به گزارش سوره سینما، «زمزمه‌های گمشده در دوردست»، «هیچ‌کس منتظرت نیست» و «من زنده برگشتم» سه اثر از تولیدات مرکز مستند سوره هستند که به ترتیب در بخش نمایش ویژه و در بخش مسابقه پانزدهمین جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت به نمایش درآمده‌اند. اگرچه کارگردانان این آثار دست روی موضوعات مختلف برای تولید یک اثر گذاشته‌اند اما دغدغه هر سه کارگردان و یا اکثر مستندسازان مسائل اجتماعی است که تلاش دارند درد جامعه را به تصویر بکشند.

شاید بتوان گفت علاوه بر خالقان این سه اثر یکی از دغدغه‌های اصلی مرکز مستند سوره به‌عنوان یکی از حامیان مستندسازان، دردهای اجتماعی است.

یاسر فریادرس مدیر مرکز مستند سوره سازمان سینمایی حوزه هنری در گفت‌وگو با خبرنگار سوره سینما درباره این موضوع توضیح داد: تمرکز این مرکز از سال ۹۹ روی مسائل اجتماعی و ساخت مستندهایی با این موضوع است و کار بزرگ را زمانی انجام می‌دهیم که بتوانیم گوشه‌ای از مسائل اجتماعی را مطرح و به حل آن کمک کنیم البته این کار بزرگ با حمایت مخاطبان به سرانجام می‌رسد یعنی اگر با تماشای مستند توسط مخاطبان مطالبه‌گری شکل بگیرد سرعت حل این مسائل بیشتر از پیش می‌شود.

وی با اشاره به اینکه اعتیاد، مهاجرت غیرقانونی، مشکلات مرزنشینان و قاچاق سوخت موضوع سه اثری است که در جشنواره سینماحقیقت به نمایش درآمده‌اند، گفت: «هیچ‌کس منتظرت نیست» اثر محسن اسلام‌زاده مشکلات زنان معتاد و کارتن‌خواب را به تصویر کشیده است. «من زنده برگشتم» ساخته مجتبی حیدری به سوخت‌بری و قاچاق سوخت در مناطق مرزنشین پرداخته است و «زمزمه‌های گمشده در دوردست» به کارگردانی منصور فروزش و تهیه‌کنندگی سیدمهدی دزفولی و منصور فروزش از مهاجرت غیرقانونی می‌گوید.

مدیر مرکز مستند سوره در ادامه با اشاره به اینکه امیدوار است مستند «هیچ‌کس منتظرت نیست» در بخش مستندهای بلند جشنواره سینماحقیقت موردتوجه قرار بگیرد و دیده شود، درباره آن توضیح داد: محسن اسلام‌زاده در این مستند علاوه بر آنکه به زندگی سپیده علیزاده مدیر مرکز نور سپید هدایت و تلاشی که برای ارائه خدمات به این قشر از زنان می‌کند، می‌پردازد از زندگی زنان آسیب‌دیده یعنی معتاد و کارتن‌خواب در این مرکز می‌گوید.

به گفته فریادرس، «هیچ‌کس منتظرت نیست» جزو کارهای جدی مرکز مستند سوره بود که باتوجه‌به سختی پروژه از آن حمایت و کار تولید شد.

وی درباره مستند «من زنده برگشتم» که خروجی یکی از سفرهای کارگردان آن است، مطرح کرد: مجتبی حیدری کارگردان این اثر پیش‌تر به‌عنوان عکاس اجتماعی شناخته می‌شود چراکه سال‌هاست در این حوزه فعالیت می‌کند و در حال حاضر هم آژانس عکاسی سو را با همکاری دوستان خود راه انداخته است.

مدیر مرکز مستند سوره افزود: من احساس کردم ازآنجاکه کارگردان برای عکاسی سفر و سوژه‌های خوبی را پیدا می‌کند، می‌تواند مستندی را هم تولید کند که «من زنده برگشتم» خروجی یکی از این سفرهاست البته ساخت مستندهایی بدین شکل قرار است ادامه‌دار باشد.

فریادرس دلیل قرارگرفتن مستند «زمزمه‌های گمشده در دوردست» در بخش خارج از مسابقه جشنواره سینماحقیقت را اکران آن در جشنواره جهانی فیلم فجر دانست و درباره موضوع آن تصریح کرد: این مستند درباره پناه‌جویان و مهاجرت غیرقانونی است و فراموش نکنیم که ما همیشه در آثارمان کشورهای مهاجرپذیر را یا مدینه فاضله و یا سیاه مطلق ترسیم کرده‌ایم.

وی با بیان اینکه شاید بتوان گفت همیشه در آثار مستند به مسئله مهاجرت با مختصات واقعی پرداخته نشده است، اظهار کرد: دلیل حمایت ما از این مستند این بود که تلاش کرده است تصویری واقعی از کسانی که می‌خواهند به‌صورت غیرقانونی از کشور خارج شوند، ارائه دهد.

مدیر مرکز مستند سوره با اعلام این خبر که این کار در آینده‌ای نزدیک در چند قسمت از تلویزیون پخش می‌شود، مطرح کرد: در هر قسمت از این مستند تلویزیونی به سرنوشت هرکدام از سوژه‌هایی را که در این مستند به آن‌ها توجه شده است، می‌پردازیم.

فریادرس در ادامه با بیان به اینکه تولیدات مرکز مستند سوره همیشه در جشنواره سینماحقیقت موردپسند مخاطبان قرار گرفته است، عنوان کرد: جشنواره سینماحقیقت سال ۹۹ و امسال به دلیل شیوع کرونا قدری محدودتر برگزار شده اما اکران آنلاین مستندها مزیتی است که باعث می‌شود مخاطبان گسترده‌تری کارها را ببینند. اگرچه سالن‌های سینما تب‌وتاب گذشته را ندارند اما پیش‌بینی من از استقبال مخاطبان از مستندهای تولید شده در مرکز مستند سوره این است که مانند سال‌های گذشته موردپسند مخاطبان واقع شود.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به اولویت‌ها و دغدغه‌های این مرکز برای مشارکت در ساخت مستند اظهار کرد: یک فرد زمانی در کارش موفق است که دغدغه تولید کاری را داشته باشد اما معمولاً دوستان که به ما مراجعه می‌کنند، می‌پرسند اولویت شما برای مشارکت در ساخت چیست؟ طبیعی است که ما یکسری اولویت برای تولید داریم اما این اولویت‌ها باید به دست کاردان سپرده شود به‌عنوان‌مثال کسی که دغدغه کار اجتماعی ندارد، نمی‌تواند مستندساز اجتماعی خوبی باشد.

فریادرس در پایان خاطرنشان کرد: اعلام یکسری اولویت‌ها باعث می‌شود مستندساز خود را با آن‌ها وفق دهد و این به نظر نتیجه مطلوبی ندارد درصورتی‌که دغدغه می‌تواند به‌صورت مشترک پدید آید یعنی ما اگر قرار است کار اجتماعی بسازیم باید به دنبال مستندسازی برویم که دغدغه کار اجتماعی دارد. البته چند اولویت در مرکز مستند به‌اصطلاح جا افتاده است که آن هم کار در حوزه اجتماعی و حوزه پهلوی است که اکثر مخاطبان مرکز مستند سوره را با آثار تولید شده در حوزه پهلوی می‌شناسند. همچنین ما از کارهای خوبی که به هر دلیلی با مشکلاتی در ساخت مواجه شده‌اند، حمایت می‌کنیم.