به گزارش سوره سینما به نقل از ستاد خبری سی‌و‌هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، سومین سری از نشست های تخصصی «شب‌های داستانی» ایسفا با اجرای آرمان خوانساریان و با حضور احسان طهماسبی و مرتضی فرشباف به عنوان منتقدان این نشست، شب گذشته(پنجشنبه ۲۹ مهر) در پردیس سینمایی ایران مال محل برگزاری سی و هشتمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران برگزار شد.

در این نشست آثار «برای بار دوم»، «گوزن»، «گندم»، «دکولاژ»، «تی‌یره»، «حالت تهوع»، «مصائب خرده کاراکترهای جامانده»، «مورس» و «حیاط» نقد و بررسی شدند.

احسان طهماسبی در ابتدا درباره فیلم «تی‌یره» گفت: این فیلم مضمونی با جهان کودکانه دارد اما فکر می‌کنم بعضی از سکانس‌ها مهندسی شده می‌شوند و اینجاست که گرفتار دوپارگی می‌شویم.

خوانساریان گفت: من لذت بردم از این که فیلم روایت را به سادگی پیش می‌برد. اما در آن سینمای سهل و ممتنع وقتی موضوع به راز شخصیت اصلی رسید از روایت ساده به فیلمی پر از رمز و راز رسیدیم و این مسئله من را با سینمای تازه‌ای مواجه کرد.

فرشباف گفت: چیزی که برای من در این فیلم جالب به نظر رسید استفاده از عمق میدان بود.

مصطفی مهربان، کارگردان این اثر نیز در سالن حضور داشت و گفت: در این فیلم من فضای بومی مردم رودبار را به تصویر کشیدم. فیلم در معرض تغییرات زیادی برای بومی‌سازی بیشتر قرار گرفت.  نمی‌توانم بپذیرم که فیلمم دچار دوگانگی شده است.

سپس نوبت به فیلم «گوزن» رسید. احسان طهماسبی گفت: ایده این فیلم بسیار خوب، جذاب و خلاقانه است اما در اجرا به قدرت ایده اولیه نیست.

مرتضی فرشباف گفت: پایان‌بندی این اثر من را بسیار تحت تاثیر قرار داد و کار تدوین به خوبی انجام شده بود. همنشینی با مرگ در اقلیمی بیگانه و حس انتظار و برخورد آن با تماشاگر جذاب است. فضای برفی بیرون و ترسیم افسانه‌ها بسیار جذاب است و این اثر من را با خود همراه کرد.

خوانساریان گفت: حس مرگ را از تک‌تک پلان‌ها برداشت می‌کردم و این را یک امتیاز برای اثر می‌دانم که باعث شد از فیلم جدا نشوم.

هادی بابایی‌فر کارگردان فیلم نیز در سالن حضور داشت و گفت: این فیلم برای من اقتباسی آزاد بود که خاطره‌ای را که به همراه برادرم داشتم به عنوان بارقه‌ای برای ساخت این اثر انتخاب کردم.

سپس‌ نوبت به فیلم «دکولاژ» رسید. مرتضی فرشباف در این خصوص گفت: این سینما برایم احساسات متناقضی داشت. در ابتدا فیلم را خیلی دوست داشتم و از جایی که دیالوگ بازیگرها شروع شد ناگهان اثر برایم افت کرد. من کارگردانی فرمالیست را در پشت‌صحنه کار می‌دیدم و در بعضی‌ جاها رویکردی افراط گونه دیده می‌شد.

خوانساریان گفت: من بعد از دیدن فیلم به این نتیجه رسیدم که با یک کارگردان خوش ذوق و سینه‌فیل طرف هستم. اما نتوانستم با بازی بازیگرانش ارتباط خوبی برقرار کنم.

طهماسبی گفت: این که یک فیلم بتواند فرمالیستی عمل کند برایم به تنهایی امتیاز ویژه‌ای به حساب نمی‌آید. اما فیلم برآمده از جهانی است که به نظر من شناخت خوبی از آن ندارد.

سپس نوبت به فیلم «مصائب خرده کاراکترهای جا مانده» رسید. خوانساریان گفت: این فیلم از آن گروه آثاری است که باید دسته جمعی به تماشایش نشست. این فیلم‌۲۷ دقیقه بود و جالب بود که زمان روانی فیلم برایمان راحت گذشت و متوجه گذر زمان نشدم.

طهماسبی گفت: در این فیلم دکوپاژ اضافه‌ای نبود و این یک ویژگی خوب برای این اثر کوتاه به حساب می‌آمد. ضمن این که باید اشاره کنم اسم بسیار خوبی برای این فیلم انتخاب شده است که برای تماشاگر ایجاد پرسش می‌کند.

فرشباف گفت: به نظر من این فیلم بسیار غمگین بود. انگار آدمی احساس ناکامی ‌خودش را پشت کاراکترها پنهان می‌کند. اما جزییات و طراحی بسیار خوبی در دل این فیلم به چشم می‌خورد.

نیما مظاهری، کارگردان اثر نیز در سالن حضور داشت و گفت: من با سابقه تئاتری به سینما وارد نشدم و به صورت تجربی وارد سینما شدم. تنها استاد فیلمسازی من هومن سیدی است. این فیلم کاملا خروجی کار گروهی است. من در فیلم جای تنفس نگذاشتم و مقطعی از زندگی خودم است.

سپس نوبت به فیلم «گندم» رسید که به مسئله افغان‌ها پرداخته است. کارگردان فیلم نیز در سالن حضور داشت و بعد از صحبت منتقدان توضیحاتی را درخصوص اثرش ارائه داد.

در بخش دیگری از نشست نوبت به فیلم «مورس» رسید. طهماسبی در این خصوص گفت: بازی بعضی از بازیگران به نظر من در این اثر اغراق شده است. البته باید بگویم سینمای کوتاه ما سینمایی بسیار حرفه‌ای است و من برای کار عوامل نمی‌توانم بین عوامل فیلم بلند یا کوتاه مرزبندی کنم.

روناک جعفری، کارگردان این اثر نیز در نشست حضور داشت و گفت: ما در یک پروسه به این صحنه و نورپردازی رسیدیم. دو موضوع مرگ و فهمیدن یک راز درباره شخص فوت شده دو‌ موضوعی بودند که فکر من را به خود درگیر کرده بود. من در این موضوع شروع به خواندن زندگینامه‌ها کردم و به زندگینامه خسرو گلسرخی نیز رسیدم. سینما برای من مسئله‌ای جدی است.

سپس نوبت به فیلم «حالت تهوع» رسید. مرتضی فرشباف درباره این اثر گفت: این فیلم زنجیره روایی علت و معلولی بسیاری دارد. اما چیزی که من را عصبانی می‌کرد این بود که در یک بازه زمانی کوتاه کاراکترها پشت سر هم موقعیت‌های سخت را تجربه می‌کنند.

کارگردان این اثر که در سالن حضور داشت گفت: این اثر سومین فیلم من است و برای اولین باری است که در جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران حضور دارم.

در آخر نوبت به فیلم «حیات» رسید. احسان طهماسبی گفت: این فیلم جزو آثاری است که در ذهن مخاطب می‌ماند.

خوانساریان گفت: «حیات» پر از موقعیت‌های قابل حدس است اما در آخر هیچ‌کدام از حدس‌ها درست از آب درنمی‌آید. این فیلم جزو یکی از بهترین فیلم‌هایی است که من در این جشنواره تا به حال شاهدش بودم.

فرشباف گفت: معاشرت دو شخص مرده با هم و فیلمی که بر پرده سینما با خونسردی تماشا کردم، در نظرم بسیار شیرین آمد و بسیار از این فیلم رضایت داشتم.
کارگردان این اثر که در سالن حضور داشت، گفت: من از اول ساخت فیلمم می‌دانستم که ریسک می‌کنم. چیزی که به من دلگرمی می‌داد ترسیم یک استعاره از مرگ بود.

سی وهشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۰ (۱۹ تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۱) برگزار می‌شود.