به گزارش سوره سینما، در مراسم اسکار ۲۰۲۲ نام پنج فیلم بیشتر به‌عنوان شانس اصلی اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان به چشم می‌خورد. «ماشین من را بران» (Drive My Car) از کشور ژاپن، «قهرمان» (A Hero) از ایران، «بدترین آدم دنیا» (The Worst Person in the World) از کشور نروژ، «فرار» (Flee) از کشور دانمارک و «دست خدا» (The Hand of God) از کشور ایتالیا مهم‌ترین شانس‌های اسکار امسال هستند. اما بد نیست قبل از هرچیز با اصلی‌ترین رقبای اصغر فرهادی بیشتر آشنا شوید.

«ماشین من را بران» داستان یک بازیگر و کارگردان تئاتر (کافوکو) و همسرش (آتو) که نویسنده نمایش نامه‌های او است را نقل می‌کند. کافوکو روزی به خانه می‌آید و شاهد خیانت همسرش می‌شود. او بدون ایجاد صدایی، خانه را ترک می‌کند. کافوکو مردد است که درباره دانش خود از خیانت با زنش صحبت کند. اما ناگهان آتو می‌میرد و رازش را به گور می‌برد. دو سال بعد او در جشنواره تئاتر در هیروشیما مشغول به فعالیت می‌شود. استفاده از شوفر در سطح شهر از قوانین این جشنواره است. راننده او یک دخترک سیگاری بدعنق خواهد بود. شکل‌گیری رابطه دراماتیک بین این دو نفر ادامه داستان فیلم است.

در این اوضاع آن مردی که با همسر او بود، سر از این جشنواره در می‌آورد. کافوکو اطلاعش از خیانت را بروز نمی‌دهد؛ پس از شکل‌گیری رفاقت میان این دو، آن مرد به کافوکو می‌گوید: من فکر کنم آشناییمان با آتو سبب رفاقت میان ما شده است. کافوکو از این رفاقت استفاده کرده تا با همسرش بیشتر آشنا شود.

دو دلیل برای محبوبیت این فیلم در فصل جوایز وجود دارد. اولاً مردان ژاپنی در تاریخ افرادی بسیار غیرتی هستند. بی‌غیرتی اروپایی این مرد، بسیار مورد ستایش جوامع اروپایی و لیبرالی است. از طرف دیگر مظلومیت زنان ژاپنی چند سالی است که مورد توجه چپگرایان قرار گرفته است. آنان معتقدند که قربانیان #می_تو (#metoo) زیادی در کشور ژاپن وجود دارد. دلیل دوم رفاقت میان آن دو مرد است؛ رابطه فرانسوی کافوکو با عشق پنهانی همسرش از دیگر دلایل اسکاری بودن این فیلم محسوب می‌شود. وجود چنین مردی در جامعه مردسالار ژاپن مطمئناً ستایش لیبرال‌ها را به همراه خواهد داشت.

«بدترین آدم دنیا» درباره زنی بی بند و بار است که قادر به تصمیم‌گیری برای انتخاب مرد زندگی‌اش نیست. یا بهتر است بگوییم او نمی‌خواهد که با یک مرد زندگی را سپری کند. این ابر فمینیست به‌مانند نمونه‌های زن فمینیست هالیوود نیست. نه تنها از کرده‌هایش پشیمان نیست و در آخر فیلم سرش به سنگ نمی‌خورد، بلکه یک فمینیست افراطی‌تر می‌شود. نیاز به توضیح نیست که چرا این فیلم محبوب هالیوودی‌ها است. برچسب «ابر فمینیست» تضمین‌کننده موفقیت در فصل جوایز است.

«فرار» انیمیشن مستند درباره مهاجران افغانستانی در دانمارک است. داستان حول کاراکتر امین می‌گذرد. او نه‌تنها از ترس جنگ در افغانستان بلکه به‌خاطر همجنس‌باز بودن تصمیم به فرار به اروپا را گرفت. ادراک اروپایی‌ها از معضلاتی که همجنس‌بازان مسلمان با آنها دست‌وپنجه نرم می‌کنند سبب مسرت امین بوده است. امین مردی پر از بحران‌های هویتی است. رابطه داشتن با افراد اطرافش، اعتماد به انسان‌ها و ازاین‌قبیل احساسات برای امین بسیار سخت بوده است. در مورد این فیلم نیز شاید نیازی نباشد که مفصلاً درباره محبوبیتش سخن بگوییم. نمایش یک مسلمان همجنس‌باز با بحران هویت و اگزیستانسیالیسم یکی از فرمول‌های جایزه گرفتن از دستان هالیوود  است.

«دست خدا» اشاره به گلی که مارادونا با دست زد دارد. داستان درباره یک جوان ایتالیایی و خانواده بی‌بند و بارش در شهر ساحلی ناپولی است. به سبک آثار فلینی، کارگردان به‌نوعی نوجوانی خویش را بازسازی کرده است.

آکادمی علوم و هنرهای فیلمسازی آمریکا سیاست‌های جالبی را از سال ۲۰۲۴ به بعد رونمایی خواهد کرد. اجبار حضور همجنس‌بازان، بدون جنسیت‌ها، غیر سفیدپوستان و حضور پررنگ زنان در پشت و جلوی دوربین مفاد این قوانین خواهد بود. این سیاست‌ها به‌اصطلاح به‌صورت نرم چند سال است که اعمال می‌شوند. کاهش چشمگیر کیفیت فیلم‌ها در چند سال اخیر، نشانگر این قبیل اقدامات بوده است. پیروزی «مهتاب» (Moonlight) در مراسم اسکار از پیاده‌سازی این سیاست‌ها بوده است.

طبق آخرین رصد‌های وبسایت معتبر گلددربی، «قهرمان» اصغر فرهادی برای رسیدن به اسکار باید از پس «ماشین من را بران» و «بدترین آدم دنیا» برآید. فیلم‌هایی که در جدول شانس‌ها به ترتیب رتبه‌های اول و دوم را در اختیار گرفته‌اند. با این حال نمی‌توان تصور کرد رقابت برای کسب جایزه به پایان رسیده. یادمان باشد «فروشنده» فیلم قبلی اصغر فرهادی، تا چند هفته قبل از مراسم اسکار شانس دوم را در سایت گلد دربی داشت. دانلد ترامپ رئیس‌جمهور وقت آمریکا با اعمال سیاست ممانعت از ورود اتباع برخی از کشورهای مسلمان به آمریکا، سبب مقابله‌به‌مثل تیم فرهادی با ترامپ شد. فرهادی طی اقدامی هوشمندانه اسکار را تحریم کرد. به‌مجرد اعمال این تاکتیک، «فروشنده» شانس اصلی اسکار شد و در نهایت جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان را به خانه برد. اعضای آکادمی اسکار صرفاً برای دهان کجی به ترامپ و هوادارانش فیلم فرهادی را برگزیدند؛ در آن سال فیلم «تونی اردمن» (Toni Erdmann) جوایز را درو کرده بود و تا قبل از این اتفاق شانس اصلی بود. حالا فرهادی تلاش می‌کند تا با نامه‌ای که مدتی قبل منتشر کرد، شرایط را برای کسب جایزه فراهم کند اما این بار کار به سادگی دوره قبل نیست.