به گزارش سوره سینما به نقل از روابط عمومی انجمن صنفی عکاسان سینما، نشستی با حضور فریدون جیرانی، محمدرضا عرب، سامان سالور، دانش اقباشاوی، مهدی جعفری، اصغر نعیمی و وحید موسائیان هیئت مدیره کانون کارگردانان سینمای ایران و محمد فوقانی، علی نیک رفتار، امیر عابدی، حسن شجاعی اعضای هیئت مدیره انجمن صنفی عکاسان سینمای ایران، جهت بررسی چالش های چگونگی اجرای امنیت شغلی و امضای تفاهم نامه ای در این زمینه درخانه سینما شماره ۲ برگزار شد.

درابتدای این جلسه محمد فوقانی با اشاره به چالش های عکاسی فیلم و دغدغه انجمن صنفی عکاسان سینما در این زمینه تاکید کرد که به جهت ایجاد بهتر امنیت شغلی، کارگردانان سینمای ایران که از ارکان مهم و هدایت گر آثار سینمایی و نمایش خانگی هستند نسبت به حضور عکاس حرفه ای در آثارشان حساس تر باشند و با دقت و وسواس بیشتری به این موضوع نگاه کنند، چرا که در نهایت خروجی تبلیغات آنها که مهم ترین بخش آن عکس است تاثیر مستقیمی در نحوه معرفی محصول دارد.

امیر عابدی نیز در ادامه با تاکید بر اینکه نیاز است کارگردان به عکس های اثرش حساس باشد، ادامه داد: طبیعی است که فیلم ها طی سالیان به فراموشی سپرده می شوند، اما عکس ها که اساسا روایتی است از شرایط اجتماعی و سیاسی جامعه همواره باقی می مانند.

عابدی اضافه کرد: باید به این موضوع هم توجه کرد که عکاسی سینما با توجه به تجهیزاتی که عکاس به همراه دارد در مقابل دستمزدی که عکاس می گیرد رقم چندانی نیست. اما حضور عکاس حرفه ای برگ برنده یک اثر سینمایی یا نمایش خانگی محسوب می شود.

علی نیک رفتار نیز در ادامه گفت: پیش از این نیز جلسات مختلفی از طرف انجمن عکاسان سینما با کانون کارگردانان برگزار شده است و هدف از جلسات این است که عکاسان حرفه ای سینما مورد حمایت اعضای کانون کارگردانان قرار بگیرند. باید به این موضوع واقف باشیم که اساسا عکاسان حرفه ای سینما به آگاهی در کارشان رسیده اند که نتیجه نهایی کارشان برای تهیه کننده و کارگردان رضایت بخش است. این حرف به این معنا نیست که ما مانعی برای کار عکاسان غیر صنف ایجاد می کنیم، بلکه به نظر می رسد از گذشته تا به امروز عکاسی سینما برای عده ای که دغدغه این حرفه را ندارند مجوزی برای ورود به سینما است و عکاسان غیر حرفه ای به ماهیت اصلی عکاسی فیلم ضربه می زنند.

حسن شجاعی نیز در ادامه گفت: نگاه کارگردانان سینما برای عکاسان مهم است و دوست داریم نگاه شما به عکاسی فیلم سخت گیرانه باشد و از عکاسان حرفه ای و عضو صنف بیشتر استفاده کنید. این روزها بحث حضور عکاسان غیر حرفه ای در سینما بیشتر از سابق است. عکاسانی که نمی توانند خواسته تهیه کننده و کارگردان را در تبلیغات اثر برآورده کنند و تصور می کنم می توان به این موضوع پر اهمیت توجه ویژه ای داشت.

فریدون جیرانی در ادامه این جلسه گفت: باید بپذیریم که نسل ها تغییر می کنند و نسل جدید جایگزین می شود. یاد حسین ملکی و رضا بانکی بخیر. عکاسان قبل از شما بودند. نسل عوض شده و عکاسان دیگری جای آنها را گرفته اند. موضوعی که از ابتدا به آن اشاره کردید دو وجه دارد. وجه کیفی آن قطعا مهم است. یعنی کارگردان از عکس دفاع کند. همچنان که باید از فیلمبردار و باقی همکارانش در یک فیلم یا سریال دفاع کند. موضوعی که باید در نظر بگیرد هم این است که اساسا به نسل جدید امکان بدهید که وارد شوند و تجربه کنند. حرف های شما مبنی بر حساسیت کارگردان نسبت به عکس بسیار مهم و درست است. ما طی این جلسات می توانیم به یک چشم انداز و راه حل مشترک برسیم و باید به این موضوع صنفی نگاه شود.

محمد رضا عرب نیز تاکید کرد که باید به این موضوع آگاه باشیم که کمی تغییر نسل داده ایم و سینما هم از چرخه خانواده ها خارج شده است.

او ادامه داد: خوشبختانه شما راه را برای عکاسان تازه کار باز گذاشتید که با اجازه گرفتن از صنف شما قبل از ورود به پروژه می توانند مشغول به کار شوند. این مسیر باید شکل و شمایل خاص خودش را پیدا کند. پیشنهادم برگزاری ورک شاپ بین کانون کارگردان ها و عکاسان سینما است. به نظر من زمانی که تریبون داشته باشیم می توانیم در مورد کیفیت عکس صحبت کنیم.

سامان سالور نیز در بخش دیگری از این جلسه گفت: دغدغه شما را ما هم در کانون کارگردانان داریم. خیلی وقت ها سازندگان آثاری که در پلتفرم یا سینما ساخته می شود را نمی شناسیم! به شخصه علاقه‌مند عکاسی و فیلمبرداری و قاب زیبا هستم. قطعا یک فریم عکس خیلی وقت ها می تواند سند تاریخی یک فیلم باشد و یا بهترین معرف فیلم باشد. معتقدم که به مرور زمان ویترین سینما به صفحه کوچک موبایل منتقل شده است. خیلی چیزها به این صفحه کوچک آمده، اما همچنان اهمیت یک فریم عکس را درک می کنم.

در کارهای اخیر هم تجربه کرده ام که گاهی یک فریم عکس را از سکانسی که فیلمبرداری کرده ام بیشتر دوستش داشتم. سعی کرده ایم همیشه روابط جای خودش را به ضوابط بدهد و از کسانی که سالها است در این عرصه کار می کنند استفاده کنیم.

سالور ادامه داد: بسیاری از اوقات عکاس توسط تهیه کننده به پروژه معرفی می شود و شاید کارگردان در میان مشغله های بی شماری که دارد این بخش کمی از چشم اش پنهان می ماند. اما واقعیت این است که نگرانی انجمن عکاسان سینما را کاملا درک می کنم و پیشنهادم برگزاری چنین جلساتی با تهیه کنندگان هم هست تا در نهایت این صحبت ها به یک تفاهم نامه اجرایی ختم شود و قدرت اجرایی داشته باشد تا عکاسی که مورد تایید صنف شما نیست نتواند کار کند. اینکه قدرت اجرایی این ماجرا چقدر می تواند قانونی و صنفی باشد را نمی دانم.

او در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: این بدعت جدید پلتفرم ها را متوجه نمی شوم که غیر از عکاسی که در صحنه حضور دارد عده ای دیگر برای تبلیغات سریال عکاسی می کنند؟! وقتی بهترین عکس ها را در صحنه داریم که معرفی بهتری از اثر است چرا باید تن بدهیم به عکس های تکراری تبلیغاتی از سریال ها؟ این هم موضوعی است که باید در مورد آن صحبت شود.

دانش اقباشاوی نیز در بخش دیگری از این جلسه گفت: مادر سینما عکاسی است. دوره ای که فیلم کوتاه می ساخیتم یا دستیار کارگردان هایی بودم که عکس برای آنها مهم بود ارزش و جایگاه واقعی عکس مشخص تر بود. الان دوره تهیه کننده محوری هم نیست. سرمایه محور است. پیشنهاد من هم به انجمن عکاسان این است که کمی شرایط عضویت را ساده تر بکنند.

فوقانی در ادامه صحبت های اقباشاوی تاکید کرد که در حال حاضر هم شرایط عضویت در انجمن عکاسان سینما پیچیده و سخت نیست. اما بسیاری از عکاسانی که صرفا با داشتن دوربین عکاس فیلم یا سریال می شوند و مراحل حضور در صنف را رعایت نمی کنند، طبیعتا خروجی خوبی هم برای آثار سینمایی و نمایش خانگی ندارند.

مهدی جعفری نیز در بخش دیگری از این نشست با اشاره به اینکه از یک درد مشترک به جهت امنیت شغلی صحبت می کنیم ادامه داد: در حال حاضر همه چیز سرمایه سالاری است. در این شرایط تولید و هزینه های گران اگر تهیه کننده ای  دست به انتخاب عکاسی با دستمزد پایین را انتخاب می کند قطعا هنوز درکی از عکس فیلم پیدا نکرده است.

او ادامه داد: من هم فکر می کنم  بهتر است به برگزاری ورک شاپ ها با همکاری کانون کارگردانان و انجمن عکاسان فکر کنیم و اجرایی کنیم .به نظرم اتفاق موثر و مفیدی است که بازتاب خوبی هم خواهد داشت. باید در این زمینه فرهنگ سازی کنیم.

اصغر نعیمی نیز در ادامه گفت: من فکر نمی کنم تهیه کننده به دلیل صرفه جویی در هزینه های فیلم از عکاس غیر حرفه ای استفاده می کند. به نظر من دلیل آن تغییر شکل تبلیغات است. شخصا آدم عکس بازی هستم حتی زمانی که فیلم کوتاه می ساختم از عکاس حرفه ای خواهش می کردم حضور داشته باشد. بنابر این می دانم حضور عکاس مسلط، حرفه ای و آگاه چقدر موثر و مفید است. واقعیت این است که زمان ساخت فیلم یا سریال به عنوان کارگردان آنقدر روی مسائل دیگر باید چانه بزنیم که گاهی عکس به حاشیه رانده می شود. تصور می کنم موضوع امنیت شغلی عکاسان سینما باید در شورای عالی تهیه کنندگان نیز مطرح شود تا با آن دوستان هم به نتیجه مشخص و درستی برسید.

وحید موسائیان از دیگر اعضای هیئت مدیره کانون کارگردانان نیز گفت: ما هم در کانون کارگردانان با این موضوع رو به رو هستیم که کارگردان‌هایی مشغول به کار هستند که اصلا آنها را نمی شناسیم. این رویایی است اگر فکر کنیم کارگردان می تواند در انتخاب همه عوامل دخالت کند. تا زمانی که صنف، خانه سینما و کانون کارگردان ها قدرت ندارد، تفاهم نامه هم به جایی نخواهد رسید. شاید نیاز است انجمن عکاسان به جای برگزاری سالانه یک جشن، برنامه های دیگری هم برگزار کند. باید جوان ها را جذب کنید و به آنها آموزش بدهید.

فریدون جیرانی نیز در پایان گفت: این روزهای سینمای ایران با دو قطب بازیگر و سرمایه رو به رو است که در انتخاب عکاس هم نقش مهمی دارند. اما باز هم تاکید می کنم که ایجاد امنیت شغلی باید صنفی پیگیری شود.

علی نیک رفتار افزود: خوشبختانه خبرهایی مبنی بر تشکیل نظام صنفی که بر اساسا آن هر فردی که شماره نظام سینمایی دارد اولویت حضور در پروژه را دارد به گوش می رسد که اتفاق خوبی است و امیدوارم به زودی اجرایی شود.

سامان سالور در پایان افزود: باید به این نکته هم اشاره کنم که همچنان در شکل سینمای مستقل کارگردان می تواند نقش موثری ایفا کند. در این شکل از سینما پول زیادی نیست. اما می توان از عکاسان خوب استفاده کرد. در سینمای مستقل همچنان کارگردان محور هستیم. در مورد ایجاد امنیت شغلی عکاسان سینما تصور می کنم راه زیادی در پیش است و این فرایند به جهت آگاه سازی و فرهنگ سازی باید تلاش کرد.

در پایان تفاهم نامه ای به جهت همکاری متقابل و امنیت شغلی بین کانون کارگردانان سینمای ایران و انجمن صنفی عکاسان سینما امضا شد.