مهدی شامحمدی کارگردان مستند «هجده هزار پا» که در بخش ملی چهاردهمین جشنواره سینماحقیقت حضور دارد درباره قصه این فیلم به سوره سینما گفت: «هجده هزارپا» در سوریه تصویربرداری شده است. مبنای کار ما دو شهر شیعه نشین بود که پنج سال در محاصره داعش و جبهه‌النصره بودند و در این مدت از طریق هواپیماهای بارریز به آنها آذوقه رسانده می‌شد. موضوع اصلی کار هواپیماهایی هستند که به شهرهای محاصره شده می‌رفتند و غذاها را در شهرها می‌ریختند تا افراد زنده بمانند.

او درخصوص سختی‌های ساخت این فیلم بیان کرد: ساکنان این دو شهر به جز قصه محاصره مخاطرات بسیار دیگری هم داشته‌اند از جمله اینکه تحت حملات متعدد داعش و جبهه‌النصره قرار می‌گرفتند. دو شهر کوچک بی‌دفاع با ۱۸۰۰۰ نفر جمعیت که بنا به نوع برخوردی که داعش با شیعیان دارد مشخص است چه اتفاقاتی برای آنها افتاده است. ساکنان چندین بار در طول این پنج سال سعی کرده‌اند خط مقاومت این دو شهر را بشکنند؛ مقاومت اندک چند ده‌هزار نفر در برابر چندصدهزار نفر که در نهایت با همین مقاومت‌های اندک این چند سال محاصره به اتمام می‌رسد. در مجموع «هجده هزار پا» قصه زندگی این افراد در محاصره است.

تهیه‌کننده مستند «خانه‌ای برای تو» افزود: تعداد افرادی که در محاصره بودند ۱۸۰۰۰ نفر بود و قبل از محاصره جمع زیادی از این دو شهر خارج شده و فرار کرده بودند. بسیاری در خارج این دوشهر بودند و اعضای خانواده‌شان در محاصره و داخل شهر‌ها. ما برای روایت قصه‌مان با هواپیماهای بارریز دائم به بالای این دو شهر می‌رفتیم. سرانجام یک فیلمبردار داخل محاصره پیدا کردیم که فیلم‌های مورد نیاز را برای ما می‌گرفت و ارسال می‌کرد و این اتفاق برگ برنده ما در این کار بود. البته این کار با سختی فراوان و تجهیزات محدود صورت گرفت اما این فرد کمک قابل توجهی به ما کرد.

شامحمدی با اشاره به خطرهایی که زمان ساخت این مستند داشته گفت: خطرات بسیاری حین پرواز بر سطح شهرها وجود داشت به طوری که در زمان بارریزی مدام به سمت هواپیما تیراندازی می‌شد. در ارتفاع هجده هزار پایی مجبور به بازکردن در هواپیما بودیم که در آن شرایط، بدون آموزش، اکسیژن، دمای منفی۳۰ درجه، تیراندازی و… فضا بسیار خطرناک بود به شکلی که در این پروازها شنوایی گوش چپ خود را از دست دادم. در مدت ۱۵ تا ۱۶ مرتبه در این پروژه مجبور به پرواز با این هواپیماها شدیم.

او درمورد اهمیت و جایگاه جشنواره سینماحقیقت گفت: «سینماحقیقت» مهمترین جشنواره بین‌المللی سینمای ایران است. در خارج از کشور جشنواره فجر ما را نمی‌شناسند و تنها جشنواره داخلی ایران که با آن آشنا هستند «سینماحقیقت» است. این جشنواره به مستندسازان و سینمای مستند خط و جهت داده است. فیلم‌های مستند تا پیش از جشنواره خیلی کمتر به سمت سینما حرکت می‌کردند و بیشتر کارکرد تلویزیونی داشتند بنابراین نیازی نبود مستندساز کیفیت کار خود را به لحاظ محتوایی، ساختاری و دراماتیک را به پرده سینما نزدیک کند اما «سینماحقیقت» ایجاد انگیزه کرد و وضعیت را تغییر داد وتفاوتی بین مستندهای سینمای و تلویزیونی ایجاد شد. مستند از حالت تک بعدی خارج شد. البته مقصودم این نیست که مستندسازان در سینما و تلویزیون  متفاوت هستند. خانه مستند، تلویزیون است و مستندساز سینمایی برای قاب تلویزیون هم به خوبی مستند می‌سازد. مستندسازان ایرانی در سطح جهانی هم مطرح شده‌اند و توانسته‌اند جوایز معتبری را دریافت کنند.

مهدی شامحمدی در پایان تاکید کرد: سال۹۶ و ۹۷ به گواه آماری که خانه سینما منتشر کرد ۸۵ درصد جوایز بین‌المللی سینمای ایران را سینمای مستند دریافت کرد و «سینماحقیقت» در کسب این افتخار سهم داشت. با اینکه این جشنواره دولتی است اما استقلال خود را به دلیل نوع مدیریت و دبیرانش حفظ کرده است. جوایز این جشنواره اهمیت و اعتبار دارد. جایزه گرفتن در «سینما حقیقت» معتبر و  در رزومه مستندسازان مهم محسوب می‌شود.