به گزارش سوره سینما، «تاپگان ۲» پس از سی و چند سال و تأخیر سهساله در اکران در حالی روانه سینماهای آمریکا شده است که در ظاهر بهترین تبلیغ قدرت نظامی آمریکا در هالیوود قرن جدید است. قسمت اول این فیلم بهترین وسیله پروپاگاندا گونه دولت جهت جذب پسران جوان به نیروهای نظامی بود. یکی از بهترین خلبانان تاریخ آمریکا در گفتگو با جاکو ویلینک * گفت: وقتی «تاپگان» را برای اولین بار دیدم، سیزده سالم بود و این فیلم آنقدر روی من و دوستانم تأثیرگذار بود که ما شغلهای ایدهآل کلیشهای نظیر پزشک و فضانورد را دیگر دوست نداشتیم و فقط میخواستیم که خلبان جنگندهها بشویم. کمپ تفنگداران دریایی در چند کیلومتری خانه ما بود و من در اسرع وقت به این نیرو پیوستم. شایان ذکر است که این خلبان تنها کسی است که میتواند در سطح استادی جنگندههای F18 , F22 , F35 را هدایت کند. این فرد در نقش مشاور خلبانی برای «تاپگان ۲» نیز به خدمت گرفته شده بود. در ادامه گفتگو او اشاره داشت که از محصول نهایی رضایت کامل دارد.
«تاپگان ۲» با بازی تام کروز درباره یک مدرسه خلبانی به همین نام در نیروی دریایی است. کروز موظف شده تا نیروهای جدید را برای انجام مأموریتهای سخت آموزش دهد.
اما احتمالاً کمتر کسی به لایههای پنهانی که در این اثر به چشم میخورد بپردازد. به جرات میتوان گفت که فیلم تام کروز نهتنها تبلیغ قدرت نظامی آمریکا را نمیکند بلکه نهایت بیجربزگی آنان را آشکار میکند. همانطور که ممکن است بدانید، چین به بازار بزرگی برای محصولات هالیوودی تبدیل شده است و ابر کمپانیهای آمریکایی با حکومت چین شراکتهای چند صد میلیارد دلاری دارند؛ لذا هالیوود و آمریکا تحت هیچ عنوانی جرات توهین و انتقاد از چین را ندارند و بهخوبی مشاهده کردهاند که حکومت چین با منتقدان چگونه برخورد میکند. به عنوان مثال، دریل موری مدیرعامل وقت باشگاه بسکتبال هیوستون راکتس از نحوه برخورد حکومت چین با معترضین هنگکنگی انتقاد کرد و چین سریعاً دستور تحریم لیگ بسکتبال آمریکا را داد. جالب اینکه لبرون جیمز در کنار بازیکنانی به ظاهر لیبرال که در همه جا شعار «برابری برای همه» و «ضد نژادپرستی» میدهند، از دریل موری خواست تا ساکت شود و با جیب مردم * شوخی نکند.
این نهایت اعمال عوامفریبانه لیبرالترین و پولدارترین چهره ورزشی در آمریکا را نمایان میکند. بازیکنانی نظیر جیمز با سیاستهای ضدآمریکایی که اتخاذ کردهاند، ضرر جبرانناپذیری به درآمد لیگ زدهاند. اما برای او و دیگر هالیوودیها، خشمگین کردن مردم آمریکا و ازدستدادن بیزینس در ایالات متحده مهم نیست؛ (میزان مخاطبان لیگ بسکتبال به پایینترین حد در قرن جدید رسیده است.) بهطوریکه منتقدان این چهرهها معتقدند آنها فقط تعظیم جلوی «اربابان چینی» را در دستور کار قرار میدهند.
هالیوود نیز در چند سال اخیر کاری جز اطاعت و بله قربانگویی جلوی حکومت چین، نکرده است. اگرچه «تاپگان» در زمان ترامپ ساخته شده است و ترامپ در ظاهر مشکلات فراوانی با چین داشت؛ اما هالیوود به هیچ عنوان قصد جلب رضایت ترامپ را با فیلمی تبلیغاتی نداشته است. در این فیلم روی بازوی خلبانان نشان پرچم تایوان بود که به دلیل سرمایهگذاری چینیها در این اثر، این پرچم سانسور شده بود. چین، تایوان را بهعنوان کشوری مستقل نمیشناسد و به عقیده برخی کارشناسان علوم سیاسی عنقریب همین روزها به مانند اقدام روسیه علیه اوکراین، تایوان را تسخیر خواهد کرد. * سناتور تد کروز یکی از بزرگترین چهرههای ضد لیبرالیسم در آمریکا، در واکنش به سانسور کردن پرچم تایوان گفت: «ماوریک (کاراکتر تام کروز در فیلم) نماد شجاعت جوانان نظامی ما بود. ما با سانسور کردن پرچم تایوان و تعظیم جلوی چینیها چه پیامی داریم به جوانان امروزی در آمریکا میرسانیم؟ که شجاعترین خلبان ما از چینیها میترسد؟» تد کروز قصد دارد تا حق استفاده هالیوود از ظرفیت و امکانات نظامی آمریکا را برای فیلمهای «بی جربزه و ضدآمریکایی» ممنوع کند.
با کنارهگیری سرمایهگذار چینی، هالیوود جرات کرد تا سانسور پرچم تایوان را بر دارد. اما این اقدام نشانه قدرت نظامی آمریکا نیست. آنطور که یکی از کاربران فضای مجازی مینویسد: «چهقدر زود مردم از سر این تقصیر گذشتند و عوامل فیلم استادانه این قضیه را ماستمالی کردند. هم هالیوود و هم آمریکا بهخوبی میدانند که چین بزرگترین و قدرتمندترین دشمن آمریکا است؛ پس چرا دشمن در این فیلم، ایران است؟»
استیو بنن یکی از مهمترین عوامل رئیسجمهور شدن ترامپ در انتخابات ۲۰۱۶ بود. بنن، چین را به عنوان قویترین و مجهزترین دشمن آمریکا میداند. او از روز اول از ترامپ میخواست تا دلاری دیگر در خاورمیانه هزینه نکند و این منطقه را به کلی رها کرده و تمام توجه آمریکا را معطوف به چین کند. اما شرکای آمریکایی چینیها، زیرآب بنن را زدند و ترامپ او را اخراج کرد. پس از رفتن بنن، ترامپ در اقدامی نه چندان قاطعانه تعرفه واردات از چین را افزایش داد تا بلکه برندهای آمریکایی که در چین کالا تولید میکنند، به خانه باز گردند. اما چین برای مقابله به مثل، تعرفه واردات فولاد آمریکایی را به قدری بالا برد که ترامپ را مجبور به عقبنشینی کرد. پس از فشارهای شرکای آمریکاییِ چینیها و تولیدکنندگان استیل، سیاستهای ترامپ نسبت به چین تغییر کرد. اما در دولت ترامپ کارشناسان نظامی ضد ایران هنوز فعال بودند. آنان که دشمنی کردن با ایران را امری سودآور میدانستند، سیاستهای دولت ترامپ را به سمت دشمنی با ایران معطوف کردند. دشمنی با چین ضرر هنگفتی برای سرمایهداران آمریکایی دارد و در مقابل دشمنی با ایران امری است سودآور. کمپانی اپل سرمایهگذاری ۲۵۰ میلیارد دلاری جهت پیشرفت و توسعه زیرساختهای تکنولوژی در چین کرده است. بسیاری این سؤال را میپرسند که آیا اپل نمیتوانست این سرمایهگذاری را در آمریکا بکند؟ پس به وضوح مشخص است که کمپانیهایی نظیر اپل و نایکی مخالف دشمنی با چین باشند و همین کمپانیها فشارهای فراوانی به ترامپ بیاورند.
در خیانتی دیگر که در حالت عادی جرمش اعدام بود، ژنرالهای آمریکایی در پشت پرده با حکومت چین در صحبت بودند. آنها به چین قول دادند که ما جلوی هر اقدام نظامی «ضد چینی» را خواهیم گرفت. امروز دموکراتها به این ژنرالها افتخار میکنند!
یکی دیگر از نمادهای بیجربزگی هالیوود، اقدام شرمآور جان سینا بود. سینا در مصاحبهای فقط از تایوان بهعنوان یک کشور نام برده بود که این موضوع با خشم چینیها همراه شد. در نتیجه حکومت چین سریعاً دستور ممنوعیت پخش «سریع و خشمگین ۹» را داد. جان سینا و سرمایهگذاران هالیوودی این فیلم راه نجات را در اقدامی ننگین دیدند؛ جان سینا به زبان چینی از سیاستمداران چینی طلب عفو کرد. بلکه حکومت چین موضع خود را در رابطه با اکران فیلم مذکور تغییر دهد. شایان ذکر است که علیرغم تمامی اقدامات «کمونیست پسندانه» هالیوود، حکومت چین برخی از آثار پر فروش آمریکایی را اکران نمیکند.
سینمای چین در نقطه مقابل، از هیچ تلاشی برای آمریکاستیزی، کم نمیگذارد. پرفروشترین فیلمهای این کشور، آثاری پروپاگاندا گونه با محوریت ضد آمریکا هستند.
با این اوصاف هالیوود خوب میداند که جرات و اجازه «دشمن» نشان دادن چین را ندارد. آیا به واقعیت نزدیکتر نبود که تیم جنگندههای «تاپگان ۲» به نیروگاههای هستهای چینی حمله کنند؟ چرا باید به ایران حمله کنند؟
به عقیده برخی از منتقدان هالیوود، «تاپگان ۲» بیش از اینکه دشمنی آمریکا با ایران و یا تبلیغ قدرت نظامی را نشان دهد، بیوجودی این کشور در طرف شدن با رقیب اصلی خودش در مناسبات جهانی را نشان میدهد. این موضوع آنقدر پررنگ است که منتقدان به شکلی طعنهآمیز میگویند حتی اگر چین کشیدهای به سمت راست صورت آمریکا بزند، سرمایهسالاران آمریکایی سمت چپ را جلو برده تا آنها سیلی دیگری بزنند.
* جاکو ویلینک معروفترین و محبوبترین چهره نظامی بازنشسته شده در آمریکا است. طرفداران او، او را بسیار الهامبخش و انگیزش دهنده، میدانند و مخالفان جاکو، او را نماد «مردانگی زهرآگین» خطاب میکنند. بخش کامنتهای پادکست جو روگن با جاکو، یکی از خاصترین بخشهای کامنتینگ در فضای شبکههای اجتماعی است.
* کارشناسان آمریکایی حوزه آسیای شرقی میگویند که اقدام روسیه در اوکراین، به چین نوعی بهانه برای تجاوز به تایوان خواهد داد.
* جیب مردم. منتقدان لبرون جیمز میگویند منظور این ورزشکار از «جیب مردم»، لیبرالهای لیگ بسکتبال و سرمایهداران حوزه ورزش است و هیچ ربطی به مابقی سیصد و سی میلیون نفر دیگر آمریکا ندارد.
بسم الله
سلام علیکم، ممنون از نقد ولی مقداری در انتهایش خود زنی بود. بهتر بود تحلیل می کردید که چرا آمریکایی ها به ایران تنها در هالیوود حمله می کنند وگرنه حوزه تخصصی شما نیست ولی اشاره می کردید که ایران به عنوان رقیب و دشمن ایدئولوژیک آمریکا خطری کمتر از چین ندارد و تهدیدی جهانی است که با رها سازی اش منطقه و سپس جهان را برای آمریکا جهنم می کند، به طور مثال اقدامات ایران در چهل سال گذشته سبب شده است که چین یا روسیه هم امروز توان بلند کردن صدایشان را داشته باشند. متن به این صورت هم متاسفانه قابل برداشت است که ایران چون توان کمتری دارد آمریکا به آن حمله می کند و بهتر بود متن با واقع نگری و توجه به عرصه روابط بین الملل بر این نکته مانور می داد که چون حمله به ایران خطر اقتصادی ندارد این بازی هالیوودی به راه افتاده است. خلاصه که متن مقداری اقتدار ایرانی کم دارد.
با تشکر از دقت نظر شما… منظور نگارنده متن هم بحث اقتصادی بوده است.