به گزارش سوره سینما ، مرجان اشرفی‌زاده با اشاره به اهمیت پژوهش در آثار سینمایی گفت: پژوهش و نیاز به آن در سینما مسئله مهمی است که باید به عنوان یک اصل در نظر گرفته شود. سینما امکانی در بازخورد و ارتباط با مخاطب دارد که ممکن است این ارتباط از سایر رسانه‌ها بخصوص منابع مکتوب، بسیار بیشتر باشد. بنابراین وقتی اثری در سینما تولید می‌شود باید این قابلیت را داشته باشد تا به اثری مرجع تبدیل شود.

وی ادامه داد: ممکن است آنچه که در یک فیلم مخصوصا آثاری که فضای تاریخی دارند ، درباره خرده فرهنگ‌ها هستند و یا شخصیت های آن اثر به یکی از مباحث علمی و کارشناسی مربوط می‌شود، برای بعضی ها تبدیل به یک مرجع تحقیق شوند.

وی ادامه داد: متاسفانه پژوهش در سینمای ایران زیاد جدی گرفته نمی‌شود و معمولاً زمان زیادی را صرف این مقوله مهم نمی‌کنیم. از طرفی بودجه مناسبی نیز برای این بخش در نظر گرفته نمی‌شود و هر آنچه که در این زمینه اتفاق می‌افتد به تلاش نویسنده و گروه سازنده اثر برمی گردد که چقدر برای این موضوع می‌توانند زمان و یا سرمایه بگذارند و متاسفانه به صورت سیستماتیک این مسئله چندان متداول نیست.

این کارگردان درباره تأثیر پژوهش بر یک اثر سینمایی توضیح داد: قطعا پژوهش بر آثار سینمایی تاثیر زیادی دارد زیرا پژوهش به نوعی یک آرم استاندارد و معیاری برای سنجش کیفیت و راستی یک اثر است. باید فکر کنیم زمانی که یک اثر را تولید می‌کنیم هر آنچه از جزئیات که در کار دیده می شود یا درباره آن صحبت می‌شود، می‌تواند در جامعه به عنوان یک اثر علمی و مستند به آن نگاه شود و حتی ممکن است تبدیل به محل آموزش شود.

اشرفی‌زاده ادامه داد: اگر نگاهمان به این شکل باشد طبیعتاً به همه جزئیات احساس تعهد می‌کنیم و تلاش خواهیم کرد تا از اشتباه کردن پرهیز کنیم. البته نکته ای هم وجود دارد اینکه گاهی اوقات تحقیق مکتوب درباره موضوعات مختلف انجام می شود و به لحاظ تئوری تمام گروه‌ها می‌دانند با چه مسئله ای باید روبرو باشند اما بضاعت تولید، امکان پرداخت های جزئی را به گروه‌های سازنده نمی‌دهد.

کارگردان فیلم سینمایی «آبجی» در انتها اضافه کرد: قطعاً دوستان محقق، فیلم‌نامه‌نویس، گروه‌های سازنده، سرمایه‌گذار و مدیریتی همه باید خواستار چنین اتفاقی در سینما و آثار سینمایی باشند.