سید هادی منبتی «خسته نباشید» را اثری در ستایش مهربانی و فرهنگ ایرانی دانست.

سوره سینما- سیدهادی منبتی مدیر عامل موسسه تصویر شهردرباره «خسته نباشید» محصول حوزه هنری یادداشتی نوشت، در این یادداشت می‌خوانیم: «خسته نباشید» فیلم ساده‌ای است، روایتی تازه از میهن مان به دست می‌دهد، کشوری تشنه که زلالی اش را از جای دیگر می‌گیرد، از مهربانی اش، اما این سادگی در سینما به راحتی به دست نمی آید و اتفاقی کمیاب است، فیلم هر چند به دلایل سیاسی حواشی زیادی داشت ولی خود فیلم متعلق به سینمای بی حاشیه است، آدم‌هایی که در رخدادهای زندگی با هم جدال می کنند، وقتی در یک موقعیت متفاوت قرار می‌گیرند می توانند با برانگیختن معنای تازه یی از جهان زندگی را خواستنی تر کنند.

«خسته نباشید» یک فیلم جاده‌ای است، در این جاده اتفاق فوق العاده و مهیجی رخ نمی‌دهد، مثل دعوای یک زن کانادایی ایرانی تبار با یک راننده ایرانی، ماجرای این دعوا ما را با روابط  از ریخت افتاده زن و شوهر کانادایی آشنا می‌کند، بعد ماجرای پنچر شدن ماشین، بعد جرقه های یک عشق نجیب و ماجرایی که درون یک قنات رخ می دهد، قناتی که در اعماق زمین، محاوره‌ای را پر معنا می‌کند که بین دو انسان که زبان هم را نمی دانند ولی حرف هم را می فهمند، زمین مادر همه ماست و هر موقع با آن آشتی می کنیم ندای درونی اش ما را آشنای هم می‌کند.

تصاویر کارت پستالی فیلم و نوع پذیرایی که یک خاله مهربان ولی زخم خورده انجام می‌دهد می تواند در سطح جهانی درک تازه از انسان ایرانی بدست دهد، فیلم از سختی‌های کویر هیچ نشان نمی دهد، از سختی آمدن آب از قنات دور، ولی در همین سختی است که قهرمانان فیلم همدیگر را می یابند و آغوش به روی اشک و مهربانی می‌گشایند.

این فیلم مثل خود کویر نیاز به مداومت در دیدن دارد تا بهتر و بهتر دیده شود، مثل قالی ایران که جای خالی باغچه ها را می گیرد و خیال را جایگزین آن می کند، باید کمک کرد این فیلم در آن سوی مرزها دیده شود نه تنها به خاطر یک اتفاق سینمایی، بلکه به خاطر تصور درست و مهربانی که از ایران می دهد، همه بازی ها، فیلمبرداری، تدوین به سادگی در ماجرا منحل می شوند و دیده نمی شوند و این اوج هنر است که اجزای خود را آن چنان در کنار هم استادانه بچیند که خود دیده نشوند ولی ماجرا را دیدنی کنند، فیلم در نهایت رنگ و بوی تهیه کننده اش که خود فیلمساز درجه یکی است را می دهد.