به گزارش سوره سینما، شکست سخت یکی دیگر از انیمیشن‌های لیبرال دیزنی در آخر هفته عید شکرگزاری، پیام رسای خانواده‌های آمریکایی به محصولات مُبلغ همجنس‌گرایی و تراجنسیتی بود. داستان «دنیای عجیب» (Strange World) پیرامون یک کاراکتر همجنس‌گرا اتفاق می‌افتد. دیزنی برای ادای احترام به زحمات دست‌اندرکاران این اثر، تصمیم گرفت تا صرفا برای اکران در نقاطی از دنیا که همجنس گرایی را برنمی تابند، فیلم را سانسور نکند. این اثر در هیچ یک از کشورهای مسلمان، روسیه، چین و حتی فرانسه اکران نخواهد شد. «دنیای عجیب» با اکران در بیش از چهار هزار سالن سینما، فقط ۱۸ میلیون دلار در هفته اول فروخته است. بودجه این اثر در حدود ۱۸۰ میلیون دلار بوده و در حدود ۸۰ میلیون دلار دیگر، هزینه تبلیغات شده است.

ورایتی، وبسایت دوست‌دار دیزنی و این قبیل آثار، پیش‌بینی می‌کند که این انیمیشن حداقل یکصد میلیون دلار ضرر دهد. اما ورایتی، ددلاین و هالیوود ریپورتر به مشکل اصلی خانواده‌های آمریکایی با این قبیل آثار نخواهند پرداخت. وب‌سایت ددلاین در گزارش خود درباره گیشه این هفته اشاره کرد که دیزنی ضرر‌های حاصله از این اثر را با فروش «آواتار ۲» جبران خواهد کرد. ددلاین در ادامه اشاره داشت که «زوتوپیا» (Zootopia) نیز پیام‌های اجتماعی (گس‌لایت کردن مردم در رابطه با همجنس‌گرایی و فمینیسم) داشت و توانست در گیشه، بسیار خوب عمل کند. ورایتی نیز اشاره داشت که این فیلم ‌حتی از «لایت‌یر» هم ضعیف‌تر عمل خواهد کرد. شکست انیمیشن‌های دیزنی را نمی‌توان بر گردن کرونا و آبله میمون و آنفولانزا انداخت، چراکه «مینیون‌ها» و «سونیک» فروش بسیار خوبی در گیشه داشتند. فقط نکته این دو انیمیشن این بود که سازندگان، صرفا داستانی «بی آزار» و مناسب کودک عرضه کردند و فیلم را به پلتفرمی برای ترویج همجنس‌گرایی و ترنسجندریسم، تبدیل نکردند.

این قبیل اظهارات، پاک کردن صورت مسئله است. دلیل موفقیت «زوتوپیا» این بود که رسانه‌های ضد چپ‌گرایی «نه چندان فعال» در آنروز‌های آمریکا وجود داشت و مردم اهمیتی به پروپاگاندای دیزنی نمی‌دادند. اما امروز، خانواده‌های ایالات متحده، هوشیار شده و دقت بیشتری به محتوای کودکان و خردسالان می‌کنند. شکست پیاپی انیمیشن‌های دیزنی در چند سال اخیر، نشان می‌دهد که مدیران این مجموعه اهمیت بیشتری برای پیاده کردن سیاست‌های کالیفرنیایی، از سلیقه مخاطبان قائلند.

اما نتفلیکس دلیلی برای شکرگزاری در این ایام داشت و آنها در پایان این هفته، تنها شکرگزار میدان بودند؛ قسمت دوم « چاقوکشی» (Knives Out) توانست ۱۵ میلیون دلار در این آخر هفته بفروشد. نکته مهم در فیلم جدید دنیل کریگ در این است که این اثر به صورت همزمان در پلتفرم نتفلیکس پخش می‌شود و تعداد سالن‌های سینما نیز کمتر از یک ششم سالن‌های «دنیای عجیب» است.

«از خود گذشتگی» (Devotion) ساخته جدید کمپانی سونی درباره اولین خلبان سیاه‌پوست جنگنده‌های نیروی دریایی است‌. مدیران سونی می‌پنداشتند که با اکران این اثر پس از «تاپ گان» بتوانند بر موج استقبال مردم از آن فیلم، سوار شوند (حتی یکی از بازیگران آن فیلم در اینجا حضور دارد)؛ اما این اثر نیز در گیشه شکست سختی خورد. این فیلم با اکران در ۳۳۰۰ سالن سینما، فقط توانست ۹ میلیون دلار در هفته اول بفروشد.

شانس اصلی اسکار امسال نیز در گیشه شکست خورد. «خانواده فیبلمن» (The Fabelmans) فیلم زندگینامه‌ای استیون اسپیلبرگ درباره خودش، فقط ۳ میلیون دلار، پس از سه هفته اکران فروخته است. هیچ یک از آثار به اصطلاح «اسکاری» چند سال اخیر، با استقبال مخاطبان، همراه نشده است. آخرین فیلمی که اسپیلبرگ برای مخاطبان سینما و نه برای خودشیفتگان کالیفرنیایی، ساخته بود، به ۱۷ سال پیش باز می‌گردد. اسکار نیز به مانند جشنواره‌های اروپایی، صرفا به محفلی تبدیل شده است تا سلبریتی‌ها به افتخار یکدیگر دست بزنند و شعارهای سیاسی برای خویش، بسرایند.

اما همه آثار این هفته، نومید کننده نبودند؛ «برگزیده» (The Chosen) مستندی چند قسمتی است که به زندگی حضرت عیسی می‌پردازد. نکته جالب درباره این اثر اینست که، مردم عادی با جمع‌آوری کمک‌های شخصی، بودجه ساخت مستند را فراهم کرده‌اند و هیچ استودیویی پشت کار نیست. فعلا فقط دو اپیزود اول از فصل سوم در حال اکران است. ناگفته نماند که امتیاز این اثر در سایت IMDB نه و نیم ستاره است.

سخت است بتوان جایزه سنگین‌ترین شکست را به شاهکار دیزنی نداد، اما «او ‌گفت» (She said) نیز رقیب سر سختی حساب می‌شود. این فیلم فمینیستی، درباره دو روزنامه‌نگار زن در نشریه نیویورک تایمز است. این دو بانوی شجاع، افرادی هستند که پرده از مسائل هاروی وایستین برداشتند. شاید برای متصدیان لیبرال این فیلم، روی کاغذ اینطور به نظر می‌رسید حداقل فمینیست‌ها به تماشای این فیلم، بنشینند، اما حقیقت بسیار تلخ‌تر بود. منتقد برایت‌بارت درباره «او‌ گفت» گفت: می‌دانم که این یک اثر خیلی-خیلی-خیلی-خیلی مهم پرباره یک موضوع خیلی-خیلی-خیلی-خیلی مهم است، اما شما نمی‌توانید مردم را مجبور کنید برای دیدن این فیلم، پول بدهند. اما تناقض ماجرا اینجاست که آیا می‌دانید، چه کسی می‌توانست «او‌ گفت» را به یک فیلم ۱۰۰ میلیون دلاری تبدیل کند؟

هاروی واینستین.

متاسفانه.

نبوغ او در بازاریابی فیلم‌های مناسب مخاطب بزرگسال، برای موفقیت در گیشه و اسکار بود. او می‌دانست که نباید این اثر را در ۲۲۰۰ سالن سینما، اکران کند. موج #metoo شاید فقط در توییتر و اینستاگرام مخاطب داشته باشد؛ اما هیچ فیلمی با این موضوع در گیشه موفق نبوده است.

حتی «بامب‌شل» (Bombshell) با بازی شارلیز ترون، نیکول کیدمن و مارگو رابی نیز نتوانست #metoo را در گیشه، موفق کند.

درس اخلاقی که هالیوود آنرا نادیده می‌گیرد، اینست که فیلم متناسب با سلیقه زنان و برای مخاطب زن، با فیلم مبلغ فمینیسم، یکی نیست. اولی شاید بفروشد، اما دومی هیچ‌وقت. امسال دو اثر به اصطلاح «مورد علاقه خانم‌ها» نسبتاً موفق اکران شد که هر دو از بازیگران کهنه‌کاری نظیر ساندرا بولاک و جولیا رابرتز، که زنان آن‌ها را دوست دارند، استفاده کردند. جورج کلونی و چنینگ تتوم نیز بازیگران مرد این دو فیلم بودند.