تهیه‌کننده فیلم «دربند» با انتقاد از نحوه صدور پروانه ساخت در سال‌های اخیر، نگاه قیم مآبانه و اعمال نظر شخصی در این شورا را،  به ضرر سینماگران دانست.

امیرسمواتی تهیه‌کننده سینما درباره اهمیت چیدمان و سیاست شورای پروانه ساخت در مدیریت جدید سینما و تاثیر آن در کمیت و کیفیت تولیدات سالانه به سوره سینما گفت: اول از هر چیز باید بگویم شورای پروانه ساخت، یک شورای اداری است نه یک شورای نظری. اعضای آن نباید احساس کنند مدیریت مالی و معنوی سینما، جامعه و مملکت به عهده آنها است. صرفا این شورا برای صدور یک برگ کاغذ به نام پروانه ساخت است تا کارهای اداری یک فیلم سینمایی انجام شود.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی«نفس عمیق» ادامه داد: از آنجا که شورای ساخت و نمایش در هم تنیده شده هستند، در شکل ایده آل این شورا باید باتوجه به ظرفیت اکران، توانایی و سابقه گروه سازنده فیلم، حتی زمان اکران شدن فیلم را هم مشخص کنند. مثل افرادی که چارت و جدول زمانبندی بازی‌های لیگ فوتبال را می‌بندند. تصمیم گیری بی منطق  برای جزئی‌ترین موارد فیلمنامه و اعمال نظر شخصی در چگونگی تولید یک فیلم، بیشتر شبیه چوب لای چرخ گذاشتن است تا تسریع حرکت تولید یک فیلم سینمایی. نباید این شورا سینماگران  را به سمت فیلسازی زیرزمینی سوق دهند.

تهیه کننده فیلم سینمایی «کافه ترانزیت» افزود: شورای پروانه ساخت باید یک طبقه‌بندی را در سینما لحاظ کند. یک طیف از کسانی که درخواست پروانه ساخت می‌دهند فیلمسازانی هستند که خودشان را ثابت کرده‌اند و کیفیت و نحوه کارشان مشخص است که مانع‌تراشی و ایرادگرفتن از فیلمنامه آنها  واقعا خنده داراست. چرا که مطمئنا کسی که جایگاهی برای خود در سینما کسب کرده، از آن شورا اشراف بیشتری نسبت به مسائل تخصصی و مالی سینما دارد.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «باغ قرمز» ادامه داد:  طبقه دیگر فیلمسازان تازه کاری هستند که درخواست مجوز می‌دهند . مطمئنا باید نسبت به فیلمنامه آنها دقت بیشتر شود. اما باز تحت یک چار چوب و دور از اعمال نظر شخصی. پس میزان دقت و سختگیری باید بر اساس سابقه و توانایی افراد کم و زیاد شود. سلیقه گرایی و دخالت در جزئیات فیلمنامه وظیفه شورای پروانه ساخت نیست. فلان دیالوگ و سکانس بد است، فلان بازیگر نباید در این نقش بازی کند. در مواردی به تهیه‌کننده اعلام شده که با این کارگردان کار نکن با فلانی کار بکن چون ما از فلانی خوشمان نمی‌آید. به هیچ عنوان به شورای پروانه ساخت نباید مربوط باشد.

تهیه کننده فیلم سینمایی «کوچه ملی» افزود: در این سال ها با وجود ممیزی‌ و اعمال نظرهای شخصی گوناگون، هیچ‌گاه به صورت مکتوب نظرات شورا  به فیلمسازان اعلام نشده است. این یعنی شورا به  دیدگاه خود اعتماد نداشته است. هیچگاه پاسخ درستی برای چرایی رد شدن یک فیلمنامه به فیلمساز داده نمی‌شود. همه چیز شفاهی است. آنقدر این ایرادها سطحی است که اگر برخی از آنها را در مطبوعات چاپ کنند کیفیت و رویکرد نظارت وزارت ارشاد واقعا زیر سوال می‌رود. زمانی که  فیلمساز برای دریافت مجوز اقدام می‌کند باید کاملا مکتوب ۱۰ فرم را پر کند اما برای پاسخ گرفتن هیچ متن مدون و فردپاسخ‌گویی وجود ندارد.

سمواتی ادامه داد: وقتی فیلمساز با تلاش بسیار و با منت، موفق به دریافت پروانه ساخت می‌شود تا زمان پروانه نمایش هیچکس حال فیلم را نمی‌پرسد. حمایت که تنها حمایت مالی نیست. دوستان فقط برای فیلم‌های میلیاردی خود می‌روند و روبان قیچی می‌کنند و عکس می‌گیرند.در طول ساخت فیلم های اول چرا نشد مسئولان بروند سر صحنه و به آن فیلمساز جوان قوت قلب بدهند. چقدر افراد زحمتکش در سینما وجود دارند که هیچ گاه به آنها نگاه نشده است. بعد برای دریافت پروانه ساخت دوباره نگاه‌های پدرانه شروع می‌شود و زحمات یکساله ۵۰ نفر، با رویکرد سلیقه‌ای و محافظه کاری بی اساس توسط ۵ نفر درشورا به باد فنا می‌رود. از طرف دیگر افرادی با رانت‌های مختلف بهترین زمان اکران را از آن خود می‌کنند.

وی در پایان گفت: امیدواریم در مدیریت جدید وظیفه اصلی شورای پروانه ساخت، که سرعت بخشیدن به روال تولید و برنامه ریزی دقیق برای تولیدات سالیانه سینما است فراموش نشود و از سنگ اندازی‌های بی منطق و من درار جلوگیری شود تا سینماگران با فراق بال بیشتری بتوانند آثار خود را تولید کنند. نگاه  قیم مآبانه شورای پروانه ساخت و پروانه نمایش در سالهای اخیر مانند این است که ما برویم بانک وامی را درخواست کنیم بعد کارمندان بانک بگویند پول را می‌خواهی چکار کنی؟ چقدرش را به پسرت می‌دهی؟ باقی مانده را کجا خرج می‌کنی؟ در صورتی که فیلمسازان کاملا بر تمام بایدها و نبایدها واقفند و میزان این موضوع را می‌توان بر اساس سابقه هر کدام از سینماگران بررسی کرد. تا سختگیری‌ها و سهل گیری‌ها بر مبنای شناخت و دقت انجام شود.