به گزارش سوره سینما، نشست فیلم سینمایی «اتاقک گلی» به کارگردانی محمد عسگری با حضور کارگردان، تهیه‌کننده، نویسنده و عوامل فنی چهارشنبه ۱۹ بهمن در سالن نشست‌های پردیس سینمایی ملت برگزار شد.

در ابتدای این نشست، محمد عسگری؛ کارگردان گفت: به نظر من هرگونه صحبتی در مورد فیلم به‌گونه‌ای پیوست حرف‌های من به آن است، اگر فیلم، فیلم باشد مسیر خود را پیدا می‌کند. این فیلم پاییز سال گذشته از جانب تهیه‌کننده به من پیشنهاد داده شد و در اسفندماه سال گذشته بعد از ۵ ماه به نسخه اولیه‌ای از فیلم‌نامه رسیدیم. در اصل به دعوت تهیه‌کننده آمدم و علی‌رغم سختی‌ها این فیلم را کار کردم. در حو‌زه سینما تمام فعالیت‌هایی که در پشت‌صحنه داشتم فیلم‌هایی بودند که پروداکشن سنگینی داشتند و این فعالیت روی من تأثیر می‌گذاشت که چنین فیلمی را برای کارگردانی انتخاب کنم و علاقه داشتم که چنین فیلمی را کار کنم.

وی در مورد قهرمان‌پروری توضیح داد: قهرمان باید در این دست از فیلم‌ها وجود داشته باشد اما قهرمانی که از جنس مردم باشد و دست‌یافتنی باشد. تمام تلاش در این فیلم در این بود که از ظرف «شاهو»ی داستان به اندازه یک پارچ است به همان اندازه قهرمان‌بازی درمی‌آورد نه بیشتر و نه کمتر. بشر به دنیا آمده که در آرامش زندگی کند اما اوج و فرودهایی مثل جنگ برای او اتفاق می‌افتد. رنگ طیف تنوع شخصیت در کارگردانی، روی بازیگری کار شده است. تنها دو بار چهره منافقین را در فیلم می‌بینیم و سعی کردیم به طیف رنگی شخصیت اشراف داشته باشیم و بتوانیم قهرمان بسازیم.

این کارگردان بیان کرد: تلاشم در تمام فیلم‌های گذشته این بوده که بازیگرانی را پیدا کنم که مستعد باشند و بتوانند به سینما معرفی شوند و  اینجا بازیگری که انتخاب شد به علت آناتومی که داشت نهالی بود که در این فیلم سایه داد. ترجیحم این بود که طبق روال پیشین چهره شناخته شده‌ای در سینما نباشد علی‌رغم اینکه تورج الوند و آناهیتا افشار پیش‌ازاین هم بازی کرده‌اند. عده‌ای هم به دلیل اینکه شمایلی شبیه به شهدا داشته باشند انتخاب شدند و همگی از بازیگران تئاتر هستند. بازیگران فیلم انتخاب‌های وسط ما بودند اما برخی از آن‌ها انتخاب اول ما بودند.

عسگری در ادامه صحبت‌هایش گفت: در فیلم نماد شر و دشمن را داشتیم و رنگ‌های مختلفی از آن را نشان دادیم.

وی در مورد حضور مجید مجیدی به عنوان مشاور بیان کرد: بدون شک نمی‌توان شاگرد کسی بود و از او تأثیر نگرفت، اما در سکانس‌های فیلم اشاره مستقیم و برداشتی از فیلم‌های آقای مجیدی نداشته‌ام.

این کارگردان در مورد پایان فیلم نیز توضیح داد: مانند هر فیلمی پایان‌های مختلفی برای فیلم ما هم در نظر گرفته شده بود اما در نهایت این پایان را با اتفاق‌نظر همه روایت کردیم. مگر می‌شود جنگ را نشان داد و در آن خشونت وجود نداشته باشد. ضمن اینکه اگر قصه ما دوپاره باشد یک بخشی از آن عاشقانه بوده و نیم دیگر جنگی بوده است.

وی افزود: ما در برهه‌ای از اتفاقات کشور قرار گرفتیم که به ما ادوات نمی‌دادند و ما در شهرستان جوانمرد و در شلوغی‌ها کار می‌کردیم و یا باید کار را تعطیل می‌کردیم و یا ادامه می‌دادیم اما اگر جایی فکر می‌کنید غلو شده کار کرده‌ایم من سعی می‌کنم دوباره اصلاح کنیم.

عسگری توضیح داد: خیلی از فیلم‌ها را می‌بینید که داستان است و خیلی از فیلم‌ها صرفاً عملیات است. عملیات نجاتی که در فیلم تصویر شده است درام آن را هم شکل داده است.

داوود صبوری؛ تهیه‌کننده گفت: برای من مهم بود که نظر خانواده شهدا چیست اما خدا را شاکرم و خستگی من از بین رفت. من برای امروز خیلی استرس داشتم و نتوانستم بخوابم اما امروز خدا را شکر می‌کنم که فیلم را دوست داشتید.

وی ادامه داد: در جنگ اصلاً فرصت فکر کردن را نداریم و در لحظه تیر می‌خورید و باید در همان لحظه تصمیم گرفت و اقدام کرد. در فیلم شاید نباید این‌قدر دیالوگ وجود داشته باشد اما در جنگ حرف زیاد زده می‌شود چرا که باید در لحظه همدیگر را قانع کنند.

این تهیه‌کننده در مورد هزینه فیلم توضیح داد: یک فیلم اجتماعی با یک تک بازیگر زیر ۱۵ میلیارد تمام نمی‌شود. من یک قرارداد ناهار و شام بستم هر عدد ۴۵ هزار تومان ظرف سه ماه شد ۹۵ هزار تومان! فیلم‌های دفاع مقدس یقیناً هزینه‌بر است اما تمام تلاشم را کردم که از ظرفیت استان کرمانشاه استفاده کنم. به جرئت می‌توانم بگویم این فیلم ارزان‌ترین فیلم دفاع مقدسی است.

پدرام کریمی؛ نویسنده فیلم نیز بیان کرد: به یاد دارم که روزهای اول که صحبت می‌کردیم تأکید داشتیم که کارگاه قالی‌بافی یک نماد باشد و می‌خواستیم موتیف کار باشد و بیان کند که این اتحاد است که ایران را شکل می‌دهد.

به من‌ می‌گفتند این فیلم را کی ساختید که به حوادث اخیر می‌خورد اما این یک اتفاق و اتحاد ابدی است. ما اگر می‌خواستیم داستان را جلوتر روایت کنیم از زمانی می‌شد که از دوکوهه آغاز می‌کردیم و قومیت‌های مختلف در دوکوهه جمع شده بودند و می‌خواستند لب خط بیایند.

وی افزود: اگر می‌خواستیم کاری که در آن برهه منافقین انجام دادند نمایش بدهیم بسیار خشونت بالایی تصویر می‌شد و ما آن را تعدیل کردیم که بتوانیم نمایش دهیم. ما تصمیم داشتیم که در دل منافقین نرویم و دوربین سمت آن‌ها نرود و از فجایع دور باشیم و قصه خودمان را روایت کنیم. آقای صبوری (تهیه‌کننده) زمان عملیات واقعاً خودشان در اتاقک بوده‌اند.

حسن نجفی‌منش؛ طراح جلوه‌های بصری، گفت: من سال گذشته با «دسته دختران» حضور داشتم و امسال با این فیلم در جشنواره حاضر شدیم. ما در این جشنواره فرصت کمی داشتیم و با توجه به اتفاقات کارمان عقب افتاد اما سعی کردیم با گروه پیش برویم تا عقب نمانیم.

محسن خدابخشی؛ طراح صحنه گفت: این پروژه به نسبت پروژه‌های دفاع مقدس ما را درگیر یکسری مسائلی کرد که باید در کرمانشاه باید فیلم‌برداری می‌کردیم و ۱۰۰ درصد کار در آنجا بود. ما یک روستا را به طور کامل ساختیم و ۵۰ تا کمرشکن به آنجا بردیم. ۹ ماه درگیر این پروژه بودم و ۴ ماه ساخت لوکیشن طول کشید. از ابتدا قصد داریم کار میدانی انجام دهیم مگر اینکه مجبور باشیم. مانند زمانی که جنگنده لازم داشتیم و مجبور بودیم از جلوه‌های ویژه استفاده کنیم.

تهیه‌کننده در پایان گفت: این فیلم متعلق به شهدا است و شهدا هیچ‌وقت تخریب نمی‌شوند و هیچ نگرانی بابت تخریب شدم نداریم.