به گزارش سوره سینما، در پیام محمد حمزه‌زاده آمده است:

«استاد باشکوه سینمای ایران

استاد اکبر عالمی، چه در زمانی که او را در قاب کوچک تلویزیون می‌دیدیم و چه زمانی که وجود نازنین‌اش را بر صندلی دانشکده‌ی سینما و تئاتر، شاگردی می‌کردیم، شخصیتی قوی، جدی و در یک کلام باشکوه داشت. سینما را به عنوان هنری انسان‌ساز و جامعه‌ساز باور کرده بود و این باور را در قالب جملات و کلماتی جادویی در ظرف وجود مخاطبانش در رسانه و شاگردانش در کلاس درس می‌ریخت و جان می‌بخشید.

بعضی اساتید، درس می‌دهند و می‌روند‌؛ استاد عالمی آموخته بود که یاد بدهد؛ کارش را بلد بود و از صمیم قلب و عمق جان یاد می‌داد. طوری یاد می‌داد و چیزهایی می‌گفت که اگر از جلسه‌ی کلاس درس، مستقیم به صحنه‌ی فیلم‌برداری می‌رفتی، نکاتی از درسش در همان روز به کارت می‌آمد!

شاگردانش را به اسم کوچک می‌شناخت و صدا می‌زد و اجازه می‌داد که او را به اسم کوچک صدا بزنند، اما در صمیمی‌ترین حالات، وقتی جدی می‌شد، نفس شاگردانش را بند می‌آورد.

استاد اکبر عالمی شکوه سینما را در جان ما نشاند و خودش نیز باشکوه زیست.

خدایش بیامرزد و با بزرگان محشور کند.»