احمدرضا دانش مدیر سابق پردیس سینمایی رازی در گفت‌وگو با خبرنگار سوره سینما در خصوص استقبال سینماداران از بازگشایی سالن ها با اعمال طرح فاصله گذاری صندلی ها گفت: به دنبال انتشار ویروس کرونا و تعطیلی فعالیت بسیاری از مشاغل، درب سالن های سینما نیز  به مدتی نامشخص بسته شد. این در حالی است که به منظور سرگرمی و ادامه روند فعالیت فرهنگی این مراکز، طرح های «نمایش آنلاین» و «سینما ماشین» عملی و با استقبال نسبی مخاطبان روبرو شد. قطعا در شرایط بحرانی بهره مندی از این شیوه های نمایش بهترین راهکار است اما پاسخ طولانی مدتی برای این نیاز فرهنگی محسوب نمی شود. بازگشایی سالن ها با اعمال طرح فاصله گذاری صندلی ها شیوه دیگری برای راه اندازی سالن ها بوده و کاربرد آن را به حداقل می رساند با این وجود ترفند خوبی برای ادامه فعالیت و جلب توجه مخاطبان به تماشای فیلم بر روی پرده سینما است.

وی افزود: تصمیم گیری نسبت به بازگشایی سینماها با حفظ پروتکل بهداشتی بر عهده سینماداران است. به هر حال در شرایط بحرانی استقبال از این طرح  به نفع سینماگران و فیلمسازان است و بر رونق سینما صحه می گذارد.

دانش خاطر نشان کرد: قطعا بازگشایی سالن ها با شرایط خاص با عواقبی چون کاهش مخاطب و بازگشت سرمایه روبرو خواهد بود اما تعطیلی آن خسارات مالی و فرهنگی بیشتری به دنبال داشته و به ضرر همگان است. در حال حاضر بسیاری از فیلمسازان منتظر بازگشایی سالن ها بوده و از نمایش آنلاین فیلم ها استقبالی نکرده اند چرا که اکران فیلم بر پرده سینما هر چند با محدودیت از موقعیت بهتری نسبت به شیوه های جدید اکران برخوردار است. ناگفته نماند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم اقدامی برای تسهیل مشکلات انجام نداده و پرداخت کمک هزینه ۱۰ میلیون تومانی شوخی ای بیش نبود . بنابراین بازگشایی سینماها برایند اقتصادی بهتری را رقم خواهد زد.

وی عنوان کرد: تجربه سینماداری ثابت کرده است که در مواقع عادی از یک سوم ظرفیت صندلی سالن ها بهره برداری شده و تنها در روزهای سه شنبه با بلیط نیم بها و یا نهایتا در اکران فیلم های پر فروش به طور کامل از این امکانات استفاده می شود این در حالی است که در روزهای عادی دیگر با صندلی های خالی مواجه هستیم بنابراین اجرای طرح فاصله گذاری صندلی های سالن ها و محدودیت مخاطب چیزی از دست نداده و به نوعی از خسارات بیشتر جلوگیری می شود.

مدیر سابق پردیس سینمایی رازی یادآور شد: ترس ابتلا به ویروس کرونا و تردید حضور در اماکن عمومی، استقبال از سالن های سینما را به حداقل رسانده و این خود معضل بزرگی برای جامعه سینما است. از طرفی دیگر تار و مار سرویس های اینترنتی توسط سازمان صدا و سیما کارکرد امکان نمایش فیلم را به حداقل رسانده و نمی توان انتظار جبران خسارات مالی سینما را از این شرایط داشت.

وضعیت امروز سینما تا حدی بحرانی شده که اگر دولت به فکر نیافتد قطعا با تعطیلی سالن ها  مواجه خواهیم شد. متاسفانه مسئولان دولتی از مشکلات سینما غافل بوده و با وجود توانایی در تامین هزینه ها، از اهمیت دادن به این مشکلات آن سر باز می زنند. امکان تامین چند ماهه هزینه سینماها، اعطای وام، بیمه عوامل آن و غیره کمترین کاری است که دولت قادر به انجام آن بوده و تا حد زیادی از فشار بر سینماداران کاهش می دهد اما من عزم و اراده ای در آن نمی بینم .

وی اذعان داشت: بزرگترین مشکل جامعه ما  اشتغال است درحالی که تنها راهکار برای جبران خسارات ناشی از بحران کرونا، تعدیل نیرو و کاهش مزایای پرسنل  معرفی می شود که اجرا و  ادامه آن کم کم درب سینماها به طور کامل بسته خواهد کرد. از طرفی دیگر اهالی سینما و بازیگران به واسطه مخاطب پولدار شده و می توانند بانی جبران بخشی از کمبودهای اقتصادی باشند در حالیکه سینما صرفا به جایگاهی برای جذب سود تبدیل شده و اینگونه حرکت های دسته جمعی و جهادی برای اهالی آن معنایی ندارد در واقع فرهنگی برای این اقدامات حمایتی تعریف نشده و انحصار درآمد در آن مرسوم است .

دانش سینما و نمایش فیلم را در وضعیت ریسک پذیری دانست و گفت: فیلمسازان برای بازگشت سرمایه و دیده شدن اثر خود مجبور به پذیرش هرگونه ریسک هستند. یا در خیال بهبود وضعیت کنار می نشینند و اندک فرصت موجود را از دست می دهند، یا از نمایش آنلاین و سینما ماشین استقبال کرده و فیلم خود را اکران می کنند و یا به آخرین راهکار یعنی نمایش خانگی هستند .به طور کلی تضمینی برای بازخورد  مناسب این روش ها وجود ندارد و  نمی توان در مورد هیچ یک از این ترفند ها اظهار نظری قطعی داشت.

وی نمایش آنلاین فیلم ها را مانعی برای رونق سینما معرفی کرد و افزود: کشور ما دچار بی فرهنگی در نمایش اینترنتی فیلم ها است ادامه این روند و شرایط کرونا رونق پرده سینما را از بین می برد. در اصل این روش زمانی جوابگو خواهد بود که سینما همزمان با تکنولوژی های روز پیشرفت کرده و مکملی برای آن باشد. این در حالی است که درصد فیلم هایی خوب نیز کم بوده و سهم زیادی از سینما به فیلم های تکراری اختصاص یافته است.