکید بر مباحث و مفاهیم دینی، اخلاقی، خانواده، سبک زندگی اسلامی ایرانی و تمدن سازی اسلامی است اما سینمای کمدی هم در کنار کارکردهای سرگرمی حاوی مفاهیم آگاهی بخش و ممتاز هم است و جزئی از محصولات سینمای کشور است و نمی توان گفت به دلیل گیشه پررونق و فروش بالای سینمای کمدی نباید بیشتر از آثار جدی و فرهنگی  حمایت شود و نباید به سراغ آن رفت اشتباه است. سفره سینما به رنگارنگی ژانرها نیاز دارد.