یک مستندساز از فضای حاکم بر سینمای داستانی به خاطر ناتوانی در انعکاس مقتضیات زمانه انتقاد کرد.
فرهاد ورهرام مستندساز با سابقه سینما درباره فعالیتهای جدید خود به سوره سینما گفت: مستند ۷۰ دقیقهای «سیاهان جنوب ایران» را در دست تولید دارم. در مقطعی که به مدیریت سابق مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی انتقاد داشتم تولید این مستند را متوقف کردم. با مدیریت مهدی طباطبایینژاد ادامه تصویربرداری این مستند را از سر گرفتم. حدودا ۲۰ درصد تصویربرداری باقی مانده و تدوین همزمان در حال انجام است.
وی درباره تعلق خاطرش به فضای مستند گفت: فکر نمیکنم دست از ساخت مستند بردارم. اما مطمئنم هرگز سراغ سینمای داستانی نخواهم رفت. سینمای داستانی اصلا خروجی مناسبی ندارد. ارزش سینمای مستند بسیار بالاتر از فضای داستانی است. اگر ۲۰ سال بعد بخواهید تحولات اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و معیشتی ایران را در فضای سینمای داستانی مطالعه کنید هرگز هیچ فیلمی این تصویر را به شما نخواهد داد چون اساسا سینمای داستانی ما بر اساس مقتضیات زمانه حرکت نمیکند. آیا تصویری که از زندگی، معماری و مسائل اجتماعی نشان میدهد انعکاس دهنده زمانه امروز است؟ خیر. این تصور اشتباه است که وظیفه انعکاس شهر و مقتضیاتش بر عهده مستند است. سینمای داستانی باید سند زمانه خویش باشد.
این مستندساز افزود: تعجب میکنم که برخی فیلمها ممیزی میشوند این فیلمها حتی ارزش سانسور شدن هم ندارند. این سینما حتی دیگر یک سینمای تجاری هم نیست که بگوییم پولساز است. اگر دو روز دولت حمایت خود را از سر سینمای داستانی بردارد همه چیز این سینما از بین میرود. در این شرایط اگر به فیلمسازان مستند اجازه کار بدهند ما شاهد خروجی مناسبی از سینمای مستند خواهیم بود. در سالهای گذشته مرکز گسترش شبیه به یک قبرستان بود که هیچ تولیدی از آن نمیدیدیم. با مدیریت آقای طباطبایینژاد بسیار به تغییرات مثبت امیدواریم. چندان انتظار نداریم اتفاق عجیب و غریبی بیفتد. همین که تعاریف سینمای مستند جایگاه واقعی خود را پیدا کند کافی است.
ورهرام ساخت مستندهای «نخل»، «بازار در اردهال»، «آبگینه» و … را در کارنامه دارد.