سیدجواد هاشمی در گفت‌وگو با خبرنگار سوره سینما درباره چگونگی ساختار فیلم کودک گفت: فیلم کودک باید سه ویژگی خاص داشته باشد اول، شاد و‌مفرح باشد دوم، نکات آموزشی داشته باشد و سوم با پرورش و موضوع مهمی همراه باشد. ‌اگر فیلمی خالی از این سه ویژگی باشد فیلم خوبی برای سینمای کودک و نوجوان نخواهد بود. اگر فقط فیلمی شاد باشد باعث هدر رفتن زمان می‌شود. اگر فقط آموزشی باشد بچه‌ها از آن استفاده‌ای نمی‌کنند و اگر تنها به اخلاق اشاره کرده باشد بازهم حوصله مخاطب را سر خواهد برد.

وی درباره نیاز کودکان امروز و چگونگی پرداختن به آن ادامه داد: نیاز بچه‌های امروزه خیلی گسترده است و ما قادر به تهیه فهرستی از این نیازها نخواهیم بود. نیاز کودکان در ایران با نیاز کودکان در کشوری مثل هندوستان متفاوت است یا به طور مثال نیاز کودکان ایران قطعا تفاوت‌هایی با نیاز کودکان اروپا دارد. در خصوص اینکه بچه‌های ما چه نیازهایی دارند نیز ما در ابتدای کار‌ باید مخاطب‌شناسی کنیم و بعد از شناخت نیازها برنامه‌ریزی می‌کنیم.

هاشمی در بخش دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به اهمیت فیلمنامه افزود: باید براساس برنامه‌ریزی‌ها و شناخت از مخاطب فیلمنامه نوشته شود و بر اساس آن کارگردانی شود تا بتوانیم تا انتهای راه مسیر را درست طی کنیم. نیاز بچه‌های ایران شادمانی است و به نظر شخص من بچه‌ها اساس پیشرفت جامعه و‌ سینما در آینده هستند و اگر امروز بچه‌ها به سینما رفتن عادت کنند، سینمای فردای ما تضمین خواهد شد. در غیر این صورت سینما مخاطب درست خودش را نخواهد داشت و شکست خواهد خورد. پس در نتیجه اساس سینمای فردای ما،  بچه‌ها هستند، اساس سیاست کشورداری ما کودکان و نوجوانان جامعه هستند و به طور حتم کلید آینده کشور در هر زمینه‌ای خواهند بود.

وی در خصوص استاندارد فیلمنامه‌های آثار کودک و نوجوان افزود: به طور کلی‌ در سینمای ایران فیلمنامه خوب برای بچه‌ها خیلی کم است و به نظر من تمام مشکلات ما از نبود فیلمنامه نشات می‌گیرد، اگر فیلمنامه با کیفیت خوب نوشته شود و ما فیلمنامه‌هایی برای کودکان داشته باشیم که درشأن و درخور نام بچه‌های ایرانی باشد بسیاری از کمبودهایمان در سینمای کودک رفع خواهد شد. البته این نکته را هم باید بگویم که در زمینه کمبودها و محدودیت‌ها برخی به نبود بودجه اشاره می‌کنند که من این مسئله را قبول ندارم. مشکل بودجه با فیلمنامه خوب و ساخت فیلمنامه خوب بی‌شک حل می‌شود. باز هم تاکید می‌کنم آنچه که در سینمای کودک ‌و نوجوان مشکلی بزرگ به شمار می‌آید، نوشته و متن خوب است.

هاشمی درباره اساس فیلمنامه‌های سینمای کودک ادامه داد: در سینمای کودک ساختارها باید شکسته شود و اگر این اتفاق نیفتد باعث می‌شود تعدادی کار بدون اینکه به نتیجه‌ای برسند در آرشیو بمانند. هم اکنون تعداد زیادی فیلمنامه کار نشده و در آرشیو فارابی خاک‌ می‌خورد، تمامی کارشناسان هم به این موضوع اعتقاد دارند که این فیلمنامه‌ها با اصول نوشته شده بود و حتی نویسندگان بزرگ نیز روی فیلمنامه‌ها‌ نظر دادند اما هیچ کدام از این موارد کافی نیستند چراکه باید به نظر بچه‌ها توجه کرد.

وی با اشاره به خاطره‌ای از مرحوم خشایار الوند ادامه داد: من با تجربه معلم‌ بودنم «آهوی پیشونی سفید» را ساختم، اما درصد خیلی زیادی از نویسندگان بابت این فیلمنامه با من مخالف بودند، ولی از طرف دیگر فرزندان خودشان درگیر فیلم شدند. خدا خشار الوند را رحمت کند، در جشنواره فیلم فجر در کنار من نشسته بود و ‌به من می‌گفت بچه‌های من عاشق «آهوی پیشونی سفید» هستند ولی فیلمنامه تو خیلی بد است. خشایار الوند آرزوی نوشتن متنی برای بچه‌ها را داشت که آنها دوست داشته باشند. او همان موقع به من گفت فیلمنامه‌ات خیلی بد است، البته درست می‌گفت‌ فیلمنامه من بود اما در همان فیلمنامه نکاتی وجود داشت که بچه‌ها دوست داشتند. پس ما باید مسائل محبوب بچه‌ها را از هر موضوعی استخراج کنیم و‌به فیلمنامه‌هایی برسیم که ساختار درست داشته باشند تا بچه‌ها هم به فیلم علاقه داشته باشند.

هاشمی ادامه داد: نگاه بزرگترها با بچه‌ها به طور قطع فرق می‌کند و ما باید ساختار را درست کنیم. در جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان باید به علایق بچه‌ها برسیم و بعد به دنبال داور بگردیم. به نظر من داوران جشنواره باید دوبار فیلم‌ها را ببینند. بار اول با بچه‌ها به اکران فیلم بنشینند و بار دوم با توجه به واکنش‌های بچه‌ها آثار را ارزیابی کنند.

کارگردان فیلم «تورنا۲» در رابطه با استقبال از فیلمش در سی و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان بیان کرد: در اکران فیلم «تورنا۲» صندلی خالی موجود نماند و سینمای ساحل با وجود اینکه سینمای بزرگی است شلوغ شده بود و ‌تعداد جمعیتی که آمده بودند من را امیدوار کرد. اینکه مثل سال‌های قدیم‌ از مدارس بچه‌ها را نمی‌آوردند و خود مردم به استقبال فیلم‌ها می‌آیند اتفاق خوبی است، چرا که ما قرار نیست سینما را به کسی تحمیل کنیم و سینما خودش باید جایگاهش را در بین تماشاگران بازکند.

وی در پایان صحبت هایش نیز یادآور شد: تنها برگزار شدن جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان اقدام کافی نیست. در این بحث باید به دو مورد توجه داشت. اول، مخاطب شناسی؛ یعنی باید متوجه باشیم که مخاطب اصلی جشنواره چه کسانی هستند، دومین مورد‌ نیز این است که در جشنواره بچه‌ها مهم هستند و ‌‌باید به آنها میدان داده شود.