فیلم سینمایی «بازمانده» به کارگردانی زنده یاد سیف الله داد نگین سینمای ایران درباره مظلومیت مردم فلسطین است.
سوره سینما: تعداد تجربه های سینمای ایران درباره فلسطین کم نیست، در طی ادوار مختلف فیلمسازان از طیف های مختلف آثاری درباره مردم مظلوم و ستمدیده فلسطین کارگردانی کرده اند و هر یک بخش هایی از زندگی و سرنوشت غمبار این سرزمین را به تصویر کشیده اند، در سی امین جشنواره فیلم فجر هم، فیلم سینمایی «فیلادلفی» بخش هایی از ماجرای فلسطین را روایت کرد.
فیلم سینمایی «هفت سنگ» به کارگردانی عبدالرضا نواب صفوی هم بخش هایی از مبارزات مردم فلسطین علیه رژیم صهیونیستی را روایت می کرد، نواب صفوی در تجربه دیگرش «قاعده بازی» که همزمان با «هفت سنگ» و در سال ۱۳۷۶ ساخته شد کوشیده بود در قالب یک درام حادثه ای و پرتعلیق علاوه بر نمایش مناسبات رژیم اشغالگر نمایش دهنده روحیه انقلابی مردم فلسطین باشد.
در فیلم سینمایی «زخم زیتون» به کارگردانی محمدرضا آهنج که سال ۱۳۸۳ ساخته شد، داستان تلاش یک مرد برای پیوستن به نیروهای انقلابی و مخالفت همسرش با مبارزه او به تصویر کشیده شده، در فیلم سینمایی «تولدی دیگر» ۱۳۸۶ ساخته عباس رافعی که فیلمبرداری آن در لبنان انجام شده و بازیگران عرب در آن مقابل دوربین رفتند، فیلمساز در قالب یک درام عاشقانه از ظلمی که به مردم سرزمین فلسطین می شود و جدایی آنها از موطن اصلی شان پرداخته شده است.
فیلم سینمایی «قناری» به کارگردانی جواد اردکانی محصول ۱۳۸۲ دیگر فیلمی است که مسئله نیاز مردم فلسطین به آرامش و صلح را مطرح می کند، اردکانی در این فیلم از منظر یک نوجوان که می خواهد فضایی برای قناری اش فراهم کند تا آواز بخواند نبود امنیت و آرامش را در این سرزمین یادآوری می کند، «قناری» از معدود فیلم هایی است که به واسطه حضور یک نوجوان به موضوع فلسطین می پردازد. فیلم سینمایی «شکارچی شنبه» ساخته پرویز شیخ طادی محصول سال ۱۳۸۸ هم با توجه به سرنوشت یک نوجوان، به موضوع تحریف های تاریخی صهیونیسم می پردازد.
داستان فیلم درباره زنی یهودی است که پس از مرگ همسرش، با یک مرد مسیحی ازدواج کرده، کودک خردسال خود را درپی اقدامات حقوقی و اصرار پدربزرگش برای مدت کوتاهی به وی میسپارد. پدربزرگ کودک که یکی از سران جریان فکری صهیونیسم است در جواب نگرانیهای مادر، وعده میدهد که او یک ماه بیشتر این جا نمیماند و پس از آن، کودک با اراده خود هر کجا که خواست بماند.
اما نگین درخشان سینمای ایران درباره فلسطین و ظلم تاریخی که به آنها شده، فیلم سینمایی «بازمانده» به کارگردانی زنده یاد سیف الله داد است، داد این فیلم را سال ۱۳۷۳ و در لبنان و دمشق مقابل دوربین برد، «بازمانده» در قالب یک درام خانوادگی مرحله نفوذ صهیونیسم در بیت المقدس را به تصویر می کشد و اوج ظلم و جور مزدوران اسرائیلی در تجاوز به حقوق معنوی و مادی یک سرزمین را روایت می کند. فیلم در کنار قصه غیرقابل پیش بینی و تراژیکش، موسیقی تاثیرگذار و بازی های به یادماندنی، همه آنچه از سینما و قصه گویی برای بیان آلام و دردهای بشری انتظار داریم انجام می دهد.
فضاسازی «بازمانده» و استفاده درست از بازیگران عرب باعث شده فیلم واقع گرایی و تاثیرگذاری را توامان داشته باشد، سکانس پایانی فیلم و قرائت آیه الکرسی به زبان عربی و اندوه همراه با امید مادربزرگ برای زنده ماندن نسل تازه و تغییر شرایط فلسطین «بازمانده» را به فیلمی در ستایش پایداری تبدیل کره است.
موضوع فلسطین همچنان می تواند به ساخت فیلم های تازه منتهی شود، به ویژه این روزها که موج بیداری اسلامی جهان عرب را یکپارچه کرده است، فیلم هایی که درباره مردم فلسطین ساخته می شوند تنها قرار نیست در ایران اکران شوند، این آثار می توانند در جهان عرب روی پرده بروند و مخاطب جهانی داشته باشند، بخشی از خاطرات فلسطین در سینمای ایران ماندگار شده و از این منظر سینمای ایران، همپای سینمای فلسطین حرکت کرده است.