سوره سینما: جیرانی در نود درصد مواقع با قادری و نظراتش مخالف است و معلوم نیست این همه جنگ و جدل با قادری به چه دلیل است؟ آیا جیرانی قصد دارد چهره سازی کند و در عرصه نقد تلویزیونی شخص دیگری با کاریزمای مسعود فراستی پرورش دهد؟

از اولین برنامه «هفت» تا جدیدترین برنامه آن در شب گذشته، در مورد معایب و کاستی‏های آن به وفور در نشریات و سایت‏ها و خبرگزاری‏ها نوشته شده و هر کس هر آنچه را که در جهت بهبود و ارتقای کیفی این «نودِ» سینمایی لازم می‏دانسته به دست اندرکاران این برنامه و تهیه کننده آن، فریدون جیرانی یادآوری کرده است. اما ظاهراً طبق روال معمول در میان اهالی فرهنگ و هنر این سرزمین، نشنیدن و بی اعتنایی به انتقادات و نظرات سایرین، بهترین عکس العملی است که جیرانی و یارانش در برنامه «هفت» در برابر انتقادات از خود نشان داده‏اند. جالب اینجاست برنامه‏ای که خود داعیه اشاعه و ترویج فرهنگ نقد و گفتمان را دارد در مواجه با انتقادات چنان سلبی برخورد می‏کند که ماهیت خود را زیر سؤال می‏برد.

یکی از دلایل ایرادات و نواقص پر شمار برنامه «هفت» آن است که این برنامه حتی به چارچوب‏هایی که از ابتدا برای خود تعریف کرده، پایبند نبوده و سازندگان آن به دفعات قوانینی را که خود در جهت ارتباط با مخاطب وضع کرده، زیر پا گذاشته و از آن عدول کرده‏اند. یکی از عللی که هفت نتوانست با مخاطب خود ارتباطی مستمر و رو به رشد مانند «نود» برقرار کند، همین خط عوض کردن های مکرر سؤال برانگیز این برنامه در میان مخاطبان نه چندان پر شمار آن است.

نمونه واضح و آزار دهنده این خط عوض کردن‏ها را دو هفته‏ای است که در دو برنامه اخیر «هفت» شاهدیم. در برنامه شب گذشته و همینطور برنامه هفته گذشته «هفت» دیدیم و متعجب شدیم از بخش «راهنمای فیلم» هفته که توسط امیر قادری اجرا می‏شود.

راهنمای فیلم علی‏الظاهر بخشی است و یا باید بخشی باشد که در آن توضیحاتی در مورد فیلم‏های اکران روز سینماها داده می‏شود. آنچه که در مورد این توضیحات مهم است و باید از سوی فرد توضیح دهنده رعایت شود، این است که داستان فیلم را لو ندهد و ذهنیتی در مخاطبان تلویزیون ایجاد نکند که موجب سو گیری منفی آنها به فیلمی که ندیده‏اند، شود. در غیر اینصورت ممکن است مخاطبان تلویزیون که مخاطبان بالقوه سینما را تشکیل می دهند، فیلمی را پیش از آن که ببینند، تنها به دلیل آنکه توضیحات و حرف‏های منفی یک نفر را از رسانه ملی دیده و شنیده‏اند،از رفتن به سینما صرف نظر کنند.

حالا این توضیحات که از نام «نقد» نهادن بر آن پرهیز می کنیم، در دو برنامه اخیر «هفت» به چه شکلی ارائه می شود. امیر قادری آنطور که از نحوه اجرای این دو قسمت توسط او مستقاد می‏شود، راهنمای فیلم را در حد و اندازه های خود نیافته و تصمیم گرفته که از این پس در اظهار نظراتی پنبه هر فیلمی را که با ذائقه او سازگار نیست بزند و با قیاس فیلم‏های ایرانی با فیلم‏های هالیوودی، محصولات داخلی را از درجه اعتبار ساقط کرده و یا ارزشی فراتر از آنچه در فیلمی وجود دارد، به آنها ببخشد.

در یکی از برنامه‏ها، قادری چند صحنه در  فیلم «ازدواج در وقت اضافه» سعید سهیلی را با «هشت و نیم» فدریکو فلینی مقایسه کرد!!! و به این ترتیب میزان صحت و سقم اظهار نظراتش را بر اهالی سینما و مخاطبان «هفت» آشکار کرد.

به هر حال امیر قادری منتقدی است که در روزهای نخست برنامه «هفت» قرار بود در بخش نقد فیلم این برنامه حاضر باشد اما به دلیل ضعفی که او در اجرای نقد شفاهی از خود نشان داد و آنقدر در هنگام صحبت با لیوان آب روی میز و انگشتانش ور رفت که جیرانی او را به بخش کوتاه‏ترِ راهنمای فیلم فرستاد. اما ظاهراً قادری در بخش راهنمای فیلم هم چندان موفق نیست و نمی تواند طبق مناسبات لازم در این بخش رفتار کند. البته انصافاً باید گفت که قادری در میان تمامی منتقدان حال حاضر و حتی گذشته و آینده کشور در نقد وبلاگی متبحرتر و سرآمدتر است.

حکایت بخش راهنمای فیلم «هفت» وقتی جالب‏تر می‏شود که بدانیم فریدون جیرانی هم در دو برنامه اخیر، دل به دل قادری می‏دهد و البته هر گاه که حس می‏کند ممکن است کلام قادری برای او مسئله ساز شود به یکباره و با شیوه ای نوین و آوانگارد به میان صحبت های قادری دویده و اعلام می‏کند وقت این بخش اتمام یافته است! از آن جالب‏تر این است که جیرانی در نود درصد مواقع با قادری و نظراتش مخالف است و معلوم نیست این همه جنگ و جدل با قادری به چه دلیل است؟ آیا جیرانی قصد دارد چهره سازی کند و در عرصه نقد تلویزیونی شخص دیگری با کاریزمای مسعود فراستی پرورش دهد؟ آیا جیرانی می‏خواهد با مخالفت با قادری، قدرت خود و هم سن و سالانش را به منتقدان جوانی مثل قادری نشان دهد؟ آیا نمی‏شود بسیاری از این بحث‏ها را که هیچ جذابیتی ندارند در وقت دیگری جز روی آنتن تلویزیون انجام داد؟

«هفت» جذاب نیست و مطمئناً نمی‏تواند با دعوای زرگری میان مجری – تهیه کننده و «توضیح دهنده» برنامه به جذابیت‏هایش بیفزاید. همه اینها تنها نتیجه‏اش می‏شود سردرگمی مخاطب و عوض کردن کانال تلویزیون و تماشای برنامه‏ای منسجم‏تر.