علیرضا رضاداد جشنواره فیلم فجر را تبلور دارایی سینمای ایران قلمداد کرد.

سوره سینما – سارا کنعانی: علیرضا رضاداد را در ساعات پایانی شب دوشنبه ۱۴ بهمن ماه در محوطه برج میلاد دیدم. برای سرکشی به بازار فیلم آمده بود. دبیر آرام و باتجربه جشنواره در این روزهای حساس که هر رویداد یا اظهار نظر ممکن است برای این جشنواره دیرپا و دوست داشتنی مشکل شود، تلاش کرده با درایت و آرامش حاشیه‌ها را پشت سر بگذارد و چه کسی است که نداند این روزها برای او و تیم برگزار کننده سی و دومین جشنواره فجر چه روزهای سختی است. فرصت را مناسب دیدم تا درباره روزهایی که پشت سر گذاشتیم با علیرضا رضاداد صحبت کنم.

جشنواره سی و دوم نسبت به دوره‌های پیشین که شما دبیری را بر عهده داشتید، سخت‌تر شده؟

علیرضا رضاداد: بله، یک مقدار سخت‌تر بود. به هر حال من چند سال از این فضا فاصله گرفته بودم، شاید مثل بازیکنی که چند سال پایش به توپ نخورده باشد! ضمنا در دوره‌های قبل ما یک سازمان اجرایی داشتیم، چیزی که جشنواره در چند سال اخیر نداشته است. این دوره هماهنگ کردن افراد و تبدیل کردن آنان به یک تیم کاری مقبول، کمی وقت گرفت. از طرفی شرایط جدید سینما و همکاری های خوبی که برای برگزاری جشنواره شکل گرفت و همچنین علاقه ای که سینماگران به برگزاری این رویداد داشتند و آن آمادگی که به خرج دادند، سرمایه‌ای بود که اکثر مشکلات ما را حل کرد. ما به کمک همه جامعه سینمایی ایران توانستیم کار را به انجام برسانیم.

این جشنواره اولین دوره‌ای است که در دولت یازدهم برگزار می‌شود. این ویژگی کار شما را قدری سخت می کرد. 

بله، با این موضوع تا حدودی موافق هستم. به هر حال پس از تغییر دولت بود که ما هم  این آمادگی را پیدا کردیم که همکاری با مدیریت سینما و جشنواره را از سر بگیرم . حوزه فرهنگ لازم است بتواند به آن اعتباری که داشت، دوباره دست بیابد. جامعه سینمایی باید بتواند با آرامش بیشتری کار کند و همچنین از آن تنش‌هایی که قبلا وجود داشت، دور شود و دلگیری و تنش ها از بین برود. لذا تغییر دولت مسوولیت همه ما را قدری سنگین‌تر کرده است.

تا امروز که بیشتر از سه روز از جشنواره را پشت سر گذاشته‌ایم، همه چیز طبق برنامه ریزی شما پیش رفته؟

بالاخره هیچ کاری بی‌نقص نیست.  مثل هر رویداد دیگری مسائلی جزئی هم وجود داشته است، اما در جهت رفع آنها قدم برداشتیم و خدا را شکر کلیت برنامه‌ها در چارچوب برنامه‌ریزی‌های انجام شده پیش رفته است.

اوضاع بازار فیلم را چطور ارزیابی می‌کنید؟

امسال تعداد شرکت کننده‌ها و مهمانان غیر ایرانی قابل توجه بود و ما از اینکه بیشتر باشند هم استقبال می‌کردیم، اما جای بازار را تغییر داده بودیم از نظر جغرافیای محل برپایی بازار محدودیت‌هایی داشتیم و همین موضوع به ما اجازه نمی‌داد که همه را پذیرش کنیم.

راستی ماجرای کارت‌های ورود به کاخ جشنواره چه بود؟ چرا برخی از خبرنگاران نتوانستند به سالن راه پیدا کنند؟

اینطور نبود که خبرنگاری پشت در مانده باشد. بعضی دوستان عکس ارسال نکرده بودند و عده ای برای دریافت کارت به دبیرخانه مراجعه نکرده بودند و به دلیل اینکه سیستم هم بار اول بود برخی تبادل اطلاعات انجام نشده بود که روز اول تدبیری برای آن اندیشیدند و مشکلاتش حل شد. بخشی از این مراجعان هم هنوز متقاضیان کارت هستند که به دلبل جدی نگرفتن موضوع زمان ثبت نام حالا می‌خواهند مشکل را حل کنند .برخی هم نفراتشان جدید شده و متقاضی جابجایی هستند که ما با این مسئله مشکل داریم و در مجموع مسئله مهمی در این بخش نداریم .

فکر می‌کنید در پایان جشنواره سینماگران تا چه حد از قضاوت‌ها رضایت داشته باشند؟

داوری امسال، داوری ساده ای نیست، اما هیأت داوران ما حتما از عهده کارهای سخت بر می‌آیند. ترکیب هیأت داوران هم یک ترکیب مورد قبول جامعه سینمایی است و علائم این واقعیت بعد از اعلام اسامی این هیأت آشکار بود. روی هم رفته داوری چه هنگام انتخاب آثار و چه هنگام قضاوت فیلم‌های راه یافته، کار سختی است. ما رویکردمان این بوده و هست که بتوانیم جامعه سینمایی ایران را نمایندگی کنیم و همه تلاش‌مان بر این مبنا خواهد بود.

به نظرتان این جشنواره قدرت جریان‌سازی برای یک سال سینمایی آینده ایران را خواهد داشت؟

جشنواره فیلم فجر تبلور دارایی و سرمایه سینمای ایران است. به همین دلیل است که با حجم متنوعی از آثار رو به رو هستیم. همچنین جشنواره فیلم فجر آیینه‌ای برای سینمای ایران است که خودش را ببیند و ارزیابی کند منتقدان و مردمی  که علاقه جدی‌تری به سینما دارند و این هنر مسئله جدی تری برای آنهاست، در کنار فیلمسازان و کسانی که  دست اندرکار در حوزه های مدیریتی هستند، بتوانند در جشنواره  خودشان را مرور کنند. نقاط قوت را برجسته کنند و در جهت رفع نقاط ضعف، گام بردارند. ان شا الله که  همینطور بشود و سال سینمایی خوبی چشم انتظار ما باشد. نکته مهم قابل طرح این است که با اینکه آثار زیادی نمایش داده می‌شود ولی باز هم اینها نیمی از دارایی سینماست و کار مدیریت سینما سال آینده به نظرم سخت است، خصوصا برای تولید باید اهتمام ویژه و برنامه داشت.