به گزارش سوره سینما، نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «شادروان» به کارگردانی حسین نمازی دومین روز جشنواره چهلم فیلم فجر برگزار شد.

در ابتدای این نشست رضا رویگری با تشکر از همه عوامل فیلم گفت: ممنون که تشریف آوردید و کاستی‌های من را ببخشید دیگر بیش از این از من برنمی‌آمد!

وی در مورد کارگردانی فیلمی که مدت‌هاست از آن صحبت می‌کند، توضیح داد: در حقیقت این وصیت من است. فیلمنامه‌ای که سال ۷۲ آن را نوشتم، فلش بک هایی از تمام اتفاق‌های دورانی است که به دنیا آمدیم و بزرگ شدیم. هنوز هم در این فکر هستم که اگر بشود آن را بسازم.

در ادامه نشست حسین نمازی ضمن تشکر از همه کسانی که فیلم را دیده‌اند گفت: در مورد فیلمنامه باید بگویم که در یک سایت حقوقی دنبال یک مسئله حقوقی بودم و یک آقایی سؤال پرسیده بود و من بر اساس سؤال او ایده این فیلم را برداشتم. در واقع هر قصه‌ای که خوب باشد به سراغ آن می‌روم.

وی ادامه داد: این فیلم یک ملودرام است نه کمدی! فیلم کمدی یک ژانری است با قواعد خاص خود که فیلم ما این‌طور نبود و نهایتاً یک ملودرام شیرین است.

نمازی در مورد حرف کلی فیلم گفت: ما همه یک خانواده‌ایم و جامعه ما نیاز دارد که این روزها تبدیل به یک خانواده شود و این حرف کلی و مهم فیلم است.

بهرنگ علوی نیز در واکنش به یک سؤالی در مورد آقازاده بودن عباس نادران؛ تهیه‌کننده فیلم گفت: من فکر می‌کردم جلسه در مورد فیلم «شادروان» باشد اما یک موضوعی را کوتاهی بگویم بدون اغراق عباس نادران رفیق ۲۵ ساله من است قبل از اینکه وارد سینما شود با او دوست بودم و من عقبه او را می‌شناسم، به جرات می‌توانم بگویم که یکی از سلامت‌ترین آدم‌هایی است در زندگی دیده‌ام. اگر ذره‌ای فکر می‌کردم که او کارنامه من را لکه‌دار می‌کند این فیلم را کار نمی‌کردم.

وی در خصوص خلاقیت خود در جذابیت نقشش گفت: من به‌واسطه دوستی که با تهیه‌کننده داشتم در پروسه پیش‌تولید کمک کردم که این کار ساخته شود. نمی‌دانستیم شرایط کرونا به چه شکل خواهد شد اما بعد از پیش‌تولید یک روز عباس نادران با من تماس گرفت و گفت فیلمنامه را بخوان و نظرت را بگو فیلمنامه را در نیم ساعت خواندم و برایم خیلی جذاب بود. نقش شخصیتی که از خودم بزرگ‌تر باشد برایم جذاب بود و شانس بزرگ من بود که در این فیلم باشم.

این بازیگر افزود: من ۲۰ سال پیش شاگرد خانم تیموریان بودم و بازی در کنار ایشان برایم سخت بود ضمن اینکه این نقش برای من ریسک داشت چراکه برای ایفای نقش در این سن بازیگرهای درجه یکی هستند اما به‌هرحال این شانس برای من ایجاد شد و از همکاری من و بیاتی هم بعد از فیلم «دربند» ده سالی می‌گذرد و خیلی خوشحالم که بعد از ده سال بار دیگر با هم هم‌بازی شدیم.

سینا مهراد؛ دیگر بازیگر فیلم در مورد چالش‌های نقش خود گفت: روزی که این فیلم به من پیشنهاد شد اصلاً جو زده نشدم و اول از همه به چیزی که فکر کردم قدرت ریسک حسین نمازی و عباس نادران بود. فیلمنامه را که خواندم و به پدرم هم دادم خواند بر این باور بودیم که چقدر فیلمنامه خوبی است. من که همیشه شمال تهران ورزش می‌کنم سه ماهی در جنوب تهران به باشگاه رفتم که خیل روی اجرای نقشم تأثیر داشت.

وی ادامه داد: من و نازنین بیاتی واقعاً خارج از دنیای سینما هم مانند خواهر و برادریم و من مثل خواهر او را دوست داریم، روزی که شنیدم او قرار است نقش خواهر من را بازی کند خیلی خوشحال شدم.

رویا تیموریان نیز بیان کرد: من یک تجربه چندماهه با آقای نمازی داشتم و کمی روحیات او را می‌شناختم و می دانشتم که خیلی خوب به ایده‌ها گوش می‌کند. از طرفی خود سناریو هم جذابیت‌هایی برایم داشت که دوست داشتم آن را در نهایت ناز بودن و رنجی که می‌کشد، زندگی کنم

وی ادامه داد: فیلم به‌اندازه کافی ساده، روان، روشن و بدون هیچ پیچیدگی حرف خود را می‌زند. قطعاً باقی دوستان هم این تصور را داشتند که فیلمی که ۹۰ دقیقه مردم را شاداب کند، مهم است به نظر من این فیلم لحظاتی از زندگی است که گهگاه ما آن را فراموش می‌کنیم.

این بازیگر در مورد قضاوت‌های نابجای برخی از افراد توضیح داد: ما متأسفانه هرسال این مشکل را داریم که فیلمی که هنوز دیده نشده نقد آن بیرون می‌آید و این خیلی غیراخلاقی است فیلمی که هنوز دیده نشده چطور آن را نقد می‌کنید؟! یکی از رسالت‌های بخش فرهنگی این است که جلوی قضاوت‌های بی‌مورد را بگیرد، ما باید مواظب بزرگان فرهنگی‌مان باشیم. من اخلاق انصراف در کار را ندارم و وقتی بگویم باشه و امضا کنم هیچ‌وقت پا پس نمی‌کشم این مسئله در کارنامه من وجود ندارد و فقط در فضای مجازی پر می‌شود.

نازنین بیانی گفت: در پیش‌تولید خیلی با سینا مهراد تمرین کردیم و سعی کردیم تا نقشمان درآید و از طرفی با هم رقابت نداشتیم.

امید گلزاده؛ گریمور فیلم گفت: من فکر می‌کنم اولین فیلمی بود که جلسات زیادی با کارگردان داشتیم و روی همه کاراکترها بارها صحبت کردیم. همه شرایط خود را داشتند و من همه گریم‌ها را دوست داشتم و درهرصورت خیلی خوشحالم که در جوار شما این فیلم را دیده‌ام.

مسعود سلامی؛ مدیر فیلم‌برداری نیز بیان کرد: حسین نمازی اول از همه سر کار می‌آمد و آخر از همه می‌ماند من دوست داشتم این فیلم را رئال فیلم‌برداری کنم و سعی کردم رئالیتی بودن کار را حفظ کنم.