به گزارش سوره سینما، پوران درخشنده  کارگردان مطرح سینمای ایران که ردپای تحقیق و پژوهش در آثار اجتماعی او کاملا مشهود است، درباره اهمیت پژوهش در آثار سینمایی گفت: نقش پژوهش به خصوص در فیلم‌های اجتماعی بسیار مهم است، چراکه فیلمساز باید بدین وسیله نموداری از مسائل مختلفی که جامعه با آن درگیر است را رسم کند و بر آن اساس در یک اثر، درباره آنها صحبت کند.

وی با تاکید بر اینکه پژوهش در آثار سینمایی باید جدی گرفته شود افزود: تمام فاکتورهایی که برای عمق پیدا کردن یک فیلمنامه لازم است باید از طریق پژوهش به دست آید. پژوهش میدانی، کتابخانه‌ای و کارشناسی انواع مختلفی از پژوهش هستند که طبق نیاز هر اثری باید به آنها پرداخته شود. البته که هر سه این روش‌ها بسیار مهم هستند و باید رعایت شوند تا فیلمنامه‌نویس یا فیلمساز در نهایت بتواند به نتیجه مطلوبی برسد.

درخشنده درباره تجربیات شخصی خود در زمینه پژوهش در فیلم‌هایی که ساخته اظهار داشت: در کارهای خودم اصولا بر همین اساس جلو می‌روم زیرا من معتقدم پژوهش است که راه من را باز می‌کند و مسیر درست را نشانم می‌دهد. نمی‌شود بدون هیچ تحقیقی تنها بر اساس یک آیتم جلو رفت و فکر کنیم که می‌شود با آن یک اثر عمیق خلق کرد. همه مسائل و آسیب‌های اجتماعی روابط علت و معلولی دارند، نمی‌توان فقط به دنبال معلول راه افتاد و فیلم‌ ساخت. نقش پژوهش در در اثر سینمایی انکارناپذیر است چراکه یک فیلمساز باید اثرش را بر اساس یک واقعیت اجتماعی که از همه زوایا به آن نگاه کرده است بسازد. فیلمنامه یک فیلم وقتی بر اساس یافته‌های پژوهشگرانه نوشته می‌شود عمق پیدا می‌کند.

درخشنده در بخش دیگری از صحبت‌هایش یادآور شد: نکته مهم دیگری که باید به آن توجه شود این است که برخلاف تصور نسبتا رایج تحقیق و پژوهش تنها مختص به یک کار تاریخی نیست، شما در یک فیلم کودک و نوجوان هم باید بر اساس اصل تحقیق جلو روید. نمی‌شود از دنیای کودک حرف زد ولی او را نشناخت و ندانست که او به چه موضوعاتی علاقه‌مند است. اینکه از چه خاستگاه و با چه روانشناسی به دنیای کودک می‌پردازیم تا اندازه ای مهم و تاثیرگذار است که باید با تحقیق درباره‌ همه جزئیات در این مسیر جلو رفت.

وی ادامه داد: در موضوع پژوهش چند فاکتور بسیار مهم وجود دارد که پیشتر به آنها اشاره کردم، اما دوباره تاکید می‌کنم هر سه بعد از پژوهش برای ساخت هر اثر لازم است. این مسئله مهم را فقط مختص یک فیلم تاریخی نمی‌دانم و به نظرم چنین نگاهی کاملا اشتباه است. در زمان معاصر هم در هر زمینه‌ای نیازمند پژوهش هستیم. ما یا برای خانواده، یا جوانان و نوجوانان، یا کودکان و یا افراد عام جامعه فیلم می‌سازیم. پس باید همه طیف‌های مختلف جامعه‌ را بشناسیم و این شناخت جز از طریق تحقیق و پژوهش، مطالعه، فیلم دیدن و به طور کلی پیگیر و جستجوگر بودن به دست نمی‌آید.