به گزارش سوره سینما، شبکه دولتی بی‌بی‌سی به‌صورت چراغ خاموش، محصولات کلاسیک خودش را به‌دلیل بر نخوردن به احساسات ظریف چپگرایان، سانسور می‌کند.

مدیران این شبکه از ترس خشم چپگرایان و مبادا به احساسات ظریف آنها خدشه ای وارد شود، به خود سانسوری مشغول شدند.

این امر سبب شده است تا این شبکه مورد انتقاد تند بینندگان قرار بگیرد. بسیاری بی‌بی‌سی را «بزدل» خواندند.

سریال‌هایی نظیر «ارتش پدرم» (Dad’s Army) ، «استپتو و پسر» (Steptoe and Son) و «ببخشید دوباره می‌خوانم» (I’m Sorry, I’ll Read That Again) گرفتار ممیزی مدرن این شبکه شده‌اند.

بی‌بی‌سی بیشتر شوخی‌ها با نژادها و همجنس‌بازها و دیگر جنسیت‌ها را سانسور می‌کند. آنها منکر اقدامات خویش نشده‌اند؛ در بیانیه‌ای بی‌بی‌سی گفت: مخاطبان شیفته سریال‌های کلاسیک هستند، ما برخی از صحنه‌ها و جوک‌هایی که با فضای سیاسی اجتماعی امروز سازگار نیست را سانسور می‌کنیم.

کلیس یکی از خالقان این سریال‌ها درباره بی‌بی‌سی گفت: این شبکه امروز توسط مدیرانی اداره می‌شود که فقط نگران حفظ مقام خویش هستند. به همین دلیل آنان مدیرانی بزدل و منزجر کننده هستند.

آینده شبکه بی‌بی‌سی مشخص نیست. دولت فعلی در بریتانیا با اعمال مصوبه ای به نام «گوشت قرمز» تصمیم گرفت پس از سال ۲۰۲۸ این شبکه باید مالیات بپردازد. این اقدام به نوعی تصویه حساب دولت بوریس جانسون با مدیران بی بی سی است.

این شبکه دولتی انگشت اتهامات بسیاری به سوی مدیران رسانه‌های ایران نشانه گرفته است. در بسیاری از برنامه‌های بی‌بی‌سی فارسی آنها رسانه‌های ایرانی را به خودسانسوری و سانسور اجباری متهم می‌کنند. اما امروز این بی‌بی‌سی انگلیس است که سانسور می‌کند و چهره دوروی خود را با افتخار توجیه می‌کند.