سوره سینما – مت مایتوم (توتال فیلم) : برای مطالعه قسمت اول به این لینک  و قسمت دوم به این لینک مراجعه کنید.

گردآوری گروه

تمرکز بر تجربیات شناختی از دیگر وجوه اوپنهایمر است که آن را با قدرت در میان آثار نولان قرار می‌دهد (و ترکیبی از عکاسی سیاه و سفید و رنگی خاطرات فیلم ممنتو را زنده می‌کند.) به گفته نولان: «من این فیلم‌نامه را اول شخص نوشته‌ام؛ کاری که قبلاً انجام نداده بودم. نمی‌دانم دیگران این کار را می‌کنند یا خیر… اما فیلم تلفیقی از وقایع واقعی و صحنه‌هایی با چاشنی خلاقیت شخصی است. صحنه‌های رنگی با چاشنی خلاقیت شخصی، و صحنه‌های سیاه و سفید واقع‌گرایانه می‌باشند. من صحنه‌های رنگی را از بُعد اول شخص نوشتم. بنابراین به نظرم این امر برای بازیگری که آن را می‌خواند دلهره‌آور باشد.»

اما علیرغم حضور رابرت اوپنهایمر در کانون این داستان، او مشغول فعالیت در یکی از مهم‌ترین لحظات تاریخ است، که همین امر نولان را بر آن داشته تا یکی از هیجان‌‌آورترین تیم‌های بازیگری مکمل را به جلوی دوربین بیاورد. این یکی دیگر از عناصر فیلم است که به شما بیشتر حس دیدن ژانر واقعی می‌دهد تا بیوگرافی تاریخی مرسوم.

امیلی بلانت در کنار مورفی نقش همسر اوپنهایمر با نام کَترین معروف به کیتی را بازی می‌کند.

امیلی بلانت که برای اولین بار با نولان همکاری می‌کند، از نحوه پیوستن به این پروژه می‌گوید. وقتی او تصمیم می‌گیرد تا شما را ببیند، یعنی قرار است اتفاق خوبی بیافتد؛ زیرا او بسیار دقیق است. من فیلم‌نامه را در خانه او خواندم و کاملاً هیجان‌زده شدم. و صادقانه بگویم حتی اگر یک سکانس بود انجامش می‌دادم.

وقتی توتال فیلم از بلانت پرسید که آیا یکجا خواندن این فیلم‌نامه سه ساعته با در بر داشتن دوره‌های زمانی متفاوت و بزرگترین پیشرفت‌های علمی و پیچیده‌ترین موضوعات زمانه ما برایت چالش‌برانگیز بود، او در پاسخ گفت: «نه چون کاملاً احساسی و هیجان‌انگیز بود. و گویی نولان این فیلم بیوگرافی را در اسب تروایی مخفی کرده و آن را وسط ژانر تریلر قرار داده است. کل فیلم‌نامه حقیقتاً حیرت‌آور بود. این داستان، و دردی که این مرد بر دوش می‌کشد، تمام وجود من را تسخیر کرده بود.»

با وجود این که وقایع فیلم با اسناد و مدارک و با ارائه کوچک‌ترین جزئیات در کتاب برد و شروین (و اسناد تاریخی بی‌شمار دیگری) به ثبت رسیده‌اند، تیم بازیگری همچنان در رابطه با بحث در مورد جزئیات بیشتر پیش از مشاهده فیلم توسط مخاطبان سینما، مردد بودند.

«گویی نولان این فیلم بیوگرافی را در اسب تروایی مخفی کرده و آن را وسط ژانر تریلر قرار داده است.»

امیلی بلانت

بلانت اظهار داشت: اما اگر بخواهم نکته‌ای در رابطه با کیتی اوپنهایمر بگویم، باید به سطح علمی بالای او و همچنین رازداری او از تمام اسرار همسرش اشاره کنم. بلانت با خنده گفت: «باید بدانید که او شخصیت بزرگی بوده است.» و کسی نبود که با اصول ایده‌آل زن خانه‌دار در آن زمانه تطبیق پیدا کند.

مورفی و بلانت پیش از این در فیلم مکان ساکت: قسمت ۲ با هم همکاری داشته‌اند. مورفی گفت: «به نظرم در برخی مواقع، شانس به شما روی می‌آورد. اگر بازیگرها سابقه همکاری موفق با یکدیگر داشته و با یکدیگر دوست باشند، در پروژه‌های بعدی اتفاقات جذابی را بر روی صحنه رقم می‌زنند. و مسیر این دو بازیگر در فیلم اوپنهایمر خارق‌العاده است. و به نظرم این اتفاق مثبت دو وجه داشت: یک این که امیلی یکی از بهترین بازیگرهاست، و خب ما قبلاً سابقه همکاری را با یکدیگر داشتیم.»

تیم بازیگری این فیلم همان‌طور که پیش از این هم اشاره کردیم، از بازیگرانی همچون رابرت داونی جونیور در نقش لوئیس استراوس، رئیس کمیسیون انرژی اتمی آمریکا (و از مخالفان اصلی اوپنهایمر در دادگاه در دوره مک‌کارتی)؛ مت دیمون در نقش لسلی گُروز، از افسران ارشد ارتش و مدیر پروژه منهتن؛ و فلورنس پیو در نقش جین تتلاک، روان‌شناس و نویسنده چپ‌گرایی که از پیش از ازدواج اوپنهایمر با کیتی، با رابرت اوپنهایمر در رابطه بود، بهره‌مند می‌باشد.

اما با نگاهی عمیق‌تر متوجه می‌شویم که این فیلم از استعدادهای بازیگری فراوانی در نقش‌های مکمل شامل بازیگران درجه یک برنده اسکار و همچنین بازیگرانی با سابقه کار درخشان در نقش‌های نابهنجار بهره می‌برد. از رامی ملک، کِنِت برانا، بنی سفدی، دِین دی‌هان و آلدن ارن‌رایک می‌توان به عنوان چهره‌هایی آشناتر نام برد. جاش هارتنت نیز در این فیلم اولین تجربه همکاری خود با نولان را سپری می‌کند؛ او در پروژه‌های قبلی نولان شامل شوالیه تاریکی: بتمن آغاز می‌کند، صحبت‌هایی را برای همکاری انجام داده بود اما به سرانجام نرسیدند.

هارتنت در مصاحبه با توتال فیلم می‌گوید: «با وجود این همه ستاره در فیلم، این نکته احتمالاً به ذهن شما خطور می‌کند که احتمالاً فضای فیلم پر از خودخواهی و منیت است. اما شما این‌چنین چیزی را در فیلم‌های نولان مشاهده نمی‌کنید، چون همه می‌دانند به دلیل مشخصی در آن‌جا حاضر هستند؛ دلیل حضور آن‌ها حمایت از فیلم و کارگردان است. بنابراین افراد منیت خود را وارد فضای کار نکرده و شما شاهد فضای صمیمی و دوستانه در محیط کار هستید. و زمانی که وسط ناکجا آباد مشغول فیلم‌برداری هستید، به خوبی با شخصیت افراد آشنا می‌شوید.»

هارتنت در این فیلم در نقش ارنست لارنس، فیزیکدان هسته‌ای که اقدامات مهمی در پروژه منهتن انجام داد، به بازی می‌پردازد. «این امر برایم عجیب بود که این‌چنین شخصیت تاریخی بزرگی با چنین نقش محوری در تصمیم‌گیری‌ها در پروژه منهتن و آزمایشگاه تشعشعات رادیواکتیو را به خوبی نمی‌شناختم.» هارتنت که قصد نداشت اطلاعات بیشتری در رابطه با کاراکترش در فیلم بدهد، به این نکته اشاره کرد که اوپنهایمر و لارنس دوستان صمیمی بودند. او اضافه کرد: «لارنس یکی از فرزندانش را به نام اوپنهایمر نام‌گذاری کرد، و آن‌ها مدت‌های طولانی با یکدیگر همکاری کرده، و نهایتاً به همکاران صمیمی تبدیل شدند.»

به گفته توماس مسئول انتخاب بازیگران همیشگی آن‌ها جان پاپسیدرا (ممنتو، سه گانه شوالیه تاریکی و …) خیلی زود به پروژه اضافه شد: «زیرا قصد داشتیم در زمان گفتگو با استودیوها در رابطه با این پروژه به آن‌ها بگوییم که ما به چنین بازیگرانی برای این فیلم فکر می‌کنیم.» «از ابتدا می‌دانستیم که قصد گرد آوردن یک تیم بازیگری فوق‌العاده را داریم.» این امر برای نولان یادآور عصر قبلی فیلم‌سازی است. «زمانی که مشغول انتخاب بازیگر برای فیلم بتمن آغاز می‌کند بودم، حرفم به استودیو این بود، که می‌خواهم کاری را بکنم که دیک دانر در فیلم سوپرمن (۱۹۷۸) انجام داد.» یادم می‌آید وقتی در کودکی این بازیگران بزرگ نظیر گلن فورد، مارلون براندو، جین هکمن و … را دیدم کاملاً متحیر شدم. این امر به فیلم جایگاه والایی داد… و این سبک از فیلم‌سازی به مرور زمان کنار رفت. در فیلم بتمن آغاز می‌کند، ما تمام تلاشمان را کردیم تا مجدداً این اتفاق را رقم بزنیم.

بنابراین در عین حال که من همیشه تلاشم بر این بوده است تا بهترین بازیگران ممکن را به کار بگیرم، دلیلی وجود دارد که ستاره‌های سینما در این جایگاه حضور دارند. همکاری با این تیم بازیگری خارق‌العاده برای من بسیار خوشایند و همچنین چالش‌برانگیز است، اما فیلم کاملاً بر تجارب یک فرد و نقطه‌نظرات او نسبت به دنیا متمرکز است.