به گزارش خبرنگار سوره سینما، سیدمصطفی حسینی مدیر عامل بزرگترین زنجیره سینمایی کشور به نام موسسه «بهمن سبز» وابسته به حوزه هنری در خصوص بازگشایی سینماها پس از یک ماه تعطیلی گفت: با توجه به تغییر وضعیت رنگ‌بندی کرونایی از قرمز به نارنجی، سینماها در برخی از استان‌ها از روز چهارشنبه پانزدهم اردیبهشت‌ماه، بازگشایی شدند. در تهران نیز طبق مصوبه ستاد ملی کرونا از امروز شنبه هجدهم اردیبهشت‌ماه شاهد بازگشایی سینماها خواهیم بود. اما متاسفانه در این بازگشایی و از سر گیری مجدد فعالیت سینماهای کشور آن چیزی که کم اهمیت‌تر از همه بوده تامین محتوای تازه برای سینماست. گویا بازگشایی تنها اقدام ظاهری و فرمالیته بوده و هیچ اتفاقی به معنای واقعی کلمه که در آن شاهد رونق گیشه سینماها، باشیم نخواهد افتاد. به عبارت دیگر به دلیل فقدان فیلم‌های مناسب و تازه، عدم حمایت درست از سوی مسولین، اصلاح نظام اکران و نمایش فیلم‌ها و بسیاری دلیل دیگر بازگشایی سینماها از مفهوم اصلی خود بسیار دور شده است و شکلی ویترینی به خود گرفته است.

حسینی افزود: وقتی از بازگشایی یک مکان فرهنگی پس از یک ماه تعطیلی و چندین و چندبار توقف فعالیت حرف می‌زنیم، باید از تدارک یک برنامه و محتوای ویژه برای میزبانی و بخشیدن یک روح تازه رونمایی کنیم. اما در عمل می‌بینید سازوکارهای فرسوده‌ی اکران آثار در ایران و عدم مسئولیت‌پذیری متولیان در این عرصه کار را به جایی رسانده که امروز سینماها باید با فیلم‌های بی رمق، تکراری و از رده خارج اکران نوروزی از سرگیری شوند. مگر می‌شود؟! این توهین به مخاطب و نشان مظلومیت سینماست که اسیر بلاتکلیفی شده است.

وی در خصوص تعطیلی‌های پی‌درپی سینماهای کشور که نزدیک به دو سال است شاهد آن هستیم، بیان داشت: بنده معتقدم سینما به هزار و یک دلیل در هر شرایطی باید باز باشد و مجموعه حوزه هنری و بهمن سبز بر این اعتقاد خود در یک سال و نیم گذشته همواره شرایط میزبانی امن را فراهم کرده و در رأس بازگشایی‌ها بوده است. بنده و همکارانم معتقدیم بیشترین ضربه را به اعتبار و جایگاه سینما همین تعطیلی‌های مکرر می‌زند. تعطیلی پی در پی از ابتدای شیوع کرونا تاکنون و قربانی نمودن سینمای کشور در پای این اتفاقات نه تنها مردم را از سینماها دلسرد نموده و میل و رغبت آنان را نسبت به سینما رفتن کاهش داده، بلکه موجب از بین رفتن اعتماد صنف‌های مختلف سینمایی از جمله تهیه‌کنندگان و صاحبان فیلم‌ها شده است که آنان شهامت اکران فیلم‌های خود را در سینماهای کشور از دست بدهند و نگران بازگشت سرمایه‌های خود باشند.

حسینی ادامه داد: متاسفانه اکثریت جامعه‌ی تهیه‌کنندگان نه تنها از اکران فیلم‌های در صف نمایش خودداری می‌کنند، بلکه همه تلاش خود را بر این قصه معطوف داشته‌اند که چرخه تولید را به شکلی غیرمنطقی و نامتوازن به سمت سریال‌سازی کج کنند و فیلم‌های خود را در شبکه خانگی توزیع و از طریق بستر ناامن و مستعد قاچاقِ فضای مجازی به دست مردم برسانند. این ماجرا و ادامه دادن آن یعنی مرگ حتمی صنعت سینمای کشور! به خصوص که وقتی نگاه می‌کنید این تغییر ذائقه مخاطب و تغییر در بستر توزیعی محتوای فرهنگی بدون هیچگونه سیاست‌گذاری فرهنگی و به شکلی ناخواسته در حال انجام است. سوالی که بنده و همکاران سینمادار خود در سراسر کشور از مسئولین تصمیم‌ساز و تصمیم گیرنده در حوزه فرهنگی داریم این است که چه کسی مسئول این جریان و پاسخگوی سقوط و ورشکستگی سینماها خواهد بود؟! چه کسی وظیفه صیانت از فرهنگ و هنر به عنوان یکی از درخشان‌ترین دستاوردهای فرهنگی انقلاب اسلامی در منطقه را دارد؟! کسانی که کرونا را بهانه به نابودی کشاندن سینما می‌کنند پاسخ دهند آیا کرونا وارد عرصه تولید سریال نشده است؟! چطور جریان تولید در مسیر سریال‌سازی با قدرت می‌تازد اما سینماها ذبح می‌شوند؟! این جریان منفعت مالی خود را چگونه تامین می‌کند که بی‌نیاز از اکران شده است؟! وضعیت امروز تصویر روشنی از سینمای منفک از مخاطب، سینمای بدون بازگشت سرمایه، سینمای بی‌نیاز از اکران، سینمای ویترینی کشور است که به همه چیز نیاز دارد جز اکران.

این مدیر سینمایی ادامه داد: چرا یک تهیه کننده در این شرایط بحرانی بجای حمایت از صنعت سینما و اکران فیلم خود برای ایجاد رونق در وضعیت بحرانی سینمای کشور، آن را به آرشیو سپرده است؟ آیا تهیه کنندگانی که هم اکنون در صنعت سینمای ایران شناخته شده هستند، در سالیان متمادی گذشته بر سر سفره سینمای میهن خود ننشستند و از آن ارتزاق نکردند؟ همه ما می‌دانیم که دوران تلخ و سخت این زمستان سرد روزی به پایان خواهد رسید. امیدواریم بعد از پایان آن روسیاهی برای هیچ کس باقی نماند. بنده قصد هیچ‌گونه جسارت و اسائه ادبی به فعالین و بزرگان عرصه سینمای کشور ندارم، اما دعوت می‌کنم همه دلسوزان با همدلی و همراهی گا‌م‌های موثری در روشن ماندن چراغ سینمای کشور بردارند.

مدیرعامل بهمن سبز خاطرنشان کرد: ما باید با یک برنامه‌ریزی رو به آینده و طی چند فاز، شرایط حضور فیلم‌های پرمخاطب و جذاب را برای دوره‌های مهم اکران فراهم کنیم. چرا که همه ما می‌دانیم فیلم جذاب و پرمخاطب از ارکان اصلی و اساسی سینماها محسوب می‌شود. اگر سینماها همواره باز هم باشند، اما فیلم مناسب برای اکران نباشد قطعا هیچ مخاطبی پای خود را در داخل سینماهای کشور نخواهد گذاشت. همانطور که اکران نوروز ۱۴۰۰ به محاق رفت. امروز مسئله اصلی فرهنگ، جریان توزیع محتوا در دوران کرونا ست. ما اکنون بیش از ۳۰۰ فیلم پشت صف اکران داریم. سازوکارهای پیشین نمایش فیلم در ایران پاسخگوی نهایتا اکران ۶۰-۷۰ فیلم در سال است. ما نیاز به اصلاح و احیای این سازوکارها در دوران تازه داریم. سازوکاری که سینمادار را مجبور به اکران هر فیلم نامناسب، ضدمخاطب و غیرسینمایی نکند و در عین حال این حجم تقاضای مانده پشت صف اکران را به سرعت و با شیوه‌های تازه پاسخ دهد. ما اکران عید فطر را پیشرو داریم. امیدوارم مسئولان و همکاران سینمایی در صنوف مختلف حساسیت موضوع را درک و برای حل این مسائل مهم هم‌اندیشی و همدلی داشته باشند.

حسینی در ادامه صحبت‌های خود مبنی بر امن بودن سالن‌های سینمایی بیان داشت: هم جامعه فعالین سینمای کشور به ویژه صنف سینماداران و هم سازمان بهداشت جهانی بر این باورند که سینماها در تمام دنیا و همچنین ایران اسلامی عزیز جزء امن‌ترین مکان‌های عمومی هستند که مردم بصورت گروهی به آن مراجعه می‌نمایند. چرا که نخست، معماری و ابنیه سالن‌های نمایش فیلم به گونه‌ای است که تمام شرایط ایمنی برای حضور گروهی مردم را دارا می‌باشند. ارتفاع استاندارد، رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی‌، نظافت و ضدعفونی دائم محیط بعد از هر سانس  و دوم به دلیل تجهیزات تهویه‌ای که باعث گردش و مکش هوای داخل سالن می‌شود و سوم حضور پرسنل متعهد که در طول حضور مردم با دقت بسیار زیاد بهداشت محیط برای حضور امن مخاطبین را فراهم می‌کنند و چهارم استفاده از تنها ۳۰ درصد ظرفیت سالن‌های نمایش، همه و همه سینماها را  به مکان امن فرهنگی برای حضور مردم تبدیل کرده است که در صورت اطلاع رسانی مناسب از طریق رسانه ملی، دغدغه مردم کاهش خواهد یافت و از سویی امنیت روانی دوباره به جامعه مخاطبین بازخواهد گشت.

وی در خصوص وضعیت معیشتی سینماداران در دوران کرونا گفت: جامعه سینماداران به ویژه پرسنل سینماهای کشور در این مدت به شدت دچار خسارت‌های مالی شده‌اند و ادامه این روند زندگی آنان را بیش از حد دچار آسیب‌های اقتصادی خواهد نمود. این پرسنل زحمت کش در دوران قبل از کرونا نیز جز آن دسته از صنوف سینمایی بودند که با کمترین دستمزد زندگی خود را می‌گذراندند و کمترین سهم را از سفره سینما داشتند. حال با توجه به تعطیلی مکرر سینماها و عدم منابع مالی برای پرداخت حقوق آنان، تصور کنید که چه خسارت‌های جبران ناپذیری به همکاران ما در سینماها وارد شده است.

مدیرعامل بهمن سبز در خصوص جبران هزینه‌های سینما در دوران کرونا اظهار داشت: با از بین رفتن منابع مالی سینماها و قرار گرفتن در آستانه ورشکستگی، وظیفه دولت این بود که در مسائل مالی به کمک سینما بیاید. هرچند در مقطعی شاهد کمک دولت به سینماداران که به شکل وام صورت گرفت بودیم. اما بجز این اتفاق که به سختی و با دوندگی‌های زیاد محقق شد، در چندماه اخیر هیچ مصوبه‌ای برای حمایت از سینماداران تصویب نشد. به عنوان مثال چرا در طول مدت کرونا تا به امروز که کسب و کار سینمایی از رونق افتاده بود و هیچ‌گونه درآمدی حاصل نمی‌شد، هزینه‌هایی که مربوط به بخش‌های مختلف سینما بود مانند بیمه و مالیات، هزینه  انرژی‌های مصرفی مانند آب، برق و گاز، عوارض نوسازی و بهسازی و بسیاری از موارد این‌چنینی توسط دولت بخشیده نشد و متاسفانه با بی‌مهری تمام از سینما دریافت گردید؟! بنا به دلایلی که ذکر شد تنها صنفی که بیشترین ضربه را در دوران کرونا متحمل شد سینما و حوزه فرهنگ و هنر بود. همه ما می‌دانیم اگر دولت عزمی برای کمک به بازگرداندن شرایط سینما نداشته باشد، اوضاع از این هم بدتر خواهد شد.

سید مصطفی حسینی در خصوص طرح بازسازی سینماهای حوزه هنری نیز گفت: ما پیش از شیوع کرونا و براساس تحلیل‌های آماری و کیفی از وضعیت سینماهای حوزه هنری و مخاطبان، طرح توسعه سینماهای حوزه هنری را در سه فاز طراحی و آغاز کردیم. منابع مورد نیاز این طرح نیز از طریق جذب سرمایه‌گذار و مشارکت‌های چندگانه بود. در این مدتی که گرفتار کرونا بودیم هرچند این روند با مشکل مواجه شد، اما تمام ظرفیت خود را برای بازسازی سالن‌های سینما اختصاص دادیم و تا امروز حدود ۴۴ پرده نمایش به ظرفیت اکران سینماهای حوزه هنری اضافه شده است و تا پایان بهمن‌ ماه ۵۶ پرده دیگر نیز اضافه خواهد شد که در مجموع ۱۰۰ پرده به ۱۰۴ پرده موجود سینماهای حوزه هنری اضافه خواهد شد. این اتفاق مبارک با حمایت‌های حوزه هنری، موسسه سینما شهر، سازمان سینمایی و مذاکراتی که با سرمایه گذاران حوزه فرهنگ و هنر به ویژه سینما شد، محقق گردید. چرا که با تعطیلی سینماها همه منابع مالی و درآمدی از بین رفته بود.

وی در خصوص بازسازی سینما سپیده تهران گفت: سینما سپیده تهران بعد از سینما بهمن که به پردیس سینمایی تبدیل شد، به عنوان دومین پروژه در پایتخت در طرح توسعه دوم عمرانی با ۷ پرده نمایش به عنوان بزرگ ترین پردیس سینمایی کودک که تاکنون جای آن در کشور به ویژه در پایتخت خالی بود، آغاز خواهد شد. سینما آفریقا نیز پس از واگذاری به حوزه هنری با پیش بینی ۱۰ سالن نمایش جزء پردیس‌هایی است که پس از پردیس سپیده عملیات عمرانی آن شروع خواهد شد.

وی در پایان با ابراز نگرانی از آینده سینماها که در پیش روی این صنعت قرار دارد از همه مسئولین فرهنگی کشور و صنوف مختلف سینمایی خواست تا با همدلی و همراهی یکدیگر سعی در حل مشکلات پیش آمده برای سینمای کشور نمایند. حسینی در نهایت با تاکید بر آنکه  رکن مهم همه سینماهای دنیا و سینمای ایران اکران فیلمهای فاخر و پرمخاطب است، از تهیه‌کنندگان این عرصه خواست برای نجات سینمای ایران از خودگذشتگی کرده و قدم‌های موثری برای اکران فیلم‌هایشان بردارند. چرا که با نمایش فیلم‌های پرمحتوا و در عین حال پرمخاطب مردم نیز خیلی زودتر از آن‌چیزی که پیش بینی می‌شود به سمت سینماها سرازیر خواهند شد و با این اتفاق و به یاری خداوند متعال مسائل و مشکلات سینما نیز برطرف خواهد شد.