نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی«امروز» با حضور عوامل فیلم در سالن سعدی برج میلاد برگزار شد.

سوره سینما- رضا میرکریمی، هومن بهمنش فیلمبردار، امین هنرمند آهنگساز، مرجان گلزار طراح صحنه و لباس، شادمهر راستین و شبنم مقدمی جمعه ۱۸ بهمن ماه در نشست رسانه ای حاضر شدند، سعید قطبی زاده مجری این مراسم در ابتدای این جلسه از رضا میر کریمی کارگردان فیلم «امروز» پرسشی را مبنی بر اینکه چه چیزی باعث شد تا این قصه را به یک داستان بلند تبدیل کند مطرح کرد و میر کریمی در پاسخ به او گفت: نمی دانم چرا سعی می کنم هر کاری را درست انجام بدهم آخرش درست انجام نمی شود مثلا صدای فیلم در این سالن بسیار بد بود و میکس خوبی نداشت. شاید از بدشانسی باشد.

او ادامه داد: این قصه چیزهای جدیدی برای من داشت. قهرمانی که خودش را بی نیاز از قضاوت دیگران می بیند برایم عجیب و جذاب بود من به دنبال یک قهرمان دم دستی نبودم و دنبال چیزی بودم که حال امروزمان را خوب کند بدون اینکه درآن ریا باشد.

قطبی زاده پرسش دیگری را مبنی بر اینکه شخصیت اصلی شما با بازی پرویز پرستویی مخاطب را درک نمی کند و چرا چنین داستانی روایت شده است، گفت: اگر شما آن را متوجه نشدید جسارت است که در اینجا چیزی به فیلم اضافه کنم حتما در زمان اکران مفصل می توان درباره آن حرف زد .

او ادامه داد: فکر می کنم این فیلم می تواند پاسخ پرسش ها را به راحتی بدهد روایت فیلم بر مبنای کم گوی و کزیده گویی بود و ما با دو دسته مخاطب در ارتباط با این فیلم مواجه هستیم کسانی که با فیلم همراهی می کنند و دسته ای که مثل شما درگیر فیلم نمی شوند.انشا الله در فیلم دیگر جبران می کنم.

شبنم مقدمی بازیگر این فیلم درباره حسش به نقشی که ایفا کرده است، گفت: قرار نبود این نقش را دوست داشته باشم این نقش کسی است که بی اجازه آدم های اطرافش را قضاوت و پیش داوری می کند.

در ادامه مرجان گلزار طراح صحنه و لباس فیلم عنوان کرد: پیش تولید این اثر بسیار سریع آغاز شد و چون همه قصه در بیمارستان می گذرد و ما نمی توانستیم برای مدت طولانی هیچ بیمارستانی را در اختیار بگیریم مجبور شدیم این بیمارستان را بسازیم. امیدوارم فضای بیمارستان در فیلم به درستی منتقل شده باشد.

امین هنرمند آهنگساز فیلم گفت: آدم های این قصه با یکدیگر درد مشترک دارند و در صحنه ای که یونس با صدیقه صحبت می کند و برایش می گوید که سال ها است منتظر حضور یک کودک در زندگی شان است این درد مشترک بیشتر مشخص می شود.

وی افزود: میرکریمی جزو کارگردان های مورد علاقه ام است اما کار کردن با او آسان نیست چون وسواس خاصی در مورد تصویر و درک بالایی از موسیقی دارد.

هومن بهمنش مدیر فیلمبرداری با اشاره به این که سال گذشته با میرکریمی در سینما فرهنگ آشنا شده است عنوان کرد: بسیار خوشحالم و افتخار می کنم که با میرکریمی همکاری داشتم. این فیلم به سینمای مورد علاقه من بسیار نزدیک است در این فیلم چالش زیادی به خاطر محدود بودن مکان فیلمبرداری داشتم. میرکریمی همان طور که می خواست این فیلم را با یک کوله پشتی ساخته است اما چیزی در تولید کم نداشتیم.

میرکریمی که خوش اخلاق تر از همیشه بود، گفت: برای من جالب است چون در نشست فیلم «به همین سادگی» هم همین سوالات از من می شد در صورتی که بعد بسیاری از افراد طرفدار فیلم شدند. فیلم های من گازوئیلی هستند و دیر روشن می شوند.

بهمنش افزود:  میرکریمی آگاهانه همه ابزار را از خودش گرفته و مثل یک رزمنده که بدون سلاح به جنگ دشمن می رود این فیلم را ساخته است.

میرکریمی در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: در جهان فیلم ریتم آن فوق العاده از کار در آمده و خوشبینم و فکر می کنم که نسبت به فیلم های قبلی ام بهتر می فروشد. در این اثر برایم مهم بود که دغدغه های زن از سرنوشت بچه اش به یونس منتقل شود، کاری که در انتها یونس می کند و بچه را از بیمارستان می دزدد برایش حجت شرعی است بنابراین دیگر برایم مهم نبود که پلیس دنبال اوست. مشکل ما این است که نمی توانیم فردی استثنایی را باور کنیم. این رابطه ها در اطرافمان کم هستند بنابراین آنها را پس می زنیم.

شادمهر راستین درباره شخصیت یونس گفت:  یونس فردی است که با حداقل دیالوگ و اطلاعاتی که از یک زن دارد تصمیمی می گیرد که ممکن است اشتباه هم باشد. او بدون در نظر گرفتن قضاوت دیگران روشی را انتخاب می کند که البته ممکن است مخاطب با آن ارتباط برقرار نکرده باشد.