سوره سینما – هفته گذشته با انتخاب پردیس چارسو به عنوان مرکز جشنواره فیلم فجر و بعد از آن بازگشت به برج میلاد حواشی فستیوال چهلم به اوج خودش رسید. عده‌ای از کارشناسان معتقد بودند چارسو اساسا توانایی و شانیت برگزاری مهم‌ترین رویداد فرهنگی کشور، آن هم در بلوغ چهل سالگی‌اش را ندارد. برخی گفتند به خاطر تغییر نام مرکز اصلی، از کاخ به خانه این تغییر رخ داده و بعضی‌ها هم اختلافات دبیرخانه فجر با شهرداری را عامل اصلی تعیین کننده سینمای اصلی رسانه‌ها دانستند. حالا اما با بازگشت به برج میلاد بسیاری از این حواشی فرو نشسته است. در چنین فضایی که امیدواریم دوباره منطق جای احساسات را گرفته باشد، بد نیست نگاهی بیندازیم به سینمای اصلی جشنواره‌های دیگر جهان و ببینیم چه ویژگی‌هایی یک کاخ جشنواره استاندارد را می‌سازد.

* جشنواره کن

محل برگزاری این جشنواره در کاخی اختصاصی برای این مراسم برگزار می‌شود. این مجموعه در سال ۱۹۴۹ تأسیس و با استقبال جوامع هنری، در سال ۱۹۷۹ بازسازی شد.

هربرت بنت و فرانکو درو دو تن از شناخته شده‌ترین آرشیتکت‌های جهان، نمونه امروزی این مجموعه را طراحی کردند و امروز با مساحت ٣۵٠٠٠ متر مربع مفید، دارای ۱۸ سالن است. بزرگ‌ترین سالن ظرفیت ٢٣٠٠ نفری دارد. این مجموعه مدرن‌ترین امکانات برای برگزاری کنفرانس‌ها را داشته و محل اختصاصی رسانه‌ها را دارد.

* جشنواره بین‌المللی فیلم دوبی

محل برگزاری این جشنواره در منطقه‌ای اختصاصی به نام «شهر رسانه دوبی» است. این منطقه به دستور دولت دوبی در سال ٢٠٠٠ تأسیس شد تا جای پای امارات را در فضای رسانه‌ای محکم کند. این منطقه شامل استودیوها، دفاتر مطبوعات، رسانه‌های آنلاین و امکانات پخش زنده است.

این شهر به دلیل اینکه در تلاش بود تا پایگاه رسانه‌ای در خاورمیانه شود، توسط دولت به منطقه‌ای معاف از مالیات تبدیل شد! امروزه، این منطقه میزبان ١٣٠٠ کمپانی شده است. تعدادی از شبکه‌های آمریکایی و انگلیسی، دفاتر اختصاصی خود را در این منطقه دارند.

* جشنواره فیلم برلین

محل برگزاری این مراسم در دو محل تاریخی به نام‌های پوتسدامر پلاتز (نام یک منطقه) و فردریکستاد پالاست (نام یک کاخ) است.

پوتسدامر پالاتز اوایل قرن هجدهم کامل شد. این منطقه یکی از مهم‌ترین نقاط اروپا در تاریخ بوده است. پس از سقوط دیوار برلین، دولت تصمیم به مرمت و نوسازی کامل این منطقه تاریخی گرفت. این منطقه در مرکز شهر مساحتی بیش از ۶۰ هکتار را اشغال کرده است و با به بازار آمدن املاک این منطقه در مرکز یکی از شهرهای تراز اول اروپا، سرمایه‌گذاران بسیاری در صف خرید، جمع شدند.

کمپانی دیالمر-بنز حدود ۶۷ هزار متر این منطقه را خرید و شرکت سونی ملک مجاور این زمین را نیز به خودش اختصاص داد.

شورای شهر برلین در سال ۱۹۹۰ تصمیم گرفت تا با برگزاری مزایده‌ای، آرشیتکت این منطقه را برگزیند. در نهایت یک دفتر طراحی در برلین این مزایده را برد.

سپس شورای شهر تصمیم گرفت تا این منطقه را میان فقط چهار سرمایه‌گذار تقسیم کند.

این پروژه، لقب بزرگ‌ترین سایت عمرانی در اروپا را یدک می‌کشد.

شرکت دیالمر-بنز حدود ۲ میلیارد دلار در این پروژه سرمایه‌گذاری کرد و یکی از زیباترین برج‌های جهان را ساخت.

سونی، بزرگ‌ترین سازه را پس از بنز ساخت. مجتمع سونی، خانه ارکسترای برلین و جشنواره فیلم برلین است.

فردریکستاد پالاس، محل دیگر برگزاری جشنواره برلین، امروز بزرگ‌ترین سالن نمایش در اروپا است. این سالن ظرفیت ۱۸۹۵ نفری دارد.

* جشنواره توکیو

محل برگزاری این مراسم، در بزرگ‌ترین ملک درحال‌توسعه در ژاپن، است. در این مجموعه تعدادی هتل، مرکز تفریحی و رفاهی، برج‌های مسکونی و اداری و سالن‌های سینما و اپرا و کنسرت وجود دارد.

اکران در فضای باز از نکات قابل‌توجه جشنواره توکیو است. هرساله، امکانات رفاهی فراوانی برای اصحاب رسانه و هنرمندان فراهم می‌شود.

* جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو

این مراسم به یکی از بزرگ‌ترین گردهمایی‌های شهر تورنتو تبدیل شده است. هرساله بیش از ۴۸۰ هزار نفر به این مراسم می‌آیند که حدود پنج هزار نفر از اهالی هنر و رسانه هستند.

محل برگزاری این مراسم در یک مجموعه هنری اختصاصی است. پنج سالن سینما، فضای عمومی وسیع در سه طبقه، سه استودیو آموزش، مرکز پژوهشگران، رستوران و تعدادی واحد تجاری کوچک در این مجموعه وجود دارد. این مجتمع در تمام سال دایر است و پذیرای مراسم‌های هنری و علمی است.

با نگاهی به نحوه برگزاری جشنواره‌های خارجی، متوجه ارزشی که مدیریت آنها برای جامعه هنری و رسانه‌ای قائل هستند، خواهیم شد. ادعای تاریخ کهن و شعر و ادب و فرهنگ، کافی نیست؛ باید در عمل نشان داده شود.