سوره سینما – در سال گذشته نزدیک به ۱۹ میلیون نفر به تماشای مراسم اسکار نشستند. امسال برنامه یک ساعت جابجا شد و به جای ساعت ۶ در ساعت ۷ غروب برگزار شد؛ با همه هیجان «باربنهایمر» این برنامه تنها تواسنت نظر ۱۹.۵ میلیون نفر را به خود جذب کند – کمی بیشتر از پارسال.
اگر چه، برنامه امسال در گروه سنی ۱۸ تا ۴۹ سال با آمار بینندگان ۳.۸، شاهد عقبنشینی بود. آمار بینندگان این گروه سنی در سال گذشته به میزان ۴.۰ بود. در واقع مهمترین گروه بینندگان با عقبنشینی ۵ درصدی همراه بوده است.
مخاطبان جوانتر به قدر کافی به مراسم اسکار یا حتی خود تلویزیون اهمیت نمیدهند – آنها حتی اگر بخواهند میتوانند فردایش، هایلایتهای مراسم را در یوتیوب مشاهده کنند. آن چه که برای برگزارکنندگان این مراسم نگرانکننده است، این نکته میباشد که آنها در حال از دست دادن مخاطب اصلی و وفادار خود با سن ۵۰ و بالاتر هستند؛ کسانی که از کودکی با دیدن فیلم در سینماها بزرگ شدند، اما هماکنون محتوای مورد علاقه خود را از شبکههای استریمی دنبال میکنند.
بله، فیلمهای هالیوودی در حال حاضر دیگر به مانند سابق جذاب نیستند. به این نکته اشاره میشود که زمانی برندگان جایزه بهترین فیلم اسکار فیلمهایی نظیر «گلادیاتور»، «تایتانیک»، «سکوت برهها»، «فارست گامپ» و «ارباب حلقهها» بودند، که اکثر مردم آمریکا پیش از مراسم به تماشای آنها نشسته بودند. اما حالا برندگان این جایزه را فیلمهایی نظیر «کودا»، «سرزمین خانه به دوشها» و «همهچیز همهجا به یکباره» تشکیل میدهند. اینها فیلمهایی نیستند که به مانند آثار سابق وارد فرهنگ عامه شده باشند.
اما حتی مشکل اینجا هم پیدا و حل نمیشود. دو فیلم مهم و محبوب سال گذشته حضور پررنگی در مراسم اسکار ۲۰۲۴ داشتند. «باربنهایمر»ی که به یک پدیده فرهنگی تبدیل شد، اما حتی این پدیده هم نتواسنت توجه بسیاری را به این مراسم جلب کند. پس چه اتفاقی افتاده است؟
این عجیب نیست که چگونه درست ۱۰ سال پیش در سال ۲۰۱۴ آمار بینندگان اسکار به رقم چشمگیر ۴۰ میلیون مخاطب رسید؟ زمانی که این آمار را با رقم یکشنبه شب مقایسه میکنیم متوجه افت ۲۲ میلیون نفری مخاطبان میشویم.
شاید این آمارهای اندک از این عامل بزرگ نشئت میگیرند؛ این که ۱ درصد از جامعه مشغول جایزه دادن و خوش و بش و بگو و بخند با ۱ درصد دیگر هستند، و این چیزی نیست که دیگر با روحیه اجتماعی کنونی ما سازگار باشد. صادقانه، وقتی به آن فکر میکنید مضحک به نظر میرسد. گویا دیگر دیدن افراد ثروتمند در یک رویداد لاکچری با آن همه زرق و برق و خوردنی و نوشیدنیهای متنوع، جذابیت سابق را ندارد.
مراسم اسکار یادگاری از گذشته است، زمانی که دیدن سلبریتیها اتفاق هر روزه نبود. ما جامعهای هستیم که فضای مجازیمان اشباع است از محتوای سلبریتیها، و بنا بر این دیگر دیدن ستارهها هیجانی ندارد. بنا بر این به قول عدهای اگر بخواهیم آمار بینندگان اسکار را افزایش دهیم باید دوباره ریکی جرویس را در قامت مجری این برنامه قرار دهیم تا پوچی این برنامه را بر روی صحنه خود مراسم، یادآوری کند.