سوره سینما: «شهرام درخشان» مستندساز گفت: جهت ساخت مستندهایی با موضوع آسیب‌های اجتماعی محدودیت‌های ناگفته و نانوشته‌‌ای وجود دارد که اگر در آثارمان به آن بپردازیم، نه ظرفیت پذیرش آن وجود دارد و نه دستگاه‌های ذیربط اجازه صحبت درمورد این موضوعات را می‌دهد و این موضوعات به نوعی محرمات محسوب می‌شود!

این مستندساز در گفتگو با سوره سینما گفت: در سینمای مستند به اندازه کافی به موضوعاتی که به اخلاقیات ربطی ندارد، پرداخته شده است. به طور مثال در یک مجموعه مستند با عنوان «بیست شب» که مستندسازان بسیاری نیز در آن همکاری کرده‌اند، موضوعاتی مانند ایدز، فراموشی، زلزله تهران و … پرداخته شد اما اگر سوژه موارد اخلاقی باشد، ظرفیت‌ها برای گوش دادن به آن کم است.

وی در پاسخ به این پرسش که شاید برخی محدودیت‌ها ساخته ذهن فیلمسازان باشد و در عمل محدودیت‌ها به این گستردگی نیست، گفت: رعایت خط‌قرمزها که به صورت مادرزادی با ما به دنیا نیامده‌اند. رعایت این باید و نبایدها را ما در تجربیات‌مان به دست آورده‌ایم. من فیلمی در خصوص همجنس‌گرایی به تهیه‌کنندگی واحد فرهنگی شهرداری ساختم اما از ابتدا قرار شد که این فیلم اکران عمومی نداشته باشد. اصرار خود من هم بر عدم نمایش عمومی فیلم بود و تا به حال در هیچ جشنواره‌ای حضور نداشته است. این فیلم کاربرد و خاصیت ویژه خودش را داشت و برای کسانی ساخته شده بود که این موضوع به دردشان بخورد نه اکران در جشنواره‌ها.

وی تأکید کرد: عدم پذیرش، ظرفیت منظور مردم نیستند بلکه تأکید من دستگاه‌های مرتبط هستند زیرا تجربه نشان داده گاه ظرفیت مردم بیشتر از بسیاری از دست‌اندرکاران فرهنگی است.

وی یکی از دلایل کمرنگ شدن آسیب‌های اجتماعی در مستندها را عدم علاقه سرمایه‌گذاران دانست و گفت: برای موضوعاتی مانند ازدواج و دختر و پسرهایی که عاشق می‌شوند و بعد از مدتی پشیمان، سرمایه‌گذار بسیار است و می‌بینیم که چنین موضوعات شعاری دستمایه ساخت سریال‌ها و آثار سینمایی هستند اما سرمایه‌گذار به ساخت کارهایی با موضوعات اخلاقی علاقه‌مندی ندارد زیرا سرمایه‌‌گذار دوست‌ندارد پولش به دردسر بیفتد.