محسن اسلام‌زاده مستندساز درباره اهمیت توسعه فعالیت گروه سینمایی «هنروتجربه» به سوره سینما گفت: اینکه فرصت مناسبی برای اکران فیلم های مستند در این گروه سینمایی فراهم شود، اصل بسیار مهمی است که باید به آن توجه شود.

وی بیان کرد: معمولا و پیش از این آثار مستند سینمای ایران تنها فرصت نمایش در چند جشنواره داخلی و خارجی را داشته و هیچگاه این آثار به دست مخاطب نمی رسید که همین نبود فرصت مناسب برای تماشای فیلم های مستند، یکی از بزرگترین مشکلات سینمای مستند به شمار می رفت.

کارگردان مستند «اسرار زندان ابوسلیم» توضیح داد: اکران مستند در فضای سینما برای عموم مردم و علاقه مندان به این نوع از سینما بسیار لازم است و می توان گفت گروه سینمایی «هنروتجربه» از این نظر بسیار مهم است و باید چنین نگاهی در این سینما گسترش پیدا کند.

وی توضیح داد: سینمای «هنروتجربه» علاوه بر اکران‌های سینمایی می تواند یک فاز جدید مانند فعالیت در فاز دانشگاهی برای خود تعریف کند، به عنوان مثال در دهه ۸۰ مستندهای خوب و قابل توجه شناسایی شده و در دانشگاه های سراسر کشور اکران می‌شد. همین روند تا دهه ۹۰ نیز ادامه داشت و در ادامه آن سیستم مالی این روند از نمایش ها شکل گرفت، به این معنا که دانشگاه ها برای نمایش مستندها ثبت نام کرده و برای دریافت نسخه اختصاصی مستند مورد نظر، وجهی را پرداخت می کردند.

کارگردان مستند «زندگی میان پرچم‌های جنگی» بیان کرد: جالب این است که برخی از مستندها با اتکا به این نوع از نمایش برای صاحب اثر بازگشت سرمایه نیز دارد، فکر می‌کنم «هنرو‌تجربه» برای اینکه بتواند در زمینه اکران آثار مستند موفق باشد باید از چنین روشی استفاده کند.

وی با اشاره به اینکه لازم است این گروه سینمایی، در کنار اکران های سینمایی، اکران های نخبه محور البته با ساز و کار مالی و حرفه ای را فراهم کند، ادامه داد: خوشبختانه با پایان دوران کرونا، دانشگاه ها با شور و حرارت کار خود را آغاز کرده و «هنر‌و‌تجربه» می تواند از این فرصت‌ها استفاده کرده و براساس نیاز و علاقه دانشجویان آثار مختلف را برای نمایش به تشکل‌های دانشجویی معرفی کند و در کنار اکران فیلم‌های خود می تواند در زمینه فرهنگسازی موفق باشد.

اسلام‌زاده در پایان گفت: تصور کنید اگر سینمای «هنر‌و‌تجربه» از پتانسیل دانشگاه‌ها استفاده کند، یک اثر مستند می‌تواند در ۱۰۰ شهر یا استان کشور نمایش داده شود، این درحالی است که برخی از شهرهای ما سینمای استاندارد برای نمایش فیلم ندارند و اگر سالنی هم داشته باشند بیشتر آثار گیشه به نمایش گذاشته می‌شود.