به گزارش سوره سینما، نشریه تایم به‌رسم هرساله، صد چهره شاخص سال را معرفی کرد. در ادامه با مهم‌ترین چهره‌ها و به‌صورت خاص چهره‌های فرهنگی و هنری این لیست آشنا خواهیم شد:

هنرمندان

سیمو لو، بازیگر چینی تبار از کانادا که نقش اصلی «شانگ چی و افسانه ده حلقه» از سری فیلم‌های مارول را بر عهده داشت. ساندرا او درباره این بازیگر گفت: سیمو یک بازیگر خارق‌العاده است و من سه بار فیلم «شانگ چی» را دیدم. او نهایت تلاشش را کرد تا از درهای بسته شده بر روی (چینی‌ها) عبور کند و توانست تجربه خودش از اجحاف‌هایی که در حقش شده بود را به گوش همگان برساند.

نکته جالب توجه و عجیب در مورد سیمو لو و حضورش در این فهرست آن است که فیلم مارولی این بازیگر (که مهم‌ترین دلیل حضور وی در تایم ۱۰۰ به حساب می‌آید) در گیشه موفقیت خاصی نداشت و برخی از منتقدان به آن لقب پروپاگاندای چپگرایی را اختصاص دادند. اثری که انگار فقط می‌خواست دیزنی را از اتهام عدم توجه به اقلیت‌های نژادی مبرا کند.

اندرو گارفیلد، مارتین اسکورسیزی درباره گارفیلد می‌نویسد: انتخاب نقش اصلی برای اقتباس از «سکوت» کار آسانی نبود. وقتی گارفیلد تست بازیگری را داد، من در همان لحظه متوجه شدم که او کاراکتر رودریگز را به خوبی فهمیده است. او برای ایفای این نقش کم نگذاشت؛ حتی دوره ignatian spiritual را نیز پشت سر گذاشت که کار آسانی نبود.

گارفیلد اخیراً به خاطر حضور در فیلم «مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست» دوباره لباس قرمز و آبی این ابرقهرمان محبوب آمریکایی‌ها را به تن کرد. فیلمی که گیشه خوبی داشت هرچند میان منتقدان چندان محبوب نشد.

زویی کرویتز، او در سالی که گذشت با بازی نه چندان درخشانش در «بتمن» بر سر زبان‌ها افتاد. اما احتمالاً نه به دلیل درخشیدن در آن اثر، بلکه به خاطر اظهاراتی که درباره عدم حضورش در فیلم «شوالیه تاریکی بر می‌خیزد» کرده بود وارد فهرست شده است.

کرویتز بیان کرده بود که به خاطر رنگ پوستش از بازی در فیلم نولان کنار گذاشته شده بود. او که امسال نقش «زن گربه ای» را در فیلم جدید بتمن ایفا کرده بود به خاطر یکی از دیالوگ‌هایش که انتقادی به مردان سفید پوست دارای قدرت به حساب می‌آمد، مورد توجه و تحسین لیبرال‌ها قرار گرفت. یادداشت بزرگداشت او در ویژه نامه تایم را ریس ویترسپون نوشته است.

آماندا سیفرید، دیوید فینچر درباره او نوشت: وقتی آماندا را مجاب کردم که در فیلم «منک» بازی کند، توانایی او در ارائه یک بازی گرم و پویا، این نقش را به سطحی بالاتری از آنچه که در فیلمنامه بود، برد.

مخاطبان بیشتر او را برای بازی در نقش‌های رمانتیک و کمدی می‌شناسند، اما او بیشتر از این حرف‌ها توانایی دارد. هنگام دیدن نقش آفرینی او در «انصرافی» the dropout ، ما متوجه می‌شویم که او نه تنها ابزار لازم برای بازی را دارد، بلکه نحوه استفاده کردن از آن را نیز بلد است.

کوینتا برانسون، لبرون جیمز درباره او نوشت: کوینتا برانسون بیشتر از یک نویسنده، تهیه کننده، بازیگر و کمدین است. او استاد هنر خویش است. کوینتا قاعده بازی در عرصه تلویزیون را تغییر داد.

چنینگ تاتوم، متیو مککوناهی درباره او نوشت: چنینگ تاتوم مثال واقعی ارزش است؛ او یک هنرمند درخشان و یک بازیگری است که بازی را بلد است. ترس در او وجود دارد؛ گاهی معصوم بوده اما هیچ وقت ساده لوح نیست.

تاتوم و مککوناهی در سری فیلم‌های «مجیک مایک» با یکدیگر بازی کرده‌اند؛ «سگ» اولین تجربه کارگردانی تاتوم، مهم‌ترین دلیل حضور تاتوم در فهرست تایم است. اثری که با واکنش مثبت منتقدان و مخاطبان همراه بوده است. برای مطالعه بیشتر به اینجا مراجعه کنید.

میلا کونیس، زویی سالدانا درباره او نوشت: او از جان برای نقش‌های خود مایه می‌گذارد. چه در نقش یک مادر، خواهر، همسر و یا دوست، او غرق در نقش می‌شود. کونیس به داستان زندگی خود افتخار می‌کند، اینکه پدر و مادرش چه سختی‌ها کشیده‌اند تا او و برادرش بتوانند به آمریکا بیایند.

کونیس نیز به مانند عده دیگر در این لیست جز افرادی است که نشریه تایم می‌خواهد به‌زور تبلیغ «تأثیر گذار» بودنش بکند؛ تنها دستاورد کونیس در امسال، سکوت یک دقیقه‌ای در مراسم اسکار بود که گویا امری بود بس دشوار و از دست مابقی هشت میلیارد نفر در جهان برنمی‌آمد!

جرمی استرانگ، ارون سورکین فیلمنامه نویس سرشناس آمریکایی درباره او نوشت: ده دقیقه آخرین اپیزود فصل اول مجموعه «وراثت» جزو بهترین‌های تاریخ تلویزیون است. اگرچه تیم بازیگری و پشت صحنه دست در دست یکدیگر دادند تا این لحظات را خلق کنند، جرمی استرانگ کانون این سکانس است. استرانگ پس از دو فصل خارق العاده، سطح توقع از فصل سوم را خیلی بالاتر برده بود که در نهایت سربلند بیرون آمد.

استرانگ از آن دسته بازیگران سبک متد است که با ناهنجاری‌هایش خشم دیگر هم‌بازی‌هایش در «وراثت» succession را به همراه داشت.

آرایانا دبوز، کریستین چنووث درباره او نوشت: آریانا دبوز یک هنرمند تمام عیار است؛ او نه تنها یک بازیگر، بلکه یک رقاصه و خواننده نیز است. من اولین بار او را در نمایش «همیلتون» دیدم؛ او خارق العاده بود. دبوز می‌بایست به صورت صحنه آهسته یک سمت سکانس نمایش را بازی می‌کرد که بسیار خلاقانه بود.

بازیگری که امسال جایزه اسکار نقش مکمل «زن» را برد، بنا بر ادعای خودش «زن» نیست و «تراجنسی» است. قطعاً «تراجنسیت» بودن او، به عنوان یک بازیگر برنده اسکار مهم‌ترین دلیل حضورش در این لیست بوده است و تایم در راستای تبلیغ پروپاگاندای لیبرال‌ها قدم برداشته است.

مبتکران

زندایا، دنی ویلینو درباره او نوشت: به نظر من زندایا هزار سال عمر کرده است. او چند زندگی را سپری کرده است ولی مثل بهار تازه از راه رسیده، جوان است. در عین حال طوری به نظر می‌رسد که انگار او در آینده متولد شده است. او در مجموعه «یوفوریا» محشر است و در سری «مرد عنکبوتی» خوش درخشید.

ویلنو البته در شرایطی به زندایا لقب مبتکر را داده است که وی از کودکی در آثار دیزنی حضور داشته و اخیراً در فیلم‌های «تل ماسه» و «مرد عنکبوتی» ایفای نقش کرد. او که یکی از مبلغان فرقه چپگرایی در آمریکا بوده اما از آن طرف چهره تبلیغاتی یکی از لوکس‌ترین برندهای لباس نیز است! شاید ابتکار طراحان این برند ایتالیایی به پای زندایا خورده است. ناگفته نماند که وکلای امبر هرد، موکلشان را به زندایا تشبیه کردند!

تایکا وایتیتی، ساشا بارون کوهن درباره او نوشت: با همان نگاهی که می‌شود گفت یک نقاشی کار پیکاسو است، می‌توان گفت که یک فیلم کار تایکا وایتیتی است. اولین اثری که از او دیدم «چه کارهایی که در تاریکی می‌کنیم» بود؛ هر کارگردانی دیگری جای وایتیتی این فیلم را می‌ساخت، فاجعه می‌شد اما او فیلمی مثال زدنی عرضه کرد.

او نماد هالیوود راک استاری قدیم است. وایتیتی کارگردان چند فیلم اخیر از سری «ثور» است. بعید نیست که دلیل حضور این کارگردان در لیست تایم، ارتباطی با واگذاری چکش مقدس ثور به ناتالی پورتمن هم داشته باشد.

میراندا لمبرت، ال کینگ درباره او نوشت: هرکسی مانند میراندا دست شما را نمی‌گیرد و مشهورتان نمی‌کند. او نماینده زنان قدرتمند در ژانر موسیقی کانتری بوده و در سال ۲۰۱۹ با برگزاری توری مشترک با دیگر خوانندگان این سبک، خود را به همگان ثابت کرد.

لمبرت در چند سال اخیر به چهره شاخص فمینیسم در سبک موسیقی کانتری تبدیل شده است.

بلا باجاریا، میندی کلینگ درباره او نوشت: داستان زندگی او پر از نه شنیدن‌ها بوده است؛ اما او توانست با قمارهای بزرگ، به موفقیت‌های بزرگ دست پیدا کند. این‌گونه قمارها برای زنان غیر سفیدپوست می‌تواند گران تمام شود.

باجارا زنی هندی تبار است که یکی از مدیران ارشد نتفلیکس به حساب می‌آید.

بزرگان

تیم کوک، لارن پاول جابز درباره او نوشت: کمپانی اپل حاصل زحمات تیم کوک است. او رهبری همه جانبه ای بر یکی از بزرگ‌ترین کمپانی‌های جهان داشته که کمتر مدیری وجود دارد که در حد و اندازه‌های او عمل کرده باشد. شغل تیم نه تنها خرد اقتصادی می‌خواهد بلکه خرد فلسفی نیز لازم دارد. هدایت کشتی عظیمی مثل اپل کار آسانی نیست.

جالب است بدانید منتقدان کوک معتقدند یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای مدیرعامل اپل و کمپانی «آمریکایی» تحت امر او، سرمایه گذاری ۲۵۰ میلیارد دلاری در پیشرفت و توسعه کشور چین بوده است!

اوپرا وینفری، میشل اوباما درباره او نوشت: هنگام یکی از مصاحبه‌های او با دانشجویان، اوپرا گفت که ما انسان‌ها به دنبال فهمیده شدن هستیم. فرقی نمی‌کند که او با یک رئیس جمهور یا یک کودک صحبت می‌کند، اوپرا این توانایی را دارد که طرف مقابلش را مجاب به درد و دل کردن بکند؛ به دردهایمان گوش کند و با ما همذات پنداری کند. این راز اوست.

دموکرات‌های زیادی هستند که دوست دارند تا اوپرا وینفری و معرفش، میشل اوباما را به نمایندگی از دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ ببینند.

کریس جنر، رایان سیکرست درباره او نوشت: وقتی اولین بار با او آشنا شدم، کریس هر چیزی را که حسودی می‌کنید داشت، کاریزما، اعتماد به نفس و جذابیت. اکنون پس از بیست فصل از «همراه کارداشیان ها باشید» من شجاعت این زن را از نزدیک دیدم؛ این مجموعه نه فقط فرازها بلکه فرودهای این خانواده را هم به مردم نشان داد.

جنر مادر کارداشیان ها و کسی است که پشت پرده هدایت امپراطوری این خانواده را بر عهده دارد.

اندی جسی، استیو بالمر می‌نویسد: «انتقال داده‌ها به فضای ابری یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای قرن جدید بوده؛ اندی جسی از سال ۲۰۰۳ مسئول سرویس تحت شبکه کمپانی آمازون بوده و در طول این بیست سال یکی از موفق‌ترین سرویس‌ها را خلق کرده است. من و اندی شباهت‌هایی به یکدیگر داریم، من در مایکروسافت کار می‌کردم و پس از بیل گیتس، هدایت کمپانی را در دست گرفتم. اندی نیز پس از جف بزوس هدایت آمازون را عهده دار شده است.»

جسی مدیر عامل کمپانی آمازون است.

هوانگ دانگ هیوک، لی جونگ جائه می‌نویسد: «اکثر موفقیت دانگ هیوک از ساختن کاراکترهایی باور پذیر نشئت می‌گیرد. او می‌داند که به چه صورتی تار و پود داستان را بچیند تا انتخاب‌های سر راه کاراکترها باور پذیر بشود.» دانگ هیوک خالق مجموعه «بازی مرکب» است.

مگان رپینو و باکی ساوربران، بیلی جین کینگ تنیسور مشهور آمریکایی می‌نویسد: «پنجاه سال از اعتراض نمادین تنیس بازان زن می‌گذرد و نبرد بر سر حقوق مساوی هنوز ادامه دارد. مگان رپینو اکنون سردم دار این جنبش بوده و در نهایت توانست حق خود و دیگر فوتبالیست‌های زن را زنده کند.»

رپینو بی شک چپگراترین چهره ورزشی در جهان بوده و فدراسیون فوتبال آمریکا و تیم مردان را تسلیم خواسته‌های فمینیستی خود کرد. دستمزد ورزشکاران در آمریکا را تعداد بینندگان و بازار تبلیغات مشخص می‌کند. علی رغم اینکه فوتبال زنان در آمریکا نه مخاطب قابل توجهی داشته و نه کمپانی برای ظرفیت‌های تبلیغاتی سر و دست شکسته، دستمزد فوتبالیست‌های زن افزایش بسیار زیادی داشته است و به برابر با مردان رسیده.

دیوید زسلو، چیپ و جوانا گینز درباره او می‌نویسند: او به مثابه غولی در همسایگی است؛ مدیر عامل مدیرعامل؛ نام او ترس به جان هرکس می‌اندازد. من اولین بار دیوید را در تگزاس دیدم؛ او از همان ابتدا فردی گرم و با محبت بود سریع با هم دوست شدیم. یکی از صفات او این است که دیوید به شما ایمان می‌دهد و همین به شما قوت قلب می‌بخشد.

زسلو مدیر عامل کمپانی وارنردیسکاوری است.

رهبران

ولادیمیر زلینسکی، جو بایدن درباره او نوشت: وقتی پوتین جنگ بی رحمانه خود علیه اوکراین را آغاز کرد و مردم این کشور به رهبر خود نیاز داشتند، صدای ولادیمیر زلینسکی در جای جای جهان شنیده شد. زلینسکی شایسته رهبری مردم اوکراین را دارد. مردم به او ایمان دارند و از قصاب و‌کفاش گرفته تا معلمان برای دفاع از کشور بپا خاستند.

جو روگن، کارا سویشر درباره او نوشت: من آخرین کسی هستم که باید از او درباره جو روگن سوال پرسید. اگرچه ما پادکستی از لحاظ مدت زمان شبیه هم داریم ولی همین جا شباهت‌هایمان به پایان می‌رسد. من پیش زمینه روزنامه نگاری دارم و او کمدینی بیش نیست. من بسیار سختگیرم و او خیلی کنجکاو است. من به دنبال حقیقتم ولی او هر شارلاتانی را در پادکستش می‌آورد. اما نباید از قدرت او غافل باشیم؛ بیش از یازده میلیون نفر پادکست او را می‌بینند و می‌شنوند. البته اکثریت مخاطبان او مردان جوان هستند. به همین دلیل سرویس اسپاتیفای ۲۰۰ میلیون دلار برای پخش اختصاصی پادکست به او پرداخت کرد. او در سال گذشته با مشکلاتی نیز روبرو شد، منکران کرونا به راحتی می‌توانستند در برنامه او اظهار نظر کنند.

هشتگ «جو روگن قابل کنسل کردن است» به مانندی خاری در چشمان بدخواهان او بوده است. روگن شاخص‌ترین چهره سیاسی غیر سیاسی در آمریکا است. روگن در چند سال اخیر به فرد تحت تعقیب چپگراها تبدیل شده و سیبل آنها شده است. روگن که تا ۲۰۱۵ خود را فردی لیبرال خطاب می‌کرد، این روزها توسط لیبرال‌ها به عنوان یک راست افراطی شناخته می‌شود. گناه او چیست؟ او سر تعظیم جلوی ماشین پروپاگاندای دموکرات‌ها و لیبرال‌ها فرود نیاورد است. بزرگ‌ترین گناه او این بود که دانشمندانی را در پادکستش می‌آورد که نظریات کرونایی آن‌ها با دستورات و فرامین حکومت بایدن، هم راستا نبود.

ران دی سنتیس، جب بوش درباره او می‌نویسد: در دوران کرونا بسیاری از مردمی که به فلوریدا مهاجرت نکرده بودند، خانه نشین شدند. علی‌رغم انتقادات فراوانی که از ران دی سنتیس می‌شود، او مدارس و مشاغل را در این دوران باز نگه داشت و اختیار سلامتی مردم را به دستان خود آنها سپرد. ترفند او موفق عمل کرد و ایالت فلوریدا به نماد آزادی فردی و پیشرفت اقتصادی و رشد تحصیلی تبدیل شد. فلوریدا بیشترین تعداد مهاجر از ایالت‌های لیبرال را در چند سال اخیر داشته است.

دی سنتیس به عنوان فرماندار فلوریدا، خدمت‌هایی برای مردم فلوریدا و آمریکا کرده است که ترامپ در طول چهار سال ریاست جمهوری نکرده است. او بزرگ‌ترین سردرد برای دیزنی و هالیوود در طول دو سال اخیر بوده و یکی از شانس‌های اصلی جمهوری خواهان برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری است. برای مطالعه بیشتر درباره اقدامات او به اینجا مراجعه کنید.

جو بایدن، بیل کلینتون درباره او نوشت: در طول ۱۶ ماه از ریاست جمهوری، جو بایدن به تمامی وعده‌های خود عمل کرده است. او وعده داد که از بحران کرونا عبور خواهد کرد، اقتصادی پویا را برای مردم به ارمغان خواهد آورد و اعتبار آمریکا را در جهان زنده خواهد کرد. او در عرصه جهانی بسیار خوش درخشیده و پاسخ دندان شکنی که به پوتین داد، اعتبار ما را در جهان دوباره زنده کرد.

سوال اینجاست که دستاورد بایدن چه چیزی بوده که نام او در میان تاثیر گذار ترین چهره‌های سال به چشم می‌خورد؟ ۱. گرانی و تورم بی سابقه ۲. بحران افغانستان ۳. ناامنی در مرز جنوبی کشور ۴. آمار بی سابقه اور دز مواد مخدر ۵. آمار بی سابقه دزدی و غارت در شهرهای لیبرال ۶. افزایش تعداد کارتن خواب‌ها و … از دستاوردهای مثبت او در یک سال و نیم اخیر بوده است.

ولادیمیر پوتین، الکسی ناوالنی درباره او نوشت: ماموریت اصلی پوتین دادن درس عبرت به رهبران جهان و مخالفان سیاست‌های او بوده است. رهبران جهان با ریاکاری محض مردم را با وعده و وعید خام کردند، آنها قول داده بودند که می‌توانند پوتین را کنترل کنند و در عین عوامفریبی، از گاز و نفت ارزان روسیه بهره بردند. هزینه کشت و کشتاری که پوتین به راه انداخته، بسیار سنگین‌تر از هزینه ای است که دلالان نفتی به جیب زدند.

الگوها

مری جی بلایژ، ناس درباره او نوشت: مری مانند مابقی ما بزرگ شده بود؛ او در ابتدا خواننده سبک آر اند بی نبود، او با سبک هیپ هاپ شروع کرد. صنف ما به کسی مانند مری نیاز داشت. او در این سبک موسیقی، جاده ای باز کرد که تعداد افرادی بیشتری بتوانند از هنر او لذت ببرند.

شخصی که به ستایش بلایژ در نشریه تایم پرداخته، خود را فرزند شیطلان خطاب می‌کند. این دو افرادی هستن که تایم سخت در تلاش تا آنها را «تاثیر گذار» و مهم جلوه دهد.

کیانو ریوز، کری ان ماس همبازی وی در ماتریکس نوشت: چیز عجیبی درباره شهرت کیانو ریوز وجود دارد، مردم او را برای محبت و سخاوتمندی‌اش می‌شناسند. در این دنیای سطحی، کیانو به مردم امید زندگی می‌دهد.

من آرامشی را که هنگام دیدن او برای اولین بار به من دست داد را به‌خاطر می‌آورم؛ اما او فردی مهربان و دست و دلباز بود و همین به من آرامش داد.

ادل، جیمز کوردن درباره او نوشت: ادل هر کلمه را با احساس واقعی می‌خواند، مخاطب به ناگه فکر می‌کند که ادل از قصه او خبر دارد و او را درک می‌کند. ادل هنرمندی خالص و صادق است؛ در دورانی که همه مردم همه وجودشان را در همه جا برای فروش گذاشته‌اند، ادل فقط می‌خواهد تا موسیقی خارق العاده بسازد، او می‌خواهد به ما روحیه بدهد و ما را بخنداند.

ادل با لاغر کردن و رسیدن به سلامتی، مورد انتقادات فراوانی قرار گرفت. فرقه body positivity او را خائن به جمع چاق‌ها خواندند!

پیشگامان

احمیر کوئست لاو جانسون، جیمی فلن درباره او نوشت: من اولین بار گروه «روت» را در سال ۲۰۰۸ دیدم؛ تازه می‌خواستم که وارد عرصه برنامه‌های شبانه تلویزیونی بشوم؛ امید داشتم که آنها را مجاب کنم تا همراه ما در این برنامه باشند. ما در طول این چند سال از همکاری، بیش از سه هزار برنامه اجرا کرده‌ایم.

جانسون امسال اسکار بهترین فیلم مستند را برد.

امت شیلینگ، چیس استرانجیو درباره او نوشت: سیاست مداران تگزاسی در پنج سال اخیر، نهایت دشمنی با جامعه تراجنسیتی را داشته‌اند. امت شیلینگ شبانه روز در تلاش بوده تا قوانین ضد ترنس‌ها مبارزه کند. فرماندار ابوت در ابتدای امسال، تغییر جنسیت در دوران کودکی را کودک‌آزاری خواند و می‌خواهد قانونی وضع کند که تغییر جنسیت کودکان جرم به حساب آید. امت دوباره بپا خاست تا با این قانون ظالمانه مبارزه کند.

تنها دلیل حضور این شخص در این لیست «تراجنسیتی بودن از تگزاس» است. این ایالت بیشتر به عنوان مردانه بودن معروف است و چنین شخصی قطعاً مورد ستایش قرار می‌گیرد. «قدرت سگ» به دلیلی مشابه مورد ستایش هالیوود قرار گرفت؛ «وسترنی» که دشمن اصلی شاهکارهای ژانر وسترن بود و اسکار نیز گرفت.