قائم مقام انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس با اشاره به تولید تنها ۳۰ فیلم درباره ۱۷ هزار شهید ترور این عدد را بسیار ناچیز و تاسف بار عنوان کرد.

سوره سینما- به گزارش راوابط عمومی انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس، صبح  امروز شنبه ۹ شهریور ماه ، روح الله سهرابی قائم مقام انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس در سخنانی پیش از نمایش این مستند در کنگره شهدای ترور، اظهار داشت:عدم پوشش زندگی شهدای ترور در قالب آثار سینمایی یکی از غفلت های مهم سینمای ایران در شناسایی و نمایش مظلومیت این گروه از شهدا بوده است و امیدواریم برگزاری این کنگره به زدودن این غبار مظلومیت کمک کند.

سهرابی در ادامه با اشاره به برخی تولیدات رسانه ای سینمای غرب، اظهار داشت:  با وجود آنکه در ایران خانواده های متعددی داریم که بین ۴ تا ۶ عزیز خود را تقدیم به انقلاب و نظام کرده اند اما درباره زندگی آنها اثر فرهنگی موثری تولید نشده و در کشوری مانند آمریکا اثری مانند : «نجات سربازان رایان» با تلفیقی از تخیل و واقعیت تولید و عرضه شده است».

سهرابی در ادامه با اشاره به تولید حدود ۳۰ فیلم با موضوع شهدای ترور در دو سال اخیر در انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس، گفت: با وجود آنکه سوژه ها و موضوعات این فیلمها از سوی انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس به فیلمسازان مختلف سفارش داده شده است اما این آثار فضای حرفه ای و جذابی دارند که توانسته ان نمایشهای خوبی در جشنواره های مختلف داشته باشند و امیدواریم به مرور نقصهای موجود در این آثار برطرف شود هرچند تولید ۳۰ فیلم در مقایسه با عدد ۱۷ هزار شهدای ترور بسیار ناجیز و تاسف بار است.

سهرابی در ادامه با اشاره به این مطلب که تولید فیلمهای حرفه ای امری هزینه بر است از سردار محمد رضا نقدی به دلیل حمایت از تولید این آثار تشکر و قدردانی کرد و خطاب به جمع حاضر گفت: امیدوارم گوشه ای بسیار ناچیز از آنچه بر این انقلاب رفته است از این نقطه که در آن حضور داریم به عنوان صدای مظلومیت و ایستادگی ما به جهان مخابره شود.

پس از سخنان روح الله سهرابی فیلم مذکور به نمایش درآمد و با استقبال حضار در سالن مواجه شد. این اثر با نام «صبحانه ای با طعم مرگ» یکی از پنج فیلمی است که با مجری طرح پژمان لشگری پور و به سفارش انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس جلوی دوربین رفته است.

کارگردان این اثر در گفت وگو با خبرنگار ما، در مورد انگیزه خود از ساخت این مستند، می گوید: نکته اینجاست که من قبلا یک کاری در مورد شهدای ترور انجام داده بودم اما واقعیت ماجرا این است که قرار شد ما یک کار جدیدی در مورد شهدای ترور انجام دهیم. من هم مدت ها بود که راجع به شهیده عشرت اسکندری تحقیق  کرده بودم و این پژوهش مانده بود، مثل همه طرح ها و فیلمنامه هایی که ما می نویسیم و منتظریم تا چه وقت موعد ساخت آن فرار برسد تا ما این اثر را بسازیم اما همیشه در ذهنم این بود که مخاطب غیر حذب اللهی را هم پای فیلم های مستند و انقلابی بنشانم، برای این کار چند لازمه وجود داشت، اول از همه اینکه ما ابزار کار را بشناسیم و بعد هم برویم به دنبال قصه گفتنمان، من سعی کردم در این مدت گزیده کار باشم چرا که آدم باید احتیاط کند تا از یکجایی به بعد دچار تکرار نشود، مخاطب حزب اللهی و غیر حذب اللهی تمام مباحث را از تلویزیون دنبال کرده اند حالا بیایم و یک مقدار زبان مان را تغییر دهیم، در مستند «صبحانه ای با طعم مرگ»  دلم می خواست از یک ماجرای دیگر به قصه اصلی نگاه کنم یعنی یک الگویی که تلویزیون هر ساله اجرا می کند که شهید اهل نماز شب بود و … باید از این کلیشه ها عبور کرد، این جنس فیلمسازی بس است دیگر، حالا بیایم به ژانرهای دیگر هم فکر کنیم راه حل این مسئله این است که به  ژانر مستند محور فکر کنیم، این چیزهایی که تلویزیون پخش می کند که مستند پرتره نیستند، بیایم به جای مستند مجیزگو و سفارشی، به این مسئله فکر کنیم که خود مستند پیامش را به مخاطب منتقل کند این در حالی است که زاویه دید خود کارگردان برای مخاطب اصلاً اهمیتی ندارد، اگر قرار است مستندی حرفی برای گفتن داشته باشد، پیامش را بدون شعار به مخاطب انتقال می دهد در غیر اینصورت مخاطب امروز پس می زند، اتفاقی که در «صبحانه ای با طعم مرگ» رخ داده این بود که برای اولین بار یک تیم شجاعتی آمدند و در مورد مشاهدین خلق طرح موضوع کردند اما نسبت به این ماجرا زاویه ای نداشته باشند، ماجرا از این قرار است که ما در مستند «صبحانه ای با طعم مرگ» قرار نیست تاریخچه کلی سازمان مجاهدین خلق را مطرح کنیم، ما اطلاعاتی از این سازمان می دهیم تا مخاطب ناآگاهمان، نسبت به سازمان مجاهدین خلق آگاهی پیدا کند که چرا اینها به این نقطه رسیدند که بیایند و دست به ترور آدم ها بزنند، حالا ما یک شخصیتی به نام آقای  محسن اسکندری داریم که همسرش در این راه شهید شده است و ما هم خانواده ایشان را به مخاطب معرفی می‌کنیم، کلیت این طرح را دوست داشتم با پژمان لشکری پور صحبت کردم تا این کار ساخته شد.

وی در ادامه در مورد مدت زمان تحقیق برای ساخت این اثر می گوید: تحقیقات ما دو ماه به طول انجامید و بعد تحقیقات میدانی انجام دادیم تا به یک فیلمنوشت نهایی برسیم. مثل قدیم نبود که یکسری راش بگیریم و بعد روی میز تدوین به این فکر کنیم که چه کاری باید انجام دهیم. مستند «صبحانه ای با طعم مرگ» در شهرستان کرج مقابل دوربین رفته و هم اکنون آخرین مراحل تدوین خود را سپری می کند و به زودی به مدت ۳۳ دقیقه آماده نمایش خواهد شد.

عوامل این کار عبارتند از نویسنده و کارگردان: محمد علی شعبانی، مجری طرح: پژمان لشگری پور، تصویربردار: مهدی آزادی، صدابردار: حسین بیاتی و بازیگران: بهزاد زیبنده، حمید بهشتی، مهنوش محبی، حسانه فرقانی و محسن بیات.