نازنین فراهانی از موانعی که بر سر راه نمایش برخی فیلم‌ها در چند سال اخیر به وجود آمده انتقاد کرد.

فراهانی به سوره سینما گفت: من امسال هیچ فیلمی در جشنواره ندارم، در حالی که می شد داشته باشم. چند سال قبل «خانه پدری» توقیف شد. فیلمی که من مطمئنم اگر به جشنواره راه پیدا می‌کرد، سرنوشت بسیاری از سیمرغ های آن سال عوض می شد. سال گذشته نیز قرار بود «مهمونی کامی» را داشته باشم، اما آن هم هنوز دیده نشده. امسال دو فیلم با نام های «ترانه شرقی» و «چاربانده» داشتم که هیچ کدام در جشنواره سی و دوم حضور ندارند. سوای بحث انتخاب های مربوط به داوری و قضاوت، من درباره آن فیلم های مواجه شده با موانع نمایش، خیلی حرف ها برای گفتن دارم. وقتی فرصت تماشا شدن را از یک اثر سینمایی بگیری، جلوی تاثیرگذاری و حتی جریان سازی گرفته می‌شود و این آسیبی نیست که بتوان به سادگی از کنارش گذشت.

وی افزود: اخیرا در تله فیلم «بهارنارنج» بازی کرده ام که دو شخصیت زن اصلی دارد و من یکی از آنان را بازی می‌کنم. آنان با مسائلی مادی رو به رو می شوند و برای حلشان با ماجراهایی، درگیر. فیلم به زودی روی آنتن می‌رود. الان ذهنم معطوف تجربه های سینمایی است که پشت سر گذاشته ام و نمی دانم چرا فرصت حضور در جشنواره را از دست داده اند. در «ترانه شرقی» که دو ماه می‌شود فیلمبرداری آن در همدان تمام شده، نقش یک زن اصالتا سیستانی را بازی می‌کنم با نام آسوکه. این کاراکتر لهجه ندارد، چون از سیستان به همدان مهاجرت می‌کند و به طور کلی فکر کردیم بدون لهجه باشد تا ارتباط مخاطب بهتر برقرار شود. او بناست به زن و شوهری میانسال کمک کند تا زندگی شان از هم نپاشد.

بازیگر نقش مادر قصه در فیلم «خانه پدری» درباره این تجربه خود توضیح داد: فیلم آقای عیاری باید بدون حذف هیچ یک از صحنه ها به اکران برسد. درست است که به زعم عده ای برخی صحنه ها دلخراش بود، اما به هر حال نمی توان از گفتن واقعیت ها سر باز زد. در برهه ای از تاریخ این مملکت چنین فرهنگی بر جو بخشی از مردم جامعه حاکم بوده و ما تنها به روایتی بسنده کردیم. خوب است اگر مردم کار را تماشا کنند و به واقعیت های گذشته پی ببرند.

نازنین فراهانی در فیلم‌های سینمایی «دل بی‌قرار»، «چشم»، «صداها» و … بازی داشته است.