سامان استرکی کارگردان سینما درباره دلایل کم‌کاری‌اش به سوره سینما گفت: ۳ سال است برای فیلم سینمایی «خلیج آیینه‌ها» پروانه ساخت گرفته‌ام. پوران درخشنده تهیه‌کننده است. از دوره مدیریت علیرضا رضاداد و دوره‌های بعد از آن حداکثر مشارکت فارابی در تهیه و تولید این فیلم تعریف شد و به تصویب رسیده اما ۳ سال است که فیلم تولید نمی‌شود.

وی افزود: ۱ سال و نیم است که به تهیه‌کنندگی امیرعباس گردان برای فیلمنامه‌ای که به تأیید اتحادیه تهیه‌کنندگان رسیده منتظر دریافت پروانه ساخت هستم ولی به دلایل نامعلوم پروانه ساخت برای این فیلم صادر نمی‌شود. این فیلمنامه «راه پله» نام دارد که تهیه‌کنندگی آن را امیرعباس گردان بر عهده دارد. عجیب است آدم‌هایی در اتحادیه تهیه‌کنندگان فیلمنامه را تأیید کرده‌اند که همان‌ها در وزارت ارشاد برایش مجوز صادر نمی‌کنند.

وی در ادامه گفت: فضای تهیه و تولید فیلم در ایران سورئال است. از طرفی هیچ کدام از دفاتر فیلمسازی مشغول به کار نیستند و از طرف دیگر سالی ۸۰ فیلم تولید می‌شود آن هم به دست کارگردانانی که معلوم نیست از کجا حمایت می‌شوند. در این بین کسانی را می‌بینیم که صحبت از زندانی شدن آنهاست ولی به راحتی در داخل و خارج از کشور مشغول کار هستند.

این کارگردان اضافه کرد: عملکرد شورای صدور پروانه ساخت و عملکرد دستگاه‌های حمایت‌کننده کاملا غیرشفاف است و شخصا هیچوقت از سازوکار حمایت نهادها از فیلمسازان سر درنیاوردم. این فضا چیزی نیست جز زد و بند سیاسی و آمیختگی رانت‌خواری و باج‌دهی با بدنه اصلی سینما و فیلمسازانی مثل من که نه اهل رانت هستند نه اهل زد و بند تنها باید شرایط را تحمل کنند. ما فرزند همین مملکت هستیم و از روز اول به ما یاد دادند که به پرچم کشورمان احترام بگذاریم بنابراین اهل خودفروشی نیستیم از طرفی یاد گرفته‌ایم نان حلال بخوریم پس نمی‌توانیم اهل رانت باشیم.

وی افزود: حضور بین‌المللی فیلم‌ها وابسته به مهمانی‌های سفارتی و لابی‌های سیاسی است. اینگونه است که سالنهای داخلی و پخش خارجی در دستان عده‌ای خاص که اهل رانت هستند است. در این فضا نمی‌دانم چه قدر می‌توانیم تحمل به خرج دهیم ولی به هر حال افق خوش‌بینانه‌ای را متصور نیستم.

استرکی گفت: امسال برای تولید فیلمی عروسکی در ژانر کودک  به نام «روزی که پیدا شدیم» با بنیاد فارابی قرارداد بسته‌ام. دلم می‌خواهد برای کودکان کار کنم و تمام تلاشم این است که چه در فیلمنامه و چه در اجرا در حد استانداردهای بین‌المللی عمل کنم. پیش از این هم برای کودکان فیلم ساخته بودم.

وی درباره سبک اصلی فیلمسازی‌اش توضیح داد: معمولا در سبک‌های مختلف کار کرده‌ام و در یک فضا باقی نمانده‌ام. در ژانر کودک، فضای تجربی مثل «صندلی خالی» و فیلم‌هایی کند و کم‌پلان به سبک سینمای کیارستمی فیلم ساخته‌ام.

«صندلی خالی» این فیلمساز که در آن رضا عطاران، پانته‌آ بهرام و محمدرضا شریفی‌نیا بازی می‌کردند تجربه‌ای متفاوت در ساختار بود که با استقبال منتقدان رو به رو شد.