محمد دیندار منتقد سینما و مستندساز در گفت‌وگو با خبرنگار سوره سینما در خصوص اهمیت فعالیت های سازمان سینمایی حوزه هنری و نقش آن در جهت دهی مسیرهای سینما گفت: حوزه هنری یکی از قطب های فرهنگی هنری کشور بعد از پیروزی انقلاب اسلامی است و همواره نگاه جامعه به فعالیت های این مجموعه نگاه ویژه ای بوده و مخاطب عام و خاص را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که مرجعیت حوزه هنری در شکل دهی فضای تحلیل های سینمایی منجر به ایجاد فضای گفتمانی قوی شده و مخاطبان بسیاری را با خود همراه کرده است. در این شرایط نواقص و ضعف ها با دقت بیشتری بررسی و انتقادهای اصولی به راهکارهایی برای بهبود وضعیت تبدیل خواهد شد.

وی افزود: سازمان سینمایی حوزه هنری طی یکی دو سال گذشته به مباحث جدیدی ورود کرده و در تبیین و نظریه پردازی در حوزه های مختلف از جمله: موضوع درجه بندی سنی، چالش های نظارت، آسیب شناسی سینمای کودک و دفاع مقدس، جوان گرایی در سینما، بررسی زبان فارسی در فیلم ها و غیره که معضلات مهمی در این عرصه محسوب می شوند، در صدد بهبود مشکلات در جامعه سینمایی و کمک به مرتفع شدن این مشکلات و ارائه راهکارهایی مناسب برای حل آن برآمده است.

دیندار خاطرنشان کرد: حتی، در زمینه موضوعی چون: جایگاه اقتصاد مقاومتی در سینما در شرایطی که سازمان سینمایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با احتساب بودجه های خود در برابر این مطالبات سکوت کرده اند، اما همچنان از طریق حوزه هنری پیگیری و با ورود به این مبحث به دنبال راهکارهایی کارشناسانه برای بهبود آن بوده و تاحدی تاثیرات خوبی داشته است.

وی اذعان داشت : در سیطره جهانی ارتباطات، چنین نشست ها و گفتمان هایی قدمی برای تبادل اطلاعات، بهره مندی از عقل جمعی، مهار هرج و مرج فرهنگی، بررسی معضلات و اصلاح مشکلات محسوب می شود. چنانکه در نشست‌های گفتمان فرهنگی با حضور نمایندگانی از همه اقشار سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مباحثی مطرح شد  که هیچ گاه در سازمان های دیگر که وظیفه اصلی هدایت و کمک به  سینما را برعهده داشته، شکل نگرفته است. این امر نشان می دهد که حوزه هنری در این زمینه فرزند زمان خویش و مورد اعتماد جناح ها، اصناف و اقشار مختلف فرهنگی، سیاسی و اجتماعی است و امیدواریم این فضای گفتمانی ادامه دار و به بهبود مشکلات نیز کمک کند.

این مستندساز تولید فیلم های اجتماعی در حوزه خانواده، کودک و نوجوان را نیاز اساسی جامعه امروز دانست و یادآور شد: انتظار مردم از نهادهای فرهنگی توجه به این موضوعات و افزایش تولید در این عرصه است. سینمای مستند هم از این قضیه مستثنی نبوده و چه بسا به علت واقعیت گرایی، از مخاطب بالایی برخوردار و موضوعات بسیاری را دربر می گیرد. براین اساس نهادهای مسئول می توانند به ریشه یابی مشکلات در جهت تقویت و حمایت این آثار نقش به سزایی داشته باشند. ناگفته نماند تولیدات حوزه هنری تا حدی توانسته است در پرداختن به این مضامین بطور نسبی موفق عمل کند.

وی عنوان کرد: سلسله نشست‌های «گفتمان فرهنگی» کرسی آزاد اندیشی در زمینه سینما محسوب می شود و ده ها چهره سینمایی و فرهنگی و فکری در این نشست ها حضور پیدا کرده اند تا  خلا های موجود در زمینه های پژوهشی و تحلیلی سینما را پر کنند. انتظار اهالی سینما از نهادهای فرهنگی، حمایت از اینگونه طرح ها و تبادلات اطلاعات است اما متاسفانه بسیاری از بانیان نسبت به آن بی تفاوت بوده و اقدامی در جهت پیگیری مباحث نمی کنند.

دیندار تاکید کرد: سینمای تجربی، معاونت فناوری و اطلاعات سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بنیاد سینمایی فارابی از جمله نهادهایی هستند که وظیفه بررسی و رسیدگی به موضوعات و چالش های سینما را برعهده دارند. براین اساس انتظار می رود نسبت به بودجه های موجود در این خصوص فعالیت های مثمرثمری داشته باشند، اما اهتمام این نهادها در پژوهش های علمی کافی و اثرگذار نبوده و تاثیری در بهبود شرایط نداشته است.

وی ادامه داد: حوزه هنری برغم کمبود بودجه های فرهنگی تا حدی در پیگیری چالش های سینمایی و مباحث گفتمانی سینما موفق عمل کرده است. در حالی که اگر این نهاد از مسئولیت ها شانه خالی کند سینما به سمت بی‌هویتی پیش خواهد رفت. امید است این روند در دیگر نهادها ادامه داشته و راهکاری برای نجات سینما پیدا شود.

این مستندساز درباره تولیدات جدید خود گفت: مستند «ماسک» با نگاهی همه جانبه  به ویروس کرونا از اوایل شروع انتشار ویروس کرونا تا به امروز در حال تولید است و در قالب ۷۰ دقیقه برای شبکه مستند به ابعاد مختلف این بیماری می پردازد .مستند دیگری با موضوعیت خرمشهر و محوریت دفاع مقدس در قالب ۶۰ دقیقه برای سازمان و صدا و سیما در حال تولید است.

وی افزود: انتشار ویروس کرونا شرایط بسیار سختی را برای همه عرصه ها ایجاد کرده است که فارغ از مشکلات اقتصادی، در مراحل تولید فیلم بلاخص مستند، با مشکلات بسیاری روبرو هستیم چرا که فعالیت گروه های مستندساز در محیط های آلوده ای همچون بیمارستان و محیط های عمومی جان عوامل را به خطر انداخته و به نوعی جهاد محسوب می شود.

دیندار خاطر نشان کرد: فعالیت فیلمسازان در این شرایط از خطرات دوران دفاع مقدس کمتر نیست و نوعی جهاد فرهنگی و رسانه‌ای نیز محسوب می شود چرا که در شرایط بحرانی به منظور ثبت تاریخ و حماسه ها از هیچ تلاشی دریغ نکرده و وارد این عرصه پرخطر شده اند.

وی در انتها افزود: در این شرایط بحرانی جا دارد تا تمام دستگاه ها به دور از بوروکراسی‌های همیشگی با مستندسازان نهایت همکاری را داشته باشند.