مهدی نصرتی بازیگر نقش اصلی فیلم سینمایی «ضد» که امسال در جشنواره چهلم فیلم فجر حضور دارد، در گفتوگو با خبرنگار سوره سینما، در تشریح نقش خود در این فیلم بیان کرد: کاراکتر «سعید» در فیلم سینمایی «ضد» کاراکتر بسیار سختی بود ولی برای هر بازیگری این سختی جذاب است چرا که پیچیدگیهای زیادی دارد که رسیدن به آنها علاوه بر دشوار بودن، جذاب میشود. البته نمیدانم تا چه اندازه در این نقش موفق بودهام.
* برای شناختن نقش؛ تحقیقات گستردهای انجام دادم
وی ادامه داد: «سعید» فیلم «ضد» جوانی است که در دهه ۶۰ زندگی میکند و ماجراهای فیلم نیز در همین دهه اتفاق میافتد. شناختن، روایت کردن و به ثمر رساندن شخصیتی که در دهه ۶۰ زندگی میکند نیاز به تحقیقات گستردهای داشت، من تمام این تحقیقات را انجام دادم و پس از آن وارد فیلم شدم.
این بازیگر با اشاره به نقش مقابل خود در این فیلم، افزود: قبل از تولید «ضد» نگرانیهایی در خصوص نقش مقابلم داشتم اما در نهایت که با خانم لیلا زارع همبازی شدم به تعاملات روحی و حسی خوبی رسیدیم که در نهایت آنچه که باید، از نقش ایفا شد.
* تعامل بسیار خوبی در میان بازیگران حکفرما بود
وی افزود: خانم زارع نقش مقابل بنده را با کاراکتری به نام «بیتا»، بازی میکرد، ماجرای فیلم، دردسرها و داستانهایی است که سعید و بیتا پشت سر میگذراند. رسیدن به عمق این دردسرها و مشکلات و عجین شدن با آنها زمان زیادی را میطلبید تا ما بتوانیم به نقشهایمان نزدیکتر شویم.
بازیگر «لباس شخصی» در خصوص دیگر بازیگران فیلم «ضد» نیز گفت: علاوه بر خانم زارع سکانسهایی را با آقای نادر سلیمانی بازی داشتم که ایشان هم بهشدت آدم پذیرایی بود و توانستیم پاسکاریهای خوبی با هم داشته باشیم در کل در میان همه دوستان تعامل برقرار بود.
* هر روز با زوایای پنهان بیشتری از شخصیت فیلم، مواجه میشدم
این بازیگر جوان همچنین در خصوص چالشهایی که نقش «سعید» برای او داشته است، توضیح داد: هر روز که میگذشت باتوجهبه تجربیات بیشتری که برایم حاصل میشد زوایای پنهان بیشتری از نقش سعید را کشف میکردم. گاهی در هر سکانس متوجه یک بعد دیگر از این شخصیت میشدم. اگر شانس میآوردم این پیچیدگیها را در تمرینها پیدا میکردم و با آنها کلنجار میرفتم اما گاهی هم در فیلمبرداری با آنها مواجه میشدم که راهنماییهای آقای ربیعی به ایفای هر چه بهتر نقشم کمک میکرد.
* تجربه خوب «لباس شخصی» دلیل همکاری مجدد با امیرعباس ربیعی بود
نصرتی در پاسخ به این سؤال که چه شد بار دیگر با امیرعباس ربیعی همکاری کردید؛ گفت: قطعاً تجربه خوب همکاری با آقای ربیعی در فیلم سینمایی «لباس شخصی» دلیل همکاری مجدد من با ایشان بود.
وی ادامه داد: بعد از فیلم «لباس شخصی»، اکران آن در جشنواره و پس از آن توقیف شدنش و آمدن موجهای پیدرپی کرونا باعث شد این فیلم آنطور که بایدوشاید دیده نشود و از آنجایی هم که دیده نشد، پس من هم بهدرستی به سینما معرفی نشدم به همین خاطر نتوانستم در این دو سال فیلمی را که دوست دارم بازی کنم. البته چند پیشنهاد سینمایی و چند پیشنهاد تلویزیونی به من شد اما در برخی فیلمها نقش خوب نبود و در برخی دیگر قصه ترغیبم نمیکرد.
این بازیگر افزود: بعد از دو سال که آقای ربیعی فیلم سینمایی «ضد» را به من پیشنهاد کردند، وقتی کاراکتر سعید را خواندم دقیقاً آن چیزی بود که در این دو سال دنبالش میگشتم. تمام نقشها در این فیلمنامه بهدرستی چیده شده بودند و قصه؛ قصهٔ خوبی بود. همه این مسائل بهاضافه سختگیری آقای ربیعی که در هر لحظه به نفع بازیگر و برای او جذاب است، باعث شد در یک همکاری مجدد با او در فیلم «ضد» ایفای نقش کنم.
* یاسر در فیلم «لباس شخصی» به خودم شبیهتر بود
نصرتی با اشاره به تفاوتهای دو نقشش در «لباس شخصی» و «ضد»، توضیح داد: اگر بخواهم تفاوتی میان دو نقش سعید در «ضد» و یاسر در «لباس شخصی» مطرح کنم، باید بگویم این دو کاملاً با هم متفاوت هستند؛ من با هر دو نقش همزادپنداری کردم. در واقع برای همه کاراکترهایی که قرار است بازی کنم حتی در تئاتر سعی میکنم تا جایی که میشود به آنها نزدیک شوم تا تشابههای میان خودم با آنها را حتی اگر تلقین هم باشد، پیدا کنم. من با همه کاراکترها دردها، مشکلات و آرزوهای مشترکی دارم اما با وجود تمام تشابههایی که با سعید در «ضد» داشتم اما یاسر فیلم «لباس شخصی» به خودم شبیهتر بود. البته ناگفته نماند که فینفسه شخصیت سعید با یاسر بسیار متفاوت است.
* «ضد» یک کار دلی است که درنهایت تعامل ساخته شد
این بازیگر تئاتر در پایان در مورد جشنواره فیلم فجر و داوری شدن بازی او در یک فیلم سینمایی، خاطرنشان کرد: این برای نخستینبار است که بازی من در سینما قرار مورد ارزیابی قرار میگیرد و امیدوارم برایم خوشیمن باشد. دو سال گذشته به دلیل عدم حضور «لباس شخصی» در بخش مسابقه قضاوت نشدم و کلاً فیلممان داوری نشد اما امسال به این دیدهشدن امیدوارم. همه عوامل فیلم تمام تلاششان را کردند که بهترین باشند. همه باانگیزه و وسواس کار میکردند و فکر میکنم در نهایت یک کار دلی نتیجه فیلم شده است البته قطعاً در مورد هر ۲۲ فیلم جشنواره این اتفاق رخداده است.