سوره سینما – اتحادیه کارگردانان آمریکا چهارشنبه گذشته شروع به آغاز مذاکرات با کمپانی‌های بزرگ هالیوودی کرد.

متن پیش رو را لزلی لینکا گلیتر رئیس اتحادیه کارگردانان نوشته است:

ما قطعاً می‌جنگیم، مهم نیست که چه اتفاقی می‌افتد، ما باید به یک توافق منصفانه برای اعضا برسیم و هم باید در موفقیت فیلم‌ها در گیشه و استریمینگ شریک شویم. ^۱

ما می‌دانیم که مسیر سختی در پیش داریم. اما ما از مواضعی که سبب بقای این صنعت شده است، کوتاه نخواهیم آمد؛ وقتی هنرمندان موفق شوند، همه موفق می شوند. بهمین دلیل مذاکرات امسال، صرفاً رسیدن به یک توافق منصفانه برای سه سال آتی نیست، بلکه درباره آینده این صنعت است.

ما مانند دیگران منتظر بودیم تا اتحادیه نویسندگان و کمپانی‌ها به یک توافق معقول برسند؛ اما پس از شش هفته، کمپانی‌ها نخواستند تا به دغدغه‌ها و ارزش‌های نویسندگان رسیدگی کنند.

با توجه به سر رسیدن توافق ما در ۳۰ جون، ما از منظر حقوقی و قراردادی باید شروع به مذاکره کنیم. از طرفی دیگر هم مسئول ۱۹ هزار عضو خود هستیم و باید بهترین قرارداد ممکن را برای آنها ببندیم؛ ما این تعهد را بسیار جدی می‌گیریم.

قرارداد اتحادیه بازیگران نیز به زودی سر خواهد رسید و آنها یکماه پس از ماه، مذاکراتشان را آغاز خواهند کرد. به همین دلیل ما باید سریع به نتیجه برسیم. ما از این بازه ۴ هفته‌ای، نهایت استفاده را خواهیم کرد و برای همراهی از اعضایمان، به نبرد کمپانی‌ها می‌رویم.

من به عنوان یک کارگردان با سابقه می‌دانم که حساسیت این جنگ، بالاست. بسیاری از کارگردانان تیم ما، نمی‌دانند که چه موقعی دوباره کار خواهند کرد؛ لذا آنها وابسته درآمد منصفانه مستمر در دوران بین پروژه ها، هستند. همانطور که می‌دانید، هزینه‌های زندگی بسیار بالا رفته است و این حقوق‌ها، کافی نیست. ^۲

از طرفی دیگر، تعدادی از استودیو‌ها با یکدیگر ادغام شده‌اند و به ابر کمپانی‌هایی تبدیل شده‌اند که تمام مراحل ساخت و توزیع را خودشان انجام می‌دهند. سبک کسب و کار آنها عوض شده است؛ آنها به دلیل اینکه هر کدام پلتفرم استریمینگ خود را ساخته‌اند، فیلم‌ها و سریال‌ها را دیگر در بازار آزاد نمی‌فروشند. این سبک بیزنس، تاثیر مستقیم روی درآمدهای ثانویه ما گذاشته است.

با توجه به اینکه مشترکین این پلتفرم هر روز بیشتر شده آنها بازارهای جهانی را هم تسخیر کرده‌اند، اما کمپانی‌ها سهم منصفانه‌ای از محل این درآمد به ما نمی‌دهند.

ناگفته نماند که موضع کنونی استودیو‌ها، تهدیدی برای ده‌ها هزار شغل اتحادیه‌ای است. استودیو‌ها بیزنس خود را روی شانه‌های کارگردانان، نویسندگان، بازیگران، تهیه‌کنندگان و … سوار کرده‌اند و امروز همه ما پشت هم قرار گرفته و یکصدا شده‌ایم. اگر استودیو‌ها واقعاً می‌خواهند تا شریک ما شوند، باید مثل شرکای واقعی رفتار کنند.

ما با استخدام نود متخصص در زمینه‌های مختلف، پیشنهاد خود را آماده کرده‌ایم و قصد جنگیدن برای یک قرارداد منصفانه و شایسته اعضایمان، را داریم.

منظور ما دقیقاً چیست؟ در این مذاکرات، باید حقوق ما با توجه تورم و هزینه‌های بیمه و بازنشستگی، منظور شود. یعنی این مذاکرات باید به یک افزایش دستمزد ملموس و به روز ختم شود و سهم ما از استریمینگ نیز لحاظ شود. ما با مابقی اتحادیه‌ها در این زمینه مشترک هستیم.

در این مذاکرات باید به اضافه‌کاری ها اهمیت داده شود؛ باید گوناگونی نژادی و جنسیتی در این صنعت بیشتر شود؛ ^۳ باید صدای مظلومان شنیده شود؛ و باید به کل تیم کارگردانی اهمیت داده شود.

ما همیشه برای آینده خود جنگیده و خواهیم جنگید. ما تا آخر کار در کنار هم ایستاده‌ایم و باید قراردادی امضا شود که ارزش کار ما را لحاظ کند.

پاورقی:

۱. سوال اینجاست که آیا این کارگردانان نباید در ضرر و نفروختن فیلم‌ها و سریال‌ها هم شریک کمپانی‌ها باشند؟ اگر بردیم، شریکیم و اگر باختیم، گردن کمپانی‌ است؟ این حرف رئیس اتحادیه، بیشتر شبیه حرف نزول خوران است. آنها نمی‌خواهند در شکست شریک شده و تقصیری را بر عهده بگیرند. تا امروز، اگر فیلم‌ها و سریال‌ها نفروشند، کارگردانان و بازیگران پاداشی نمی‌گیرند؛ کسی آنها را جریمه نکرده است.

۲. به اعتقاد کارشناسان مسبب وضع کنونی اقتصادی در آمریکا، هالیوود و حامیان حزب دموکرات هستند. هالیوود به عنوان بازوی رسانه‌ای دموکرات‌ها، افراد این حزب را در جای جای دولت گنجانده و تبلیغ و تبیین سیاست اقتصادی حکومت بایدن را در پیش گرفته‌اند. کافیست قیمت بنزین و تورم، را با چهار سال پیش مقایسه کرد. اگر کارگردانان و نویسندگان نگران تورم هستند، شاید بهتر باشد چاره آنرا در صندوق رای بجویند

۳. منظور رئیس اتحادیه این است که مدیران کمپانی‌ها باید اولویت استخدام را روی جنسیت غیر از مذکر و روی نژادهای سیاه‌پوستان، آسیایی‌ها، لاتینکس (جنسیتهای مختلف ساکن در آمریکای مرکزی و جنوبی) و جهان سومی‌ها بگذارند.