به گزارش سوره سینما، محمدرضا هلال‌زاده بازیگر تئاتر و سینما بازیگری حرفه ای را با حضور در کلاس های بازیگری  مهتاب نصیرپور و محمد رحمانیان گذرانده است.

او قریب به ۱۰ سال در عرصه ی بازیگری تئاتر و سینما به ایفای نقش در آثار برخی از کارگردانان مطرح تئاتر و سینما به چشم می‌خورد .تعدادی از آثار وی عبارتند از : «آیینه های رو به رو» ، «مارگاک» ، «روزهای رادیو»، «خروس» ، «شهرزاد»، «همه پسران من»، «پیتزا جهان»، «زاپویی»، «گردنبند خورشید»، «شبهای تهران»، «آسمان آبی»، «تهران من» و ….

هلال‌زاده بازیگر فیلم کوتاه «انبار» که  در بسته ۱۰۸ دقیقه از یک قرن در سینماهای هنر و تجربه در حال اکران است در رابطه با تجربه ی بازیگری در تئاتر و فیلم گفت: بازیگری در فضای تئاتر و فیلم هر کدام جذابیت و شیرینی خودش‌ را دارد. من فرزند تئاتر هستم و از تئاتر بازیگری را شروع کردم و شکل گرفتم‌. مقدمه بازیگری در جلو ‌دوربین، تئاتر است.

ولی بازی در سینما همیشه اولویت من بوده و شدیدا برای من جذاب و لذت بخش است. هر پروژه ای که می گذرد این هدف برایم زیباتر، بزرگتر و شیرین تر می شود.

در تئاتر ما یک زندگی را بدون هیچ مکث، توقف و حتی اجازه برگشت به عقب  به صورت زنده اجرا می کنیم و برای اینکه تماشاگر بتواند همراه نمایش بشود حرکات صورت و بدن و حتی صدا خیلی با مبالغه استفاده می‌شود (تا تماشاگری هم،  که در ردیف آخر سالن نشسته است بتواند متوجه داستان نمایش بشود و با کار ارتباط برقرار کند) ولی در‌جلوی دوربین تک تک اجزای صورت با دقت زیاد ضبط می شود اگر بیش از حد صورت و بدن بخواهد بازی کند و یا خیلی به قولی گل درشت بازی شود در ذوق بیننده می‌زند.

در اصل در میان بازیگری تصویر و صحنه مرزی وجود دارد که اگر بازیگر نتواند آن را درک کند جبران آن بسیار سخت می‌شود و گاهی اوقات قابل جبران نیست.

وی افزود: بازیگری یک دنیای بزرگ و پر از چالش های بالا و پایین است و هر روز که بیشتر با نقش زندگی می کنی بیشتر عاشق خلق شخصیت های متفاوت می‌شوی و دیگر نمی توانی از آن دور بشوی. چه روی صحنه تئاتر و چه درمقابل دوربین تصویربردار.

بازیگری عشقی است که لازمه ش داشتن باور بزرگ و بلوغ ذهنی است که قطعا پس از سال ها تلاش و تجربه می تواند به این بلوغ و باور برسد و ایفای نقش یا بازیگری را به درستی و در چارچوبی باورپذیر به انجام برساند.

وقتی کاراکتری به شما در یک فیلمنامه یا نمایشنامه پیشنهاد می شود و قرار است روزها و شبها آن نقش را زندگی‌ کنید و ‌از‌ خودتان دور باشید، حس و حالی را زندگی می‌کنید که قابل وصف نیست، من در کنار تمام نقش ها از جمله در رابطه با نقش عبدالله در فیلم کوتاه «انبار» این حس ناب را زندگی کردم.

هلال زاده در رابطه با نقش خود در فیلم «انبار» بیان کرد: عبدالله سرکارگر انبار ضایعاتی هست که بخاطر یک قتل شرایط آشفته ای در آنجا پیش آمده و او سعی میکند همکاران ش را به حفظ آرامش دعوت کند. این شخصیت به زبان دری صحبت می کند.

من تجربه ای در زمینه زبان دری نداشتم و زمان زیادی هم برای یادگیری گویش دری یا همان زبان افغان نبود، باید در کنار خلق شخصیت عبدالله گویش را هم همزمان به درجه ای میرساندم که  مخاطب به ویژه مخاطبان عزیز افغان ما بتوانند با کاراکتر ارتباط برقرار کنند.

وی با بیان اینکه فیلم کوتاه تجربه بسیار خوبی برای بازیگر است اضافه کرد: در زمان کنونی، به شخصه بازی در فیلم و کارهای تصویر بزرگترین دغدغه من است، البته این به معنای عدم فعالیت در زمینه خانه اولم یعنی تئاتر نیست و نخواهد بود.

به ویژه اینکه هم اکنون مشغولِ کارگردانی نمایشی برای اجرا در سال جاری هستم که به امید خدا در همین نیمه اول سال روی صحنه می رود و همزمان چند فیلمنامه برای مطالعه و انتخاب نقش پیشنهاد شده که در حال بررسی هستم.

در پایان ضمن آرزوی سلامتی برای همه همکاران و هموطنان، امیدوارم خیلی زود به روزهای پایان کرونا برسیم و تمامی فعالیت‌ها در حیطه تئاتر، سینما و تلویزیون با قدرت ادامه پیدا کند.